หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4048

“เจ้าสำนักหง! เจ้าสำนักหง!” เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็รีบก้าวไปข้างหน้า และส่งรัศมีเพลิงเข้าไปในร่างของหงซาน

ไม่ว่าจะยังไง ตอนนี้เฉินผิงก็ได้สืบทอดวิชาทั้งหมดของหงซานไปแล้ว ซึ่งทำให้เขากลายเป็นศิษย์สำนักจื่อเหยียนเต็มตัว

ไม่ว่าเฉินผิงจะยอมรับหรือไม่ก็ตาม นั่นก็คือผลลัพธ์

“อย่าเสียเวลาเลย ต่อให้เทพจะลงมายังโลกก็ฟื้นคืนชีพให้ฉันไม่ได้หรอก ฉันพอใจที่ได้ถ่ายทอดความรู้ทั้งหมดที่ได้รับมาตลอดชีวิตก่อนตาย” หงซานยิ้มโดยไม่มีท่าทีหวาดกลัว

เมื่อเสี้ยววิญญาณของเขาสลายไป หงซานก็จะหายไปจากโลกนี้ตลอดกาล

เฉินผิงพยายามเต็มที่เพื่อยื้อชีวิตของหงซานแม้เพียงอีกเล็กน้อยก็ยังดี แต่ก็ไม่เป็นผล ในท้ายที่สุดเสี้ยววิญญาณของหงซานก็สลายไปจนหมด

ขณะที่เขามองดูหงซานค่อยๆ หายไป ความเสียใจก็พัดพาเข้ามาในหัวใจของเฉินผิง

แม้เขาจะเป็นปรมาจารย์ผู้ก่อตั้งสำนักจื่อเหยียน แต่สุดท้ายเขาก็ตายโดยไม่มีใครได้เห็น

“อนิจจา…” หลังจากถอนหายใจเบาๆ เฉินผิงก็มองไปยังวิญญาณผนึก

“การสยบเจ้าสิ่งนี้ยากกว่าการควบคุมตราประทับเสินหั่วเสียอีก หวังว่าฉันจะปราบมันได้” หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็โบกมืออย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น เพลิงปีศาจหลายระลอกก็ปกคลุมวิญญาณผนึก

วิญญาณผนึกดิ้นรนต่อสู้และเปล่งรัศมีเพลิงอันดุเดือดออกมาต้านทาน

อุณหภูมิทั้งห้องเพิ่มสูงขึ้นทันทีถึงหลายพันองศา

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงซึ่งมีกายาธรรมะเจินหัวและแก่นวิญญาณเพลิงปีศาจก็ไม่สะทกสะท้าน

จากนั้น เขาก็นั่งอย่างสงบภายในห้องและเริ่มทำการสยบวิญญาณผนึก

ขณะที่เฉินผิงกำลังจัดการวิญญาณผนึก ก็เกิดเสาเพลิงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าจากยอดของหุบเขาเสินหั่ว

ตราประทับเสินหั่วค่อยๆ ลอยขึ้น ทำให้เปลวไฟของหุบเขาเสินหั่วทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น

“เป็นไฟที่ร้อนอะไรอย่างนี้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันไม่สามารถต้านทานรัศมีเพลิงของตราประทับเสินหั่วได้” เจ้าสำนักฮั่วจ้องมองฝ่ามือของตัวเอง คิ้วของเขาขมวดด้วยความกังวล

“ท่านพ่อ เราต้องแสดงตนเป็นนายของตราประทับเสินหั่วก่อน ไม่อย่างนั้นก็คงยากที่จะทนต่อรัศมีเพลิงของตราประทับเสินหั่วได้” ฮั่วตงรีบเตือนเจ้าสำนักฮั่ว

เจ้าสำนักฮั่วรีบพยักหน้า เขาตื่นเต้นมากจนลืมเรื่องนี้ไปเลย

จากนั้นเจ้าสำนักฮั่วก็บีบแก่นโลหิตหยดหนึ่งออกมาจากระหว่างคิ้วของเขา แล้วแก่นโลหิตก็ลอยไปทางตราประทับเสินหั่ว

เมื่อตราประทับเสินหั่วดูดกลืนเข้าไป ก็เท่ากับว่าการอ้างสิทธิ์เป็นนายของมันสำเร็จ

“เจ้าสำนักฮั่ว ฉันจะไม่ยอมให้คุณแตะต้องตราประทับเสินหั่ว!” ขณะที่ตราประทับเสินหั่วกำลังจะดูดกลืนแก่นโลหิต เสียงเย็นชาก็ดังก้องไปในอากาศ

หลังจากนั้นร่างหลายร่างก็ปรากฏขึ้น แก่นโลหิตของเจ้าสำนักฮั่วสลายไปทันทีด้วยแสงสีขาว

ปรากฎว่าผู้อาวุโสอวี๋และกลุ่มของเขามาถึงทันเวลา สามารถป้องกันไม่ให้ตราประทับเสินหั่วยอมรับผู้เป็นนายได้สำเร็จ