วิญญาณปีศาจหลายตัวพุ่งเข้าหาเฉินผิง เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนมองแทบไม่ออก
ฟุ่บ!ฟุ่บ!ฟุ่บ!
วิญญาณปีศาจเหล่านั้นหายไปในทันที และปรากฏขึ้นอีกครั้งในระยะไกล
ผู้อาวุโสถูรีบตามเหล่าวิญญาณปีศาจไปติดๆ
เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา หลังจากนั้นเขาก็ใช้ท่าเท้าประกายไฟ และร่างของเขาก็หายไปจากตำแหน่งเดิมอีกครั้ง
ทันทีที่เฉินผิงหายตัวไป วิญญาณปีศาจก็ปรากฏตัวขึ้นตรงจุดที่เขายืนอยู่เมื่อครู่ ทันใดนั้นวิญญาณปีศาจก็หายวับไปเช่นกัน
สีหน้าของเฉินผิงเย็นยะเยือก เขานึกไม่ถึงว่าผู้อาวุโสถู ผู้อาวุโสแห่งสำนักกุ๋ยเหลี่ยนจะซ่อนของแบบนี้ไว้ เฉินผิงไม่รู้ว่าเขากำลังเผชิญกับอะไรอยู่ คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีบางสิ่งที่ตามความเร็วของเขาทัน
ทันทีที่เฉินผิงก้าวเท้าและปรากฏตัวอีกครั้ง วิญญาณปีศาจหลายตัวก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเขาโดยพลัน
“วิญญาณปีศาจ?”
เฉินผิงชะงักเมื่อเห็นรูปลักษณ์ของพวกมัน
เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้อาวุโสถูสามารถควบคุมวิญญาณปีศาจได้หลายตัวในเวลาเดียวกัน
วิญญาณปีศาจคำราม ใบหน้าของพวกมันดุร้ายน่าหวาดหวั่น
แม้ว่าวิญญาณปีศาจเหล่านั้นจะดูน่าสะพรึงกลัว แต่เฉินผิงก็ไม่รู้สึกถึงอันตรายเหมือนแต่ก่อน
ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งเดียวที่วิญญาณปีศาจสามารถสร้างความเสียหายคือทะเลจิตสำนึกของเขา
วิญญาณปีศาจไม่สามารถโจมตีหรือทำอะไรกับร่างกายของเฉินผิง
ทางเลือกเดียวของพวกมันคือโจมตีทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง แต่การโจมตีทะเลจิตสำนึกของเขาไม่ใช่เรื่องง่าย
นอกเหนือจากจ้าวมารสีชาดแล้ว ยังมีคัมภีร์ทองต้าหลัวอยู่ในทะเลจิตสำนึกของเขาด้วย
เฉินผิงหันไปหาจ้าวมารสีชาดแล้วถามว่า “จ้าวมาร คุณจัดการกับวิญญาณปีศาจเหล่านี้ได้หรือไม่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...