หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4022

เฉินผิงเคลื่อนตัวไปรอบๆ ที่ด้านล่างธารลาวาราวกับปลา

ในทางกลับกัน ผู้อาวุโสถูมองดูธารลาวาและเปลวไฟที่ลุกโชนพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่นึกว่าเฉินผิงจะกระโดดลงไป

ขณะมองดูธารลาวาอันกว้างใหญ่ไพศาล ผู้อาวุโสถูก็ปลดปล่อยปราณสัมผัสเพื่อค้นหาตำแหน่งของเฉินผิง

อย่างไรก็ตาม ธารลาวานั้นกว้างใหญ่ และเฉินผิงดำลงไปถึงก้นบึ้ง ปราณสัมผัสของผู้อาวุโสถูไม่สามารถทะลุผ่านธารลาวา ทำให้หาตำแหน่งของเฉินผิงไม่พบ

“จะปล่อยให้มันหนีไปไม่ได้ ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่มีหน้ากลับไปที่สำนัก...”

นี่ไม่ใช่แค่การพยายามหยุดเฉินผิงอีกแล้ว มันเป็นมากกว่านั้นในตอนนี้

เฉินผิงเข่นฆ่าศิษย์สำนักกุ๋ยเหลี่ยนไปมาก แถมเขายังมีค่าหัวเป็นบรรณาการร้อยปีจากสมาพันธ์ผนึกมาร

ผู้อาวุโสถูนึกอยากกระโดดลงไปตามเฉินผิง แต่เขาไม่แน่ใจว่าเฉินผิงอยุ่ตรงไหน ถ้าลงไปแบบไม่ดูตาม้าตาเรือและไม่พบเฉินผิงคงแย่แน่!

ยิ่งไปกว่านั้น หากไม่ใช้ปราณสัมผัสค้นหา การพยายามตามหาเฉินผิงในธารลาวาด้วยตัวเองก็คงเหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร

ขณะที่ผู้อาวุโสถูจ้องมองซากศพของศิษย์สำนักกุ๋ยเหลี่ยนที่อยู่ไม่ไกล เขาก็นึกอะไรบางอย่างออก

เขาขมวดคิ้ว ขับเลือดบริสุทธิ์หยดหนึ่งออกมา เมื่อตกลงสู่พื้นมันก็กลายเป็นหมอกโลหิตทันที

หมอกเลือดแปรเปลี่ยนเป็นหน้ากากวิญญาณร้ายในทันใด!

จากนั้นลำแสงก็เริ่มส่องผ่านหมอกเลือด

รัศมีอันเยือกเย็นแผ่ออกไปอย่างต่อเนื่อง หน้ากากวิญญาณร้ายที่เกิดจากหมอกเลือดค่อยๆ ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า

ทันทีที่หน้ากากวิญญาณร้ายซึ่งเกิดจากหมอกเลือดลอยขึ้นฟ้า ร่างไร้ชีวิตของศิษย์สำนักกุ๋ยเหลี่ยนที่สวมหน้ากากวิญญาณร้ายก็เริ่มลอยขึ้น!

หน้ากากวิญญาณร้ายส่งเสียงกรีดร้องน่าขนลุก ราวกับมีบางอย่างสิงสู่อยู่ภายใน

“ไป...”