หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4021

ขณะที่เฉินผิงนึกเสียใจและไม่รู้จะทำยังไงดี คัมภีร์ทองต้าหลัวในทะเลจิตสำนึกของเขาก็เริ่มส่องแสงระยิบระยับ

แสงสีขาววูบวาบส่องไปทั่ว และด้วยความประหลาดใจของเฉินผิง เขาพบว่าตัวเองกลับมาควบคุมร่างกายได้อีกครั้ง!

และเสี้ยววิญญาณของจ้าวมารสีชาดก็กลับสู่ทะเลจิตสำนึก เขามองไปรอบๆ ด้วยความสับสนอย่างยิ่ง

คัมภีร์ทองต้าหลัวสัมผัสได้ว่าเฉินผิงตกอยู่ในอันตราย มันจึงดึงเสี้ยววิญญาณของจ้าวมารสีชาดกลับมา ทำให้เฉินผิงกลับมาควบคุมร่างกายของเขาอีกครั้ง!

“อั่ก...”

หลังจากควบคุมร่างกายตัวเองได้อีกครั้ง เฉินผิงก็กระอักเลือดออกมา

ศรสีทองบนธนูศักดิ์สิทธิ์หายไปอย่างรวดเร็ว และลวดลายสีแดงบนร่างกายของเฉินผิงก็หายไปเช่นกัน

แม้แต่รัศมีมารที่น่าสะพรึงกลัวก็ยังหายไปอย่างไร้ร่องรอยโดยพลัน

ผู้อาวุโสถูสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงภายในตัวเฉินผิง เมื่อเห็นเฉินผิงกระอักเลือดและพลังของเขาลดลงอย่างมาก ผู้อาวุโสถูก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น!

“ฮ่าๆๆ! แกคิดว่าจะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้ด้วยการยืมพลังของวิญญาณปีศาจ แต่ไม่ได้นึกถึงผลสะท้อนกลับสินะ ทีนี้แกคงไม่รอดแน่!”

ความมั่นใจของผู้อาวุโสถูกลับคืนในขณะที่เขาหัวเราะอย่างเบิกบาน

หลังจากนั้น ฝ่ามือของเขาก็ฟาดไปทางเฉินผิง อย่างไรก็ตาม เฉินผิงขมวดคิ้วและถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว

“ฮึ่ม อยากรู้จริงๆ ว่าแกจะหนีไปไหนได้…”

ผู้อาวุโสถูเยาะเย้ยเย็นชาขณะที่เขาเร่งความเร็วถึงขีดสุดและไล่ตามเฉินผิงด้วยเจตจำนงสังหาร

เฉินผิงสังหารศิษย์มากมายของสำนักกุ๋ยเหลี่ยน ไม่มีทางที่ผู้อาวุโสถูจะปล่อยเขาไป!

เพราะถ้าเฉินผิงรอดไปได้ เขาก็คงหมดคำแก้ตัว

เฉินผิงหนีไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก่อนที่จะหยุดชะงัก นั่นก็เพราะว่าตอนนี้เขายืนอยู่ตรงหน้าธารลาวา

เฉินผิงมองธารลาวา มันลึกมากจนมองไม่เห็นข้างใต้ ในขณะนั้นมันไหลอย่างรวดเร็ว มีเปลวเพลิงพลุ่งพล่านขึ้นไปด้านบนอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเห็นผู้อาวุโสถูตามมาทัน เฉินผิงก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเรียกหุ่นเชิดออกมาอีกครั้ง!

หุ่นเชิดซึ่งขับเคลื่อนโดยแก่นวิญญาณเพลิงของเซียนอัคคีวิญญาณเข้าต่อสู้กับผู้อาวุโสถูทันทีที่ปรากฏตัว

หุ่นเชิดไม่มีชีวิต ดังนั้นพวกมันจึงไม่เกรงกลัว

“เวรแล้ว...”

ผู้อาวุโสถูรีบพุ่งไปข้างหน้า แต่ร่างของเฉินผิงตกลงไปในธารลาวาแล้ว

เฉินผิงกระโจนลงไปในธารลาวา ความร้อนโดยรอบโอบล้อมตัวเขา การดำลงไปทำให้คลื่นความร้อนในธารลาวาบิดเบี้ยวและพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

เฉินผิงถูกลาวาห่อหุ้มขณะที่เขาดิ่งลึกลงไปในธารลาวาอย่างต่อเนื่อง

ขณะที่เฉินผิงดำลึกลงไป ความรู้สึกแสบร้อนก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

เฉินผิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องดำลงไปอย่างหมดหนทาง เขาถึงจะสามารถหลบหนีการไล่ตามอย่างไม่หยุดยั้งของผู้อาวุโสถูได้

ในที่สุดร่างกายของเฉินผิงก็ลงมาถึงด้านล่างสุด จากนั้นเขาก็เริ่มเดินไปรอบๆ ก้นบึ้งของธารลาวา

เขาต้องออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

เนื่องจากเฉินผิงถูกคลื่นความร้อนของลาวาปกคลุมอยู่ จึงเป็นไปไม่ได้ที่ผู้อาวุโสถูจะหาเขาเจอ

อย่างไรก็ตาม หากเฉินผิงยังอยู่ที่นี่และผู้อาวุโสถูกระโดดลงมา เขาก็คงจะหาเจออย่างแน่นอน ดังนั้นเฉินผิงจึงต้องไปจากที่นี่