หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4025

เฉินผิงกัดฟันขณะที่ร่างกายของเขาดิ่งลงมาอย่างรวดเร็ว ความร้อนรุนแรงของปราณเพลิงเพิ่มขึ้นพร้อมกับวังวนเพลิง

เมื่อเฉินผิงรู้สึกว่าเขาเริ่มลอยลงมาช้าลง เขาก็ตระหนักว่าเหมือนจะมาถึงจุดต่ำสุดแล้ว วังวนเพลิงขนาดมหึมาที่ดูคล้ายกับเคียวยมทูตยังคงลอยมาทางเขา

เฉินผิงพยายามควบคุมลมหายใจอย่างเต็มที่ ในขณะนี้ แค่เปลวเพลิงรุนแรงที่ก้นบึ้งธารลาวาก็ร้อนมากอยู่แล้ว หากโดนดูดเข้าไปในวังวนเพลิงคงตายสถานเดียว

“เจ้าหนู คราวนี้แกหนีไม่รอดแน่…”

เสียงของผู้อาวุโสถูดังก้อง

เฉินผิงเห็นว่าผู้อาวุโสถูที่ไล่ตามเขาไม่หยุดอย่างน่ารำคาญตอนนี้ได้อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว!

“ไม่มีทางที่ผมจะยอมให้คุณจับตัว เพราะฉะนั้นคุณเองก็ยอมแพ้เสียเถอะ”

หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็เหลือบมองวังวนเพลิง แล้วพุ่งเข้าหามันอย่างเด็ดเดี่ยว!

ผู้อาวุโสถูถึงกับผงะ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิงถึงคิดจะเข้าไปตายในวังวนเพลิง แทนที่จะปล่อยให้เขาปลิดชีวิต

ทันทีที่ร่างกายของเฉินผิงเข้าใกล้วังวนเพลิง เขาก็ถูกดึงเข้าไปด้วยแรงมหาศาลทันที

ผู้อาวุโสถูมองด้วยตาเบิกกว้าง แต่เขาไม่กล้าเข้าใกล้ เขารู้ว่าถ้าถูกดึงเข้าไปในวังวนเพลิงคงมีแต่ตาย!

“ฮึ ต่อให้เป็นศพ แต่ฉันก็จะพาแกกลับไปอยู่ดีเพื่อรับค่าหัวจากสมาพันธ์ผนึกมาร!”

ผู้อาวุโสถูแค่นเสียงเหยียดหยามขณะที่เขารอเฉินผิงเงียบๆ

ในเสี้ยววินาทีที่เฉินผิงถูกวังวนเพลิงกลืนกิน เขาก็หายใจเข้าลึกๆ พลังวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้น ดวงตาของเขาวูบวาบด้วยแสงแห่งเปลวไฟ!

จุติดาวฤกษ์ในตัวเฉินผิงเริ่มกะพริบถี่ๆ

แม้ว่าจุติเพลิงของเฉินผิงจะเพิ่มพลังป้องกันให้อย่างมาก แต่เขาก็ยังรู้สึกราวกับกำลังถูกวังวนเพลิงฉีกเป็นชิ้นๆ

ผู้อาวุโสถูที่ยืนอยู่ข้างนอกสังเกตเงียบๆ ด้วยสีหน้าเย้ยหยัน

เมื่อเฉินผิงรู้สึกว่าเขาถึงขีดจำกัดแล้ว เขาก็ปล่อยหุ่นเชิดออกมาทันที

ยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนว่าวังวนแพลิงจะทำอะไรเฉินผิงไม่ได้เลย

ขณะที่เฉินผิงยังคงดูดกลืนเปลวเพลิงโหมกระหน่ำ กายาธรรมะเจินหัวได้สร้างสุญญากาศรอบตัวเขา

น่าแปลกที่วังวนเพลิงขนาดมหึมาค่อยๆ แผ่วลง ดูเหมือนกำลังจะหายไป

“อะไรวะ นี่มันประหลาดเกินไปแล้ว...”

สีหน้าของผู้อาวุโสถูเต็มไปด้วยความสับสน เขาไม่เข้าใจว่าเฉินผิง ผู้ทุกข์ยากระดับสี่มีความสามารถเช่นนั้นได้อย่างไร ดูเหมือนเขาจะไม่ได้กลัววังวนเพลิง แถมดูเหมือนว่าวังวนกำลังจะหายไป

อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสถูเตรียมตัวไว้แล้วในขณะนั้น ทันทีที่วังวนเพลิงหายไป เขาก็พร้อมที่จะโจมตีเฉินผิง!

เฉินผิงเองก็เห็นว่าวังวนเพลิงค่อยๆ หายไป

เมื่อเขาเคลื่อนไหว วังวนเพลิงก็เคลื่อนตามเขา