หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3986

เฉินผิงมองดูจูหลิงจัดการกับจานอาคม แม้ว่าวิธีการจะยังไม่ชำนาญนัก แต่การลงมือกลับไร้ที่ติ

ยิ่งไปกว่านั้น จานอาคมนี้ยังมีพลังมาก เมื่อเปิดใช้งานก็ราวกับมีม่านแสงตกลงมาจากท้องฟ้า หลังจากนั้นแสงสว่างก็แผ่ออกมา เผยให้เห็นวงแหวนอาคมที่ซ่อนอยู่รอบๆ ต่อมาวงแหวนอาคมก็ถูกแสงสว่างแทรกซึมเข้าไปจนเกิดเป็นรอยแยก

บริเวณรอยแยก มีพลังวิญญาณจำนวนมหาศาลไหลเวียนอยู่ พลังเช่นนี้เป็นสิ่งที่จะถูกนำมาใช้เพื่อปิดรอยแยกในภายหลัง

“เรียบร้อยแล้ว พวกเราเข้าไปเงียบๆ กันเถอะ!”

จูหลิงเก็บจานอาคม แล้วเดินผ่านรอยแยกเข้าไป

เฉินผิงเห็นดังนั้น ก็เดินตามรอยแยกเข้าไป ไม่นานรอยแยกก็รวมตัวกลับเหมือนเดิม ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เห็นวงแหวนอาคมกลับคืนสู่สภาพปกติ เฉินผิงก็ผุดยิ้มเล็กน้อย

ผู้อาวุโสชุยมอบจานอาคมนี้ให้แก่จูหลิง แต่เขาก็เป็นคนกางวงแหวนอาคมเอาไว้ที่นี่

ช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่จานอาคมสามารถทำลายวงแหวนอาคมได้อย่างง่ายดาย โดยไม่ก่อให้เกิดความเสียหายแต่อย่างใด!

แม้แต่คนโง่ก็ยังดูออกว่าผู้อาวุโสชุยจงใจทำเช่นนี้!

จากจุดนี้ ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสชุยก็มีใจเอนเอียงมาทางฝ่ายอดีตเจ้าสำนัก เพียงแต่ไม่อาจเปิดเผยตัวได้!

“เป็นอย่างไรบ้าง? จานอาคมน่าทึ่งมากเลยใช่หรือไม่? ข้าก็บังเอิญพบว่าจานอาคมนี้สามารถทำลายวงแหวนอาคมพวกนี้ได้ ข้างหน้ายังมีวงแหวนอาคมอีกหลายชั้น คุณอย่าวิ่งไปไหนเล่า ตามหลังข้ามาติดๆ เลยนะ!” จูหลิงบอกเฉินผิง

“เข้าใจแล้ว!” เฉินผิงตอบแล้วขยับไปยืนชิดหลังจูหลิง จนเกือบจะเกาะหลังของเธออยู่แล้ว

“คุณทำอะไรน่ะ?”

จูหลิงชะงักไปชั่วขณะ แล้วหันมามองเฉินผิงด้วยสีหน้าจริงจัง

“จูหลิง คุณไม่ได้บอกให้ผมเตามคุณมาติดๆ หรอกรึ? ผมเกรงว่าขืนอยู่ไกลเกินไป อาจจะบังเอิญไปแตะถูกวงแหวนอาคมแล้วเกิดปัญหาขึ้นมาได้” เฉินผิงรีบอธิบาย

“แต่คุณก็ไม่ต้องชิดกันขนาดนี้ คุณเกือบจะขึ้นมาขี่บนตัวฉันอยู่แล้ว ถอยออกไปหน่อยก็ดี!”

“ฉันมีจานอาคมล่องหนอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวฉันจะบอกวิธีใช้แล้วคุณก็ใช้มันปกปิดตัวตนเข้าไป ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ก็อย่าได้ตื่นตระหนก ถ้าคุณคลายการระวังป้องกันและเผยร่องรอยของพลังใดๆ ออกมา คุณก็จะถูกพบตัว ขืนคุณโดนจับตัวขึ้นมาล่ะก็ได้ยุ่งแน่ แล้วฉันก็จะแอบเข้ามาที่นี่ไม่ได้อีกเลย” จูหลิงเตือนเฉินผิง

“ผู้อาวุโสชุยมอบของพวกนี้ให้คุณด้วยงั้นรึ?” เฉินผิงถามด้วยความสงสัย

“ใช่แล้วล่ะ!” จูหลิงพยักหน้า “ฉันมักจะใช้จานอาคมล่องหนนี้แอบออกไปเที่ยวเล่น หลายคนไม่เห็นฉัน พวกเขาก็เลยคิดว่าฉันอยู่แต่ในเรือน ขืนเป็นแบบนั้น ฉันคงเบื่อตายกันพอดี!”

เฉินผิงรับจานอาคมล่องหนมา เขายิ่งมั่นใจว่าผู้อาวุโสชุยจะต้องเป็นพวกเดียวกับฝ่ายอดีตเจ้าสำนัก หรืออย่างน้อยก็มีใจเอนเอียงไปทางพวกเขา

มิฉะนั้นคงไม่ให้จานอาคมมากมายขนาดนั้นกับจูหลิงหรอก?

ถึงแม้ว่าจานอาคมเหล่านี้จะไม่ใช่ของระดับสูง แต่สถานที่อย่างอาณาจักรนิรันดร์ จานอาคมแต่ละอันกลับราคาแพงลิบลิ่วจนน่าเหลือเชื่อ!

แม้กระทั่งวัตถุที่เรียบง่ายที่สุด อย่างแผ่นหยกสื่อสารก็ยังมีมูลค่ามหาศาล นับประสาอะไรกับจานอาคมด้วยเล่า!

จูหลิงสอนเฉินผิงใช้จานอาคมแบบจับมือทำ