หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 404

ในเมื่อเฉินผิงเป็นคนให้เงินเขา กู่เฟิงจึงคิดว่าเขาไม่ควรพุดอะไรอีก ถ้าหากตอนนี้ฉันทำให้เขามีความสุข บางทีเขาอาจจะให้เงินฉันอีกก็ได้ อย่างไรเสียเขาก็รวยอยู่แล้ว!

“เท่านั้นแหละ ผ่ามันดูเลย!”

เฉินผิงโยนหินไปตรงหน้าเถ้าแก่ชุย

เถ้าแก่ชุยมองหินกองนั้นพลางยิ้มเยาะ “มาตกลงกันก่อนเถอะ หากผ่าดูแล้วไม่มีอะไรอยู่ด้านในหินพวกนี้จะไม่มีไม่มีการคืนเงินให้หรอกนะ อย่ามาหาว่าผมโกงคุณแล้วมาทำลายชื่อเสียงร้านของผมอีกล่ะ!”

“หยุดพล่ามเสียที! รีบผ่ามันดูเถอะน่า!” เฉินผิงตะเบ็งเสียง

ด้วยเหตุนี้เถ้าแก่ชุยจึงออกคำสั่งกับลูกน้อง “ผ่ามันดูซิ!”

ไม่นานหินก้อนหนึ่งก็ถูกวางลงบนเครื่องแล้วค่อยๆ ผ่าเปิดออกทีละนิดๆ

“ศิลาน้ำแข็ง! เป็นศิลาน้ำแข็ง...”

ผู้ที่มีสายตาเฉียบคมร้องตะโกนขึ้นมาทันที

อันที่จริงแล้วหลังจากผ่าหินออกจนหมดแล้ว ศิลาน้ำแข็งก็เปล่งประกายเจิดจ้าอยู่ด้านใน

“ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นศิลาน้ำแข็ง ตอนนี้พวกเราไม่ขาดทุนแล้ว...”

กู่เฟิงส่งเสียงหัวเราะหลังจากเห็นเช่นนั้น

ถึงแม้ว่าศิลาน้ำแข็งจะมิได้ล้ำค้ามากนัก แต่ก็ขายได้อย่างน้อยๆ หนึ่งแสนหรือสองแสนหยวน ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่ขาดทุนอย่างแน่นอน

“พวกคุณช่างโชคดีเสียจริง...”

เถ้าแก่ชุยแค่นเสียง

เฉินผิงยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำแล้วรอเปิดหินก้อนอื่นๆ

ไม่นานหินอีกก้อนก็ถูกผ่าเปิดออก เป็นศิลาน้ำแข็งอีกแล้ว

หลังจากนั้นก้อนที่สามและสี่ก็ล้วนแล้วแต่เป็นศิลาน้ำแข็งทั้งนั้น ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างรู้สึกตกตะลึงกับเรื่องนั้น เถ้าแก่ชุยอดมิได้ที่จะจ้องมองเฉินผิงด้วยท่าทีงุนงง

กู่เฟิงที่ถูกความรู้สึกตื่นเต้นถาโถมเข้าใส่ถือถุงใส่หินที่ถูกผ่าเปิดออกมาแล้ว เขาเร่งเถ้าแก่ชุย “รีบผ่าก้อนที่เหลือเร็วๆ เข้าสิ อย่ามาทำพวกเราเสียเวลา!”

ยามหินก้อนที่ห้าถูกผ่าเปิดออก ทุกคนก็ต้องตะลึงงันเพราะแสงสีเขียวที่อยู่ด้านใน

แม้แต่เถ้าแก่ชุยก็ตกตะลึงไปทันที

กู่เฟิงจ้องมองอยู่สักพักแล้วกระโดดโลดเต้นราวกับคนบ้า “เป็นหยกจักรพรรดิ!”