หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4013

“หยุดพวกมัน จะปล่อยให้หนีไปไม่ได้...”

ผู้อาวุโสถูคำรามด้วยความหงุดหงิด แต่เขาจำต้องรับมือกับหุ่นเชิดและไม่อาจสลัดมันให้พ้น

ศิษย์คนอื่นของสำนักกุ๋ยเหลี่ยนอยากเข้าไปช่วย แต่พวกเขาก็ถูกเฉินผิงที่ใช้แส้ปราบมารอย่างชำนาญรั้งเอาไว้

ยิ่งกว่านั้น จุติดาราลวงตาของเฉินผิงยังกะพริบอยู่ตลอดเวลา และวงแหวนลวงตาขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้น!

แม้ว่าวงแหวนลวงตาจะไม่อาจทำร้ายศิษย์สำนักกุ๋ยเหลี่ยน แต่มันก็สามารถขัดขวางไม่ให้พวกเขาลงมือได้

พริบตานั้น ศิษย์ทุกคนของสำนักกุ๋ยเหลี่ยนก็ถูกกลืนหายไปในวงแหวนลวงตาอย่างไร้ทางสู้

ผู้อาวุโสอวี๋และจูหลิงรีบพาคนของพวกเขาไปที่หุบเขาเสินหั่วอย่างสุดชีวิต

จูหลิงมองย้อนกลับไปเป็นครั้งคราว เห็นได้ชัดว่าเป็นห่วงเฉินผิง

เมื่อเห็นว่าได้เวลาแล้ว เฉินผิงก็ทำท่าเรียกหุ่นเชิดให้กลับมาหาเขา

เขาไม่อยากให้หุ่นเชิดของเขาพัง หากแก่นวิญญาณเพลิงเสียหายก็คงแย่ ของล้ำค่าแบบนั้นคงหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว

ทันทีที่เฉินผิงเรียกหุ่นเชิดกลับมา เขาก็ใช้วิชาท่าเท้าประกายไฟ

เปลวไฟลุกไหม้ที่ใต้ฝ่าเท้าของเขา และในทันใดนั้นเฉินผิงก็หายไปในอากาศราวกับไม่เคยอยู่ตรงนั้น แล้วเขาก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งห่างออกไปหลายไมล์ในพริบตา!

ที่เฉินผิงกล้าอยู่รั้งท้ายเพียงลำพังก็เพราะเขามีท่าเท้าประกายไฟ นี่คือทางรอดของเขา แม้จะชนะไม่ได้ แต่เขาก็ยังหลบหนีได้

เมื่อปราณอัคคีลุกโชน ความชำนาญของเฉินผิงในวิชาท่าเท้าประกายไฟก็พัฒนาขึ้นอย่างน่าทึ่ง เขาเคลื่อนไหวราวกับใช้วิชาเคลื่อนย้ายเข้าออกมิติเป็นว่าเล่น

ผู้อาวุโสถูแห่งสำนักกุ๋ยเหลี่ยนมองดูเฉินผิงที่ย้ายตำแหน่งไปมาด้วยสีหน้างุนงงสับสน

นี่มันวิชาแบบไหนกัน? ทำไมถึงได้เร็วขนาดนี้?

ผู้อาวุโสถูขยี้ตาตัวเอง

หลังจากที่เฉินผิงฟันกระบี่ออกไป ร่างของเขาก็หายไปอีกครั้ง

ผู้อาวุโสถูเห็นเหตุการณ์นั้น และใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธ เขาตะโกน “แกคือเฉินผิง และแกปฏิเสธไม่ได้ วันนี้ฉันจะจบชีวิตของแก”

ขณะที่เฉินผิงชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมาเขาก็ตระหนักถึงบางอย่าง นั่นคืออีกฝ่ายรู้แล้วว่าเขาเป็นใคร

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่ได้สนใจ ท้ายที่สุดแล้วมีเพียงศิษย์สำนักกุ๋ยเหลี่ยนที่อยู่ที่นี่ ไม่มีคนของสำนักจื่อเหยียนเลย

ถ้าโดนจับได้ เขาก็แค่ต้องปฏิเสธ ไม่ว่าคนของสำนักกุ๋ยเหลี่ยนจะพูดอะไรก็ตาม

ท้ายที่สุดแล้ว กระบี่พิฆาตมังกรคือดาบวิญญาณของเฉินผิง ทันทีที่เขาใช้กระบี่พิฆาตมังกร นั่นหมายความว่าตัวตนของเขาย่อมถูกเปิดเผย

“ผมคือเฉินผิง อย่างคุณจะทำอะไรผมได้? โง่เง่าเสียจริง คิดจะใช้หัวของผมสร้างความดีความชอบกับสมาพันธ์ผนึกมาร ไม่รู้หรือว่าสมาพันธ์ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อกำจัดผู้ใช้วิชามารอย่างคุณ”

เฉินผิงจงใจยั่วยุผู้อาวุโสถู วางแผนหลอกล่อให้อีกฝ่ายแตกหักกับสมาพันธ์ผนึกมาร