หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3973

เว่ยชิงรีบเอามือปิดจมูก สีหน้าแลดูอับอายเป็นที่สุด

อวี๋จิ้นที่รู้สึกอับอายไม่แพ้กันจึงเอ่ยขึ้นมาว่า “เจ้าเด็กไม่ได้ความ รีบออกไปทำความสะอาดเลยนะ……”

เว่ยชิงรีบวิ่งออกไปทำความสะอาด

“นี่คือศิษย์ใหม่ของข้า เฉิงผิง!” อวี๋จิ้นชี้ไปที่เฉินผิง

จูหลิงมองเฉินผิง เห็นเขาก้มหน้าลงจนไม่เห็นหน้าตา

“ทำไมศิษย์น้องเฉิงผิงถึงได้ขี้อายเสียจนไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาเลยเล่า?” จูหลิงถามด้วยท่าทีฉงนสงสัย

“เงยหน้าขึ้นสิ! เช่นนี้คุณจะพูดคุยกับคุณหนูใหญ่ได้อย่างไรกัน?”

อวี๋จิ้นรีบถองข้อศอกใส่เฉินผิง

เฉินผิงไม่มีทางเลือกนอกจากกัดฟันแล้วเงยหน้าขึ้น

“ศิษย์พี่จูหลิง สวัสดี……” เขากล่าวพลางยิ้มให้จูหลิง

เมื่อจูหลิงเห็นเฉินผิงก็ชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นความโกรธก็พลุ่งพล่านขึ้นมาในทันที

“ที่แท้ก็เป็นแกนี่เอง เจ้าโจรราคะ ฉันจะฆ่าแกซะ…” พูดจบ จูหลิงก็ฟาดฝ่ามือใส่เฉินผิง

เฉินผิงตกใจแล้วรีบวิ่งหนีออกไป อวี๋จิ้นยังไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น จูหลิงก็ไล่ตามเฉินผิงออกไปแล้ว

“อย่าหนีนะ! ฉันจะฆ่าแกซะ!” จูหลิงตะโกนด้วยความกริ้วโกรธ

เว่ยชิงที่ยังทำความสะอาดอยู่ข้างนอกไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเห็นเฉินผิงวิ่งออกมาโดยมีจูหลิงไล่ตามอย่างกระชั้นชิด

ยามนั้นเอง อวี๋จิ้นก็มีท่าทีตอบสนองในท้ายที่สุดแล้วรีบวิ่งเข้าไปขวางจูหลิงไว้

“คุณหนูใหญ่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกท่านรู้จักกันรึ?” อวี๋จิ้นถาม

เว่ยชิงเบิกตากว้าง พลางอิจฉาเสียจนตัวสั่น “ศิษย์น้องเฉิงผิง คะ… คุณกับศิษย์พี่จูหลิงต่างเปลือยเปล่าอยู่ในสระพลังวิญญาณพร้อมกันรึ? โอ้ สวรรค์ ถ้าเป็นข้า ต่อให้ตายก็ยินดี…” เว่ยชิงพูดจบก็รู้ตัวว่าพูดผิด

เขาจึงรีบปิดปากเงียบ

อวี๋จิ้นก็อับจนหนทาง เขามั่นใจว่าเฉินผิงไม่ได้เจตนา เพราะเฉินผิงมาเรียนรู้วิชาผสานอัคคีปรมัตถ์อย่างบริสุทธิ์ใจ ไม่มีทางที่เขาจะไปแอบมองจูหลิงอาบน้ำตอนกลางดึกเป็นแน่!

“คุณหนูใหญ่ ข้าคิดว่าเรื่องนี้คงจะเป็นเรื่องเข้าใจผิด ศิษย์ข้าไม่ใช่คนแบบนั้น ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าตอนนี้คุณหนูใหญ่ฆ่าเขา เรื่องที่ท่านถูกพบเห็นตอนเนื้อตัวเปลือยเปล่าก็จะแพร่สะพัดออกไป ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อชื่อเสียงของท่านเลย ศิษย์ข้าชนะการประลองยุทธ์ของศิษย์ชั้นในสำนักจื่อเหยียนและทำให้หลิวซื่อทงต้องเรียกเขาว่าพี่ใหญ่ เขามีชื่อเสียงในสำนักจื่อเหยียน ถ้าเกิดจู่ๆ เขาก็ตายไปจะต้องมีคนสืบสวนหาสาเหตุแน่นอน”

อวี๋จิ้นคำนึงถึงถึงชื่อเสียงของจูหลิง

เพราะเฉินผิงเห็นนางเพียงครั้งเดียวและไม่ได้ทำอะไรอีก

“อะไรนะ? มันเอาชนะหลิวซื่อทงได้งั้นรึ?” จูหลิงตะลึงงัน

เพราะเฉินผิงอยู่ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สี่เท่านั้น เขาจะเอาชนะหลิวซื่อทงได้อย่างไรกัน?