หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4035

ก่อนที่ผู้อาวุโสถูจะตอบโต้ เฉินผิงก็ออกแรงหักแขนของเขาในพริบตาและดึงออกมาทันที

กร้อบ!

“อ๊าก!” ผู้อาวุโสถูร้องด้วยความเจ็บปวด

ไม่เพียงแต่เสียขาเท่านั้น แต่แขนยังขาดอีกต่างหาก

“คิดว่าตัวเองยังเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานอยู่งั้นหรือ?” เฉินผิงตวาด

“ฉันจะฆ่าแก…” ผู้อาวุโสถูใช้แขนที่เหลืออยู่ปัดป่ายไปมาและตะโกนสุดเสียง

แม้จะมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาก็ยังดิ้นรนพยายามฆ่าเฉินผิง

เมื่อเห็นอย่างนั้นเฉินผิงก็เตะออกไปอย่างรวดเร็ว ทำให้กระดูกไหล่ของผู้อาวุโสถูแตกทันที และแขนของเขากระเด็นหลุดออกไป

ในขณะนั้น ผู้อาวุโสถูที่ไร้พลังหมดทางสู้อย่างสิ้นเชิง ได้แต่คำรามด้วยความโกรธไม่หยุด

เฉินผิงเหยียบลงบนหัวของผู้อาวุโสถู ทำให้เขาส่งเสียงครวญครางและหายใจไม่ออก ไม่สามารถเปล่งเสียงได้อีก “อยู่เงียบๆ ไม่เป็นสินะ”

เฉินผิงมองผู้อาวุโสถูด้วยสายตาเยาะเย้ย

ใบหน้าของผู้อาวุโสถูบิดเบี้ยว แต่เขาปฏิเสธที่จะหยุดตะโกนด้วยความคับแค้น

เพราะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายาน ผู้อาวุโสถูจึงไม่เคยเอาจริงกับเฉินผิง เขาเชื่อว่าเขาสามารถกำจัดเฉินผิงได้อย่างง่ายดายเพียงแค่โบกมือ

ทว่าเหตุการณ์กลับพลิกผัน ผู้อาวุโสถูพบว่าตัวเองถูกเฉินผิงตรึงอยู่กับพื้นและได้แต่ร้องครวญคราง

ความรู้สึกต้อยต่ำทำให้ผู้อาวุโสถูนึกอยากตายเสียให้พ้น

“ฆ่าฉัน ฆ่าฉันเถอะ...” ผู้อาวุโสถูพยายามฝืนพูดออกมา

“ผมจะไม่ฆ่าคุณ คุณบอกว่าจะทำให้ผมตกนรกทั้งเป็นใช่ไหม? ทีนี้ถึงคราวผมบ้างแล้ว!” เฉินผิงหัวเราะอย่างหยิ่งผยองก่อนจะเปิดถุงใส่ของของผู้อาวุโสถู

ในถุงเต็มไปด้วยสมบัติมากมายเช่นยาและทรัพยากรสำหรับบำเพ็ญเพียร สมกับเป็นผู้อาวุโสของสำนักกุ๋ยเหลี่ยน เขามีสมบัติไม่น้อยเลย

ทว่ากลับไม่มีสิ่งใดที่มีคุณค่ามากเป็นพิเศษ

ไม่ใช่เรื่องยากที่จะเข้าใจว่าสำนักกุ๋ยเหลี่ยนที่เป็นสำนักมารจำเป็นต้องซ่อนตัว ดังนั้นถึงจะเป็นผู้อาวุโสของสำนัก ก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่ผู้อาวุโสถูจะครอบครองของล้ำค่าขนาดนั้น

หลังจากคุ้ยดูในถุงใส่ของ เฉินผิงก็หันไปหาผู้อาวุโสถู “ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนถังแตกแบบนี้จะมาถึงขั้นมหายานได้”

ผู้อาวุโสถูพูดไม่ออก ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธและหงุดหงิด ไม่อาจตอบคำถามของเฉินผิงได้

เขาได้แต่จ้องเขม็งใส่เฉินผิง “เราถูกส่งมายังพื้นที่ปริศนา ที่แห่งนี้ดูเหมือนจะเป็นแดนรกร้าง แกจะทรมานฉันก็ได้ แต่อย่าหวังว่าจะหนีรอดจากที่นี่ได้ด้วยตัวเอง แกจะต้องโดดเดี่ยวตลอดไปและถูกทิ้งให้ตายคนเดียว”

“ที่นี่คือแดนรกร้างงั้นเหรอ?” เฉินผิงผงะไปชั่วขณะ จากนั้นจึงแผ่ปราณสัมผัสเข้าไปยังส่วนลึกของถ้ำทันทีเพื่อตรวจสอบ อย่างไรก็ตาม พลังที่อธิบายไม่ได้ดูเหมือนจะขัดขวางปราณสัมผัสของเขาไว้