หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4034

หลังผ่านไปชั่วระยะหนึ่ง เฉินผิงก็ลืมตาขึ้นและพบว่าตัวเองอยู่ในถ้ำขนาดใหญ่

ถ้ำดูกว้างขวาง และมีเสียงน้ำไหลดังก้องจากภายใน

เฉินผิงส่ายหัวเพื่อลดอาการเวียนศีรษะ ตอนนี้เขาไม่รู้ว่ารอยแยกมิติพาเขามาที่ไหน

“จ้าวมาร เราอยู่ที่ไหน? เรายังอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์หรือเปล่า?” เฉินผิงถามและหันไปหาจ้าวมารสีชาด

“เจ้าคงรู้ว่าข้าสัมผัสได้ถึงโลกภายนอกผ่านตัวเจ้าเท่านั้นใช่ไหม? ข้าจะไปรู้ได้ยังไงในเมื่อเจ้าหมดสติเมื่อครู่? อีกอย่าง ข้าเป็นเพียงเสี้ยววิญญาณในรอยแยกมิติ ข้าจะไปรู้อะไรได้” จ้าวมารสีชาดตอบพร้อมจ้องเขม็ง

“บอกผมดีๆ ก็ได้ถ้าคุณไม่รู้ ไม่เห็นต้องว่ากันเลย” เฉินผิงพึมพำกับตัวเอง เขาคงจะโกรธมากเพราะฉันปฏิเสธไม่ให้จ้าวมารสีชาดควบคุมร่างของฉัน แต่ฉันเป็นเจ้าของร่าง ฉันจะปล่อยให้เขาเข้าควบคุมตามอำเภอใจได้ยังไง?

ขณะที่เฉินผิงตรวจดูถ้ำ เขาก็ถูกครอบงำด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก

เขาหวังว่าจะถูกส่งกลับไปยังโลกมนุษย์ แต่เขาก็ยังหวั่นๆ ที่จะกลับไป

ท้ายที่สุดแล้ว ยังมีอีกหลายสิ่งในอาณาจักรนิรันดร์ที่ยังไม่เรียบร้อย

นอกจากคนที่รอเขาอยู่ที่โลกมนุษย์แล้ว ยังมีคนอื่นๆ รอเขาอยู่ที่อาณาจักรนิรันดร์ด้วย

เฉินผิงสำรวจสภาพแวดล้อม และประหลาดใจเมื่อพบว่าผู้อาวุโสถูซึ่งเกือบเอาชีวิตไม่รอด ตอนนี้อยู่ในถ้ำเดียวกันกับเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกส่งมายังจุดหมายเดียวกัน

ในตอนนี้ผู้อาวุโสถูดูไม่เหมือนผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานอย่างที่เขาเคยเป็น แต่กลับดูเหมือนชายสูงอายุที่ใกล้จะถึงจุดสุดท้ายของชีวิต

หน้ากากวิญญาณร้ายบนใบหน้าของเขาหายไป และรัศมีของเขาก็แผ่วลงอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าเขาสูญเสียพลังของผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานไปแล้ว

เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่ผู้อาวุโสถูยังมีชีวิตอยู่ แม้ก่อนหน้านี้จะใช้วิชาลับและขาของเขาถูกตัดด้วยดาบผ่ามิติก็ตาม

เฉินผิงก้าวไปข้างหน้าและสะกิดผู้อาวุโสถูซึ่งยังคงแน่นิ่ง ดูเหมือนเขาจะหมดสติไปแล้ว

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็ค่อยๆ ย่อตัว

เฉินผิงไม่ใช่คนใจบุญที่สามารถให้อภัยและลืมได้ง่ายๆ ช่วยเขางั้นเหรอ? ใครก็ตามที่คิดจะฆ่าฉันสมควรตาย

แม้ว่าเขาจะพยายามเต็มที่ แต่กลับไม่สามารถหักคอของเฉินผิงได้

ในท้ายที่สุด ผู้อาวุโสถูก็หงุดหงิดมากจนหน้าแดง แต่ความพยายามของเขายังคงไร้ประโยชน์

ทันทีที่เงยหน้าขึ้นมองเฉินผิง เขาก็ตระหนักว่าเฉินผิงมองเขาราวกับกำลังจ้องคนโง่

ร่างกายของเฉินผิงผ่านพ้นอุปสรรคและอัสนีบาตมานับไม่ถ้วน ถ้าผู้อาวุโสถูยังเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายาน เขาคงจะหักคอเฉินผิงได้อย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสถูซึ่งอยู่ในสภาพอ่อนแอเหลือพลังแค่ในระดับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียน

ด้วยสภาพที่อ่อนแอในตอนนี้ การที่เขาพยายามหักคอของเฉินผิงจึงนับว่าน่าขัน

“รู้หรือเปล่าว่าตอนนี้คุณอยู่ในสภาพไหน? อะไรทำให้คุณคิดว่าจะหักคอผมได้? พนันได้เลยว่าคุณบดก้อนหินทั่วๆ ไปไม่ได้ด้วยซ้ำ” เฉินผิงกล่าว เขาจับข้อมือของผู้อาวุโสถู ออกแรงเล็กน้อยแล้วบิดข้อมือ