หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3973

เว่ยชิงรีบเอามือปิดจมูก สีหน้าแลดูอับอายเป็นที่สุด

อวี๋จิ้นที่รู้สึกอับอายไม่แพ้กันจึงเอ่ยขึ้นมาว่า “เจ้าเด็กไม่ได้ความ รีบออกไปทำความสะอาดเลยนะ……”

เว่ยชิงรีบวิ่งออกไปทำความสะอาด

“นี่คือศิษย์ใหม่ของข้า เฉิงผิง!” อวี๋จิ้นชี้ไปที่เฉินผิง

จูหลิงมองเฉินผิง เห็นเขาก้มหน้าลงจนไม่เห็นหน้าตา

“ทำไมศิษย์น้องเฉิงผิงถึงได้ขี้อายเสียจนไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาเลยเล่า?” จูหลิงถามด้วยท่าทีฉงนสงสัย

“เงยหน้าขึ้นสิ! เช่นนี้คุณจะพูดคุยกับคุณหนูใหญ่ได้อย่างไรกัน?”

อวี๋จิ้นรีบถองข้อศอกใส่เฉินผิง

เฉินผิงไม่มีทางเลือกนอกจากกัดฟันแล้วเงยหน้าขึ้น

“ศิษย์พี่จูหลิง สวัสดี……” เขากล่าวพลางยิ้มให้จูหลิง

เมื่อจูหลิงเห็นเฉินผิงก็ชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นความโกรธก็พลุ่งพล่านขึ้นมาในทันที

“ที่แท้ก็เป็นแกนี่เอง เจ้าโจรราคะ ฉันจะฆ่าแกซะ…” พูดจบ จูหลิงก็ฟาดฝ่ามือใส่เฉินผิง

เฉินผิงตกใจแล้วรีบวิ่งหนีออกไป อวี๋จิ้นยังไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น จูหลิงก็ไล่ตามเฉินผิงออกไปแล้ว

“อย่าหนีนะ! ฉันจะฆ่าแกซะ!” จูหลิงตะโกนด้วยความกริ้วโกรธ

เว่ยชิงที่ยังทำความสะอาดอยู่ข้างนอกไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเห็นเฉินผิงวิ่งออกมาโดยมีจูหลิงไล่ตามอย่างกระชั้นชิด

ยามนั้นเอง อวี๋จิ้นก็มีท่าทีตอบสนองในท้ายที่สุดแล้วรีบวิ่งเข้าไปขวางจูหลิงไว้

“คุณหนูใหญ่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกท่านรู้จักกันรึ?” อวี๋จิ้นถาม