หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3975

"แกก็พอจะมีฝีมืออยู่บ้างสินะ ดูเหมือนว่าถึงหลิวซื่อทงจะแพ้ก็ไม่เสียใจแล้ว แต่การที่จะชนะข้านั้นไม่ง่ายนักหรอก!" จูหลิงแค่นเสียงเสียงเย็นชา แล้วระเบิดพลังออกมาจนสิ้น

ดาบวิญญาณอัคคีในมือของจูหลิงตอนนี้เปลี่ยนเป็นสองสี ส่วนหนึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นเปลวเพลิงสีม่วงซึ่งเป็นอัคคีปรมัตถ์ของสำนักจื่อเหยียน ซึ่งแกร่งกล้ายิ่งกว่าของหลิวซื่อทงอยู่มากมายนัก เปลวเพลิงสีม่วงยิ่งมาก็ยิ่งสดใสและเด่นชัดมากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อจูหลิงเหวี่ยงดาบวิญญาณอัคคี แสงดาบเงากระบี่มากมายก็พุ่งเข้าใส่เฉินผิงอีกครั้ง

แต่คราวนี้ แสงดาบเงากระบี่พวกนั้นกลับถูกเปลวเพลิงแผดเผา และแสงดาบเงากระบี่หลากสีสันทั้งสีน้ำตาลและสีม่วงก็หมุนวนแล้วพุ่งเข้าหาเฉินผิง

เว่ยชิงเห็นแสงดาบเงากระบี่อันน่าสะพรึงกลัว ก็สีหน้าซีดเผือด

ถ้าเขาอยู่ภายใต้การโจมตีเช่นนี้ เขารู้ตัวเลยว่าย่อมต้องพ่ายแพ้เป็นแน่

อวี๋จิ้นก็ขมวดคิ้วเช่นกัน เตรียมพร้อมที่จะเข้าไปขวางได้ทุกเมื่อ ดูเหมือนว่าจูหลิงตั้งใจที่จะฆ่าเฉินผิงให้ได้

"คุณหนูใหญ่ โปรดเมตตา อย่าทำร้ายกันจนถึงชีวิตเลย!" อวี๋จิ้นร้องตะโกนเตือนสติจูหลิง

จูหลิงแค่นเสียงเย็นชาพลางกล่าวว่า "เมื่อดาบวิญญาณอัคคีอันไร้เทียมทานของข้าเปิดฉากโจมตีแล้ว ก็ไม่มีทางที่จะหยุดลงได้ เจ้าหมอนี่ช่างโอหังนัก บังอาจใช้กิ่งไม้สู้กับข้า แสดงว่ามันกำลังดูถูกข้า ข้าจะให้มันได้เห็นว่าข้าแข็งแกร่งขนาดไหน!"

อวี๋จิ้นรู้สึกอับจนหนทาง ทั้งๆ ที่เผชิญหน้ากับระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่เก้า แต่เฉินผิงกลับไม่เตรียมพร้อมให้ดีและยังใช้กิ่งไม้เป็นอาวุธอีกต่างหาก

เช่นนี้ไม่เท่ากับดูถูกคู่ต่อสู้หรอกหรือ

"ศิษย์น้องเฉิงผิง คุณต้องระวัง อย่าได้ประมาทเชียวล่ะ คุณควรจะให้ความสำคัญกับการต่อสู้ หากคุณไม่มีอาวุธ คุณก็เอาดาบวิเศษของผมไปใช้ได้เลย” เว่ยชิงพูดแล้วเตรียมจะโยนดาบของตนเองไปให้เฉินผิง

แต่ทุกคนก็ต้องประหลาดใจที่เฉินผิงส่ายหน้า "ขอบคุณนะศิษย์พี่ ผมรู้สึกว่ากิ่งไม้นี้ถนัดมือมากกว่า"

เฉินผิงปฏิเสธข้อเสนอของเว่ยชิง และยังคงใช้กิ่งไม้ต้านทานพลังโจมตีของจูหลิงต่อไป

"ไปตายซะ"

จูหลิงโกรธจนดวงตาเบิกกว้าง แสงดาบเงากระบี่ที่มีเปลวเพลิงอันมหาศาลหมุนวนแล้วพุ่งเข้าใส่เฉินผิง

เว่ยชิง อวี๋จิ้น และจูหลิงต่างตื่นตะลึงกับสิ่งที่เห็น

พวกเขาไม่เข้าใจว่าเฉินผิงใช้วิธีอะไร ใช้กิ่งไม้เพียงอย่างเดียวก็สามารถป้องกันการโจมตีที่รุนแรงของจูหลิงได้

พวกเขาถึงกับไม่เข้าใจว่าเหตุใดจู่ๆ บรรยากาศรอบตัวเฉินผิงถึงได้เย็นยะเยือก

เห็นได้ชัดว่าเฉินผิงมีอัคคีปรมัตถ์ ซึ่งมีแต่ผู้ที่รู้จักวิชาธาตุไฟเท่านั้นที่จะสามารถเข้าสำนักจื่อเหยียนได้

มิฉะนั้น เฉินผิงก็คงจะไม่มาหาอดีตเจ้าสำนักเพื่อเรียนรู้วิธีผสานอัคคีปรมัตถ์

แต่คนที่รู้จักอัคคีปรมัตถ์ก็ไม่น่าจะทำให้บรรยากาศโดยรอบเย็นยะเยือกเช่นนั้นได้ เรื่องนี้ช่างเกินกว่าที่พวกเขาจะเข้าใจได้

มีแต่ผู้ฝึกวิชาธาตุน้ำแข็งเท่านั้นที่จะแผ่ปราณเย็นเช่นนั้นได้

พวกเขาไม่รู้จักเพลิงน้ำแข็งจี๋หานและไม่ล่วงรู้ถึงการมีอยู่ของมัน ซึ่งก็พอจะอธิบายสาเหตุที่ทำให้พวกเขาเกิดความสับสนขึ้นมาได้