หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4005

เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก เขานึกไม่ออกเลยว่าผู้อาวุโสของสำนักจื่อเหยียนต้องแข็งแกร่งมากเพียงใด ถึงสามารถสร้างวงแหวนอาคมขนาดใหญ่เช่นนั้นแล้วซ่อนหุบเขาทั้งลูกเอาไว้ได้

เหมือนว่าอวี๋จิ้นจะรับรู้ถึงความประหลาดใจของเฉินผิงได้ เขาจึงอธิบายให้ฟังว่า "หุบเสินหั่วแห่งนี้ไม่ได้ถูกผู้อาวุโสของสำนักจื่อเหยียนซ่อนไว้หรอก เดิมทีหุบเขาแห่งนี้ไม่มีเปลวเพลิงแต่อย่างใด และสถานที่แห่งนี้ก็ไม่ใช่ทะเลทรายด้วย มีตำนานเล่าขานว่าระหว่างศึกแห่งทวยเทพ เซียนอัคคีวิญญาณได้ทำวัตถุชิ้นหนึ่งร่วงหล่นลงมา ทำให้ภูเขาทั้งลูกกลายเป็นภูเขาไฟ และอาณาบริเวณโดยรอบนับหลายร้อยกิโลเมตรกลายเป็นทะเลทรายแห้งแล้ง"

เขาหยุดพูดไปสักครู่แล้วค่อยพูดต่อไปอีกว่า “วัตถุที่ร่วงหล่นลงมานั้นก็คือตราประทับเสินหั่ว สำนักจื่อเหยียนของพวกเราก็แค่ก่อตั้งขึ้นใต้หุบเขาเสินหั่วในเวลาต่อมาก็เท่านั้นเอง”

“เซียนอัคคีวิญญาณ?” เมื่อเฉินผิงได้ยินตำนานก็ตกตะลึงจนปากอ้าตาค้าง

เฉินผิงไม่คิดว่าอาคมของสำนักจื่อเหยียนจะถูกสร้างขึ้นมาจากสิ่งที่เซียนอัคคีวิญญาณทำตกเอาไว้!

สิ่งที่เซียนอัคคีวิญญาณทำตกลงมาเพียงชิ้นเดียว สามารถก่อตั้งสำนักใหญ่แห่งหนึ่งได้เลยทีเดียว!

เฉินผิงเคยรับการถ่ายทอดวิชาจากเซียนอัคคีวิญญาณ และยังเลือกรับวิชาตามใจชอบ ทำให้เซียนอัคคีวิญญาณโกรธและหนีไป!

ตอนนี้เฉินผิงคิดถึงเรื่องนั้นแล้วรู้สึกเสียใจไม่หาย!

แต่โชคดีที่เขาฝึกท่าเท้าประกายไฟจนเกือบสำเร็จ และยังมีแก่นวิญญาณเพลิงของเซียนอัคคีวิญญาณอยู่ในมือ!

ถ้าพูดอย่างนี้ ตอนนี้เฉินผิงอาจจะมีสถานะสูงกว่าผู้อาวุโสของสำนักจื่อเหยียนอีกนะ!

เฉินผิงเคยรับการถ่ายทอดวิชาโดยตรงจากเซียนอัคคีวิญญาณ!

แต่ผู้อาวุโสของสำนักจื่อเหยียนกลับพึ่งพาแค่สิ่งที่เซียนอัคคีวิญญาณทำตกลงไว้มาก่อตั้งสำนัก เซียนอัคคีวิญญาณอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีสำนักจื่อเหยียนอยู่ด้วย!

"กล่าวกันว่าเซียนอัคคีวิญญาณเป็นเทพเซียนจากอาณาจักรแดนสรวง และนี่เป็นเพียงแค่ตำนาน อาจจะไม่ใช่เรื่องจริงก็ได้ คุณไม่ต้องใส่ใจให้มากนักหรอก” จูหลิงเห็นเฉินผิงนิ่งเงียบหลังจากได้ยินเรื่องเซียนอัคคีวิญญาณ เธอจึงคิดว่าเฉินผิงถูกเรื่องนี้ทำเอาตกตะลึงเข้าให้แล้ว

“ผมเข้าใจแล้วล่ะ!” เฉินผิงพยักหน้า “ตอนนี้พวกเราต้องรีบไปขัดขวางฮั่วหยวนถิง ไม่ให้เขาเข้าไปในหุบเขาเสินหั่วได้”

ฮั่วหยวนถิงจึงนำฮั่วตงและผู้อาวุโสอีกหลายคนไปยังหุบเขาเสินหั่ว!

การเปิดหุบเขาเสินหั่วทำให้ความร้อนมหาศาลพวยพุ่งออกมา ใช่ว่าทุกคนที่จะทนได้ โดยเฉพาะเมื่อเข้าใกล้หุบเขาเสินหั่ว ความร้อนก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ!

ฮั่วหยวนถิงและคนอื่นๆ ไม่มีทางเลือกนอกจาต้องใช้พลังวิญญาณมาต้านทานไว้!

ขณะที่ฮั่วหยวนถิงกับพวกมุ่งหน้าไปยังหุบเขาเสินหั่ว จูหลิง อวี๋จิ้นและคนที่เหลือก็มาถึงที่นั่นเช่นกัน!

“ผู้อาวุโสอวี๋ คุณพาคนมากมายบุกรุกเข้ามาในเขตหวงห้ามของสำนักจื่อเหยียนโดยไม่ได้รับอนุญาตทำไมกัน? คิดจะทำอะไรกันแน่? ที่นี่เป็นที่ตั้งของจานอาคม ห้ามใครเข้าใกล้ที่นี่โดยไม่มีคำสั่งของเจ้าสำนัก”

เถียนจิ้งกับคนของเขาขวางพวกอวี๋จิ้นเอาไว้ พลางออกคำสั่ง

“เถียนจิ้ง เลิกทำตัวเป็นใหญ่เสียที ฮั่วหยวนถิงเปิดหุบเขาเสินหั่วโดยพลการ ผิดกฎของสำนัก พวกเรามาเพื่อขัดขวางไม่ให้เขาเข้าไปในหุบเขาเสินหั่ว” อวี๋จิ้นพูดกับเถียนจิ้งด้วยน้ำเสียงดุดัน