หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3976

"ศิษย์พี่ ผมว่าคุณควรจะยอมแพ้ คุณสู้ผมไม่ได้หรอก ถ้าคุณยอมแพ้เสียตั้งแต่ตอนนี้ บางทีผมอาจจะไม่ตั้งเงื่อนไขที่ทำให้คุณต้องลำบากใจ แต่ขืนคุณยังดันทุรังต่อไปล่ะก็ หากผมเกิดชนะขึ้นมา คุณอาจจะต้องเปลือยกายเต้นรำต่อหน้าผมแล้วล่ะ"

เฉินผิงยิ้มพลางมองจูหลิง ทั้งยังพยายามเกลี้ยกล่อมนาง

แต่รอยยิ้มเช่นนี้ในสายตาของจูหลิงคือการเยาะเย้ย โดยเฉพาะเรื่องเปลือยกายเต้นรำ นางคิดว่าเฉินผิงกำลังดูถูกตน

"แกอย่าเพิ่งได้ใจนักเลย ฉันยังไม่ได้แสดงพลังที่แท้จริงออกมาเลย"

จูหลิงกัดฟัน ก่อนจะกระโดดขึ้นกลางอากาศ

จูหลิงกระโจนตัวขึ้นกลางอากาศ แล้วขว้างดาบวิญญาณอัคคีในมือ เมื่อเปลวเพลิงปะทุขึ้นสู่ท้องนภา ก็บังเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

มังกรขนาดมหึมาที่มีเปลวเพลิงลุกโชนทั้งตัว แล้วอ้าปากกว้างก็ปรากฏตัวขึ้น

เมื่อสักครู่นี้เป็นอสรพิษวิญญาณ แต่ครั้งนี้เป็นมังกรเพลิงที่มีปีกสมบูรณ์เต็มขั้น

กระบวนท่าที่นางใช้ยิ่งมาก็ยิ่งสลับซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ

เฉินผิงเห็นเช่นนี้ สีหน้าก็ฉายแววเคร่งเครียดขึ้นมาในท้ายที่สุด

ถ้าเฉินผิงไม่ปกปิดตัวตนและปลดปล่อยพลังมังกรเทพจนทำให้มังกรทองปรากฏกายขึ้นมา มังกรเพลิงมายาที่จูหลิงแปลงขึ้นนี้ก็จะสู้ไม่ได้เลย

แต่เฉินผิงไม่อาจเปิดเผยตัวตนได้ หากเขาปลดปล่อยพลังมังกรเทพ ตัวตนของเขาก็จะถูกเปิดเผย

ทั่วทั้งอาณาจักรนิรันดร์แห่งนี้ มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถปลดปล่อยพลังมังกรเทพและทำให้มังกรทองปรากฎกายได้

เฉินผิงกวัดแกว่งกิ่งไม้ในมือ ลำแสงสีขาวพุ่งตรงเข้าหามังกรเพลิง

แต่ทันทีที่กิ่งไม้สัมผัสกับมังกรเพลิง ก็กลายเป็นผุยผงทันที

แม้จะได้รับพลังวิญญาณและเพลิงน้ำแข็งจี๋หานจากเฉินผิง แต่มันก็ยังเป็นแค่กิ่งไม้

เมื่อเห็นกิ่งไม้กลายเป็นผุยผง จูหลิงก็ยิ้มเยาะ

นางจะทำให้เฉินผิงสำนึกเสียใจที่ใช้กิ่งไม้สู้กับนาง

มังกรเพลิงกู่ร้องคำราม กรงเล็บมังกรที่มีเปลวเพลิงลุกโชนตบฟาดใส่เฉินผิง

เว่ยชิงกับอวี๋จิ้นเห็นฉากนี้เข้าต่างก็ตกใจ อวี๋จิ้นถึงกับเริ่มแผ่พลังปราณออกมา เตรียมพร้อมที่จะเข้าไปขวางได้ทุกเมื่อ

ถ้าเฉินผิงคิดร้ายต่อสำนักจื่อเหยียน อวี๋จิ้นจะลงมือจัดการทันที

หาเงินได้ แต่ก็ต้องมีขอบเขต

เงินที่ทำร้ายสำนักจื่อเหยียน อวี๋จิ้นจะไม่รับเด็ดขาด

"ตอนนี้แกรู้ผลที่ตามมาของการดูถูกฉันแล้วหรือยัง? ฉันอนุญาตให้แกหยิบอาวุธออกมา มิฉะนั้นการโจมตีระลอกต่อไปของมังกรเพลิงก็จะเอาชีวิตของแกแล้ว!"

แม้จูหลิงจะประหลาดใจกับฝ่ามือโจมตีของเฉินผิง แต่นางก็ยังมั่นใจว่าเฉินผิงคงต้านทานการโจมตีระลอกต่อไปไม่ไหวแน่

"จัดการกับคุณ ใช้กิ่งไม้ก็เกินพอ ผมใช้มือเปล่าก็ได้!" เฉินผิงกวักมือเรียกจูหลิง เจตนาท้าทายช่างเด่นชัดยิ่ง

"หึ..." จูหลิงเห็นเช่นนี้ก็หัวเราะเยาะ

มือทั้งสองข้างก็ลุกโชนด้วยเปลวเพลิงและผสานเปลวเพลิงเข้าไปในมังกรเพลิงที่อยู่กลางอากาศ

ทันใดนั้น เปลวเพลิงบนมังกรเพลิงก็ลุกโชติช่วงขึ้น