หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4046

เมื่อเห็นคัมภีร์ทองต้าหลัวและจ้าวมารสีชาดที่อยู่ตรงหน้า หงซานก็ตกตะลึง

เขาไม่นึกเลยว่าผู้ทุกข์ยากระดับสี่จะมีทะเลจิตสำนึกอันกว้างใหญ่และมีกระทั่งคัมภีร์วิเศษ

ที่สำคัญคือเมื่อหงซานสัมผัสได้ถึงรัศมีของจ้าวมารสีชาด ขาของเขาก็สั่นเทาด้วยความกลัว

ในฐานะผู้ก่อตั้งสำนักจื่อเหยียน หงซานเป็นผู้บำเพ็ญเพียรที่ทรงพลังและเกือบจะไปถึงขั้นอาณาจักรเซียน

แม้ตอนนี้เขาจะเป็นเพียงเสี้ยววิญญาณ แต่เขาก็ได้พบผู้คนมากมายและมีประสบการณ์สูง

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับจ้าวมารสีชาด หงซานก็รู้สึกถึงความกลัวที่ฝังลึกอยู่ภายในตัว ความกลัวนั้นรุนแรงมากจนไม่อาจปกปิด

“เจ้าหนู ตาแก่นี่กลัวจนฉี่จะราดกางเกงอยู่แล้ว หากมีอะไรจะพูดกับเขาก็พูดเลย ข้าจะดูอยู่ห่างๆ เดี๋ยวเขาก็กลัวจนหัวใจวายตาย” จ้าวมารสีชาดพูดกับเฉินผิงหลังจากสังเกตเห็นขาที่สั่นเทาของหงซาน

เฉินผิงสัมผัสได้ถึงความกลัวที่แผ่ออกมาจากตัวหงซาน ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าใครก็ต้องหวาดกลัวเมื่อได้พบจ้าวมารผู้ยิ่งใหญ่แห่งอาณาจักรแดนสรวงอย่างจ้าวมารสีชาด

“เจ้าสำนักหง ไม่ต้องกลัว ผมจะไม่ทำร้ายท่าน ผมโกหกท่านก็จริง แต่ถึงแม้ผมจะไม่ใช่ศิษย์ของสำนักจื่อเหยียน ผมก็ช่วยพวกเขาจริงๆ ผมช่วยผู้อาวุโสอวี๋แห่งสำนักจื่อเหยียนและคนอื่นๆ หยุดยั้งไม่ให้เจ้าสำนักฮั่วได้ตราประทับเสินหั่ว ผมก็เลยถูกคนของสำนักกุ๋ยเหลี่ยนไล่ล่า ทำให้ผมต้องลงไปในธารลาวา ตกลงไปในรอยแยกมิติและมาอยู่ที่นี่” เฉินผิงบอกหงซานหมดเปลือก

“แล้วทำไมถึงมีรัศมีมารในตัวคุณล่ะ?” หงซานถาม

หงซานเกลียดมารเข้าไส้ เป็นสาเหตุที่สำนักจื่อเหยียนเป็นศัตรูกับเหล่ามารมานานหลายปี

“ไม่ใช่แค่รัศมีมาร แต่ยังมีรัศมีของเผ่าพันธุ์อสูรอยู่ในตัวผมด้วย” หลังจากพูดเฉินผิงก็ค่อยๆ ปลดปล่อยพลังสามเผ่าพันธุ์ในตัวเขาออกมาช้าๆ เพื่อให้หงซานได้เห็น

“เจ้าสำนักหง อะไรกัน...” เฉินผิงถึงกับผงะ ฉันจะทำแบบนั้นได้ยังไง? ฉันไม่ใช่ศิษย์ของสำนักจื่อเหยียนด้วยซ้ำ

ก่อนที่เฉินผิงจะทันได้โต้ตอบ หงซานก็ตัวซีดและสั่นอย่างรุนแรง ทว่ารอยยิ้มน้อยๆ ที่ปรากฏบนใบหน้าเหมือนจะบอกว่าเขาเพิ่งสะสางเรื่องสำคัญได้

เฉินผิงไม่มีเวลาประมวลผลข้อมูลทั้งหมด เขารีบหันไปหาหงซานแล้วถามว่า “เจ้าสำนักหง คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”

“ไม่เป็นไร แม้ต้องตายตอนนี้ฉันก็จะจากไปอย่างสงบ เพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันกับฉัน ฉันเลยไม่ได้ฝากฝังวิชาไว้ให้สำนักจื่อเหยียนมากนัก มันจึงเริ่มอ่อนแอลง นอกจากนี้ ฉันไม่มีโอกาสที่จะบอกศิษย์ของฉันเรื่องความลับของตราประทับเสินหั่ว ฉันเดาว่าหลายปีที่ผ่านมา พวกเขาคงแค่เลือกผู้เป็นนายให้ตราประทับเสินหั่วและใช้มันเพื่อการบำเพ็ญเพียรเท่านั้น” หงซานพูดอย่างหมดหนทางและรู้สึกผิด

“เจ้าสำนักหง ตราประทับเสินหั่วมีไว้เพื่อบำเพ็ญเพียรไม่ใช่หรือ? ได้ยินมาว่าทันทีที่ตราประทับเสินหั่วถูกตีตราจากผู้เป็นนาย มันก็จะสามารถใช้วิชาหลอมอัคคีได้” เฉินผิงถามหงซาน ด้วยความประหลาดใจ

อย่างไรก็ตาม หงซานส่ายหัวและกล่าวว่า “ตราประทับเสินหั่วสามารถช่วยบำเพ็ญเพียรได้ก็จริง แต่ตอนนี้มันเป็นเพียงเปลือกนอกที่ข้างในกลวง”