หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4054

แม้ว่าพวกเขาจะเชิญปรมาจารย์อาคมจากสำนักเหลี่ยงอี๋มาได้ แต่เจ้าสำนักฮั่วก็ไม่สามารถวางใจให้กู้เทียนเฉาจัดการเรื่องที่เป็นความลับของสำนักได้

วงแหวนอาคมสำหรับการทดสอบของสำนักนั้นได้รับการดูแลและใช้งานโดยผู้อาวุโสชุยเสมอ ไม่อาจปล่อยให้คนนอกจัดการได้

“เจ้าสำนักฮั่ว ในเมื่อคุณได้รับตราประทับเสินหั่วและมันยอมรับคุณแล้ว คุณจึงเป็นเจ้าสำนักจื่อเหยียน แน่นอนว่าฉันไม่สามารถขัดคำสั่งคุณ ฉันเพียงแค่ไม่อยากให้สำนักจื่อเหยียนต้องมาเข่นฆ่ากันเอง และฉันก็ไม่อยากให้คนนอกเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องภายในของเรา” ผู้อาวุโสชุยกล่าวด้วยความเที่ยงธรรม

คิ้วของเจ้าสำนักฮั่วขมวดเล็กน้อยขณะที่เขาเหลือบมองกู้เทียนเฉา ท้ายที่สุดแล้วกู้เทียนเฉามีส่วนช่วยให้เขาได้ตราประทับเสินหั่วมา

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องร่วมมือกับสำนักเหลี่ยงอี๋ในอนาคต ตอนนี้ไม่เหมาะที่จะขับไล่ไสส่งกู้เทียนเฉา

หากเกิดการต่อสู้ขึ้นจริง วงแหวนอาคมของกู้เทียนเฉาจะมีบทบาทอย่างมาก

เมื่อเห็นเจ้าสำนักฮั่วคิดไม่ตก กู้เทียนเฉาก็หัวเราะเย็นชา “เจ้าสำนักฮั่ว ฉันได้ยินมานานแล้วว่าวงแหวนอาคมของผู้อาวุโสชุยนั้นน่าประทับใจเพียงใด ฉันอยากสัมผัสด้วยตัวเอง...”

หลังจากกู้เทียนเฉาพูดจบ มือของเขาก็ประสานอิน อักขระอาคมแปลกประหลาดปรากฏขึ้นกลางอากาศ อักขระเหล่านี้เปล่งแสงสีแดงพร้อมกับกลิ่นเลือดรุนแรง

อักขระอาคมลอยลงมาจากท้องฟ้าและเข้าล้อมผู้อาวุโสชุย ในขณะเดียวกันวิญญาณร้ายนับไม่ถ้วนก็ปรากฏตัวขึ้น ราวกับว่าพวกมันโผล่ออกมาจากก้นบึ้งนรก พวกมันล้อมรอบผู้อาวุโสชุยพร้อมส่งเสียงกรีดร้องน่าสะพรึงกลัว

“กองทัพวิญญาณร้าย?”

สีหน้าของผู้อาวุโสชุยเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาใช้คาถาปกป้องตัวเองพัลวัน อย่างไรก็ตาม ชัดเจนแล้วว่าผู้อาวุโสชุยไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกู้เทียนเฉา

เมื่อได้เห็นภาพนั้น อดีตเจ้าสำนักและคนอื่นๆ ก็รู้สึกเคร่งเครียด

ในทางกลับกัน เจ้าสำนักฮั่วกลับหัวเราะเยาะเย็นชา

ทั่วทั้งสำนักจื่อเหยียนไม่มีใครหยุดเขาได้อีกแล้ว เขาทำได้ทุกอย่างตามอำเภอใจ

“ผู้อาวุโสชุย...”

ผู้อาวุโสอวี๋และคนอื่นๆ เห็นว่าผู้อาวุโสชุยถูกวิญญาณร้ายรุมล้อม แต่พวกเขาไม่มีพลังที่จะช่วย สิ่งเดียวที่พวกเขาทำได้คือตะโกนอย่างสิ้นหวัง

แม้แต่อดีตเจ้าสำนักก็ยังทำได้แค่มองดูอย่างหมดหนทาง เขารู้สึกมืดแปดด้าน

“เจ้าคนต้อยต่ำ เหตุใดจึงทำให้ตัวเองอับอายขนาดนี้?”

ทันใดนั้นสายลมก็พัดเข้ามา เกิดร่างเงาปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

พร้อมกับแสงสีทองที่ส่องลงมาจากฟากฟ้า วิญญาณร้ายหายวับไปในทันที สลายกลายเป็นหมอกสีดำพวยพุ่ง

“เราไม่เป็นไร คุณไปไหนมา เฉิงผิง? แล้วพวกสำนักกุ๋ยเหลี่ยนล่ะ” จูหลิงถามด้วยความอยากรู้

เฉินผิงต้องเผชิญหน้ากับศิษย์มากมายของสำนักกุ๋ยเหลี่ยน พวกเขาจึงนึกว่าเฉินผิงคงไม่รอด

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงกลับมาและดูเหมือนจะไม่เป็นอะไรเลย

“พวกเขาตายหมดแล้ว” เฉินผิงตอบอย่างเรียบเฉย

“อะไรนะ?”

ทุกคนตกตะลึง

เฉินผิง ผู้ทุกข์ยากระดับสี่ เผชิญกับศิษย์สำนักกุ๋ยเหลี่ยนหลายสิบคน รวมถึงผู้อาวุโสถูที่อยู่ในขั้นมหายานด้วย

เขาจะฆ่าคนของสำนักกุ๋ยเหลี่ยนเหล่านั้นได้ยังไง?

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นไปไม่ได้