หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4060

พายุโหมกระหน่ำบนท้องฟ้า พัดถล่มม่านแสงโดยรอบอย่างไม่หยุดยั้ง หากไม่มีกำแพงป้องกันก็คงไม่อาจรู้ได้ว่าจะมีศิษย์สำนักจื่อเหยียนอีกกี่ชีวิตที่เสี่ยงโดนลูกหลง

ท่ามกลางความโกลาหลวุ่นวาย ร่างเงาค่อยๆ โผล่ออกมาจากหมอกสีดำและหยุดอยู่ที่ขอบของม่านแสง

พอดูให้ชัดๆ ฝูงชนก็เห็นว่าเป็นเฉินผิง

น่าตกใจที่เขาอยู่ที่ขอบของม่านแสงแถมยังส่งยิ้มให้จูหลิงด้วย

ในขณะนั้นทุกคนต่างตกตะลึง รวมถึงอดีตเจ้าสำนักด้วย เขาขยี้ตา ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

เฉินผิงทั้งหกร่างต่างถือกระบี่พิฆาตมังกรไว้ในมือ เข้าต่อสู้อย่างดุเดือดกับฮั่วตงในร่างสัตว์อสูรสีดำขนาดใหญ่

แต่ถึงกระนั้น เฉินผิงตัวจริงกลับปรากฏตัวขึ้นด้วยท่าทีไม่ทุกข์ร้อน และยังยิ้มให้จูหลิงเป็นครั้งคราวด้วย!

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

จูหลิงหันไปหาพ่อด้วยความไม่เข้าใจ “พ่อบอกว่ามันเป็นคาถาลวงตาไม่ใช่เหรอ? ร่างเงาลวงตามีความสามารถในการต่อสู้ด้วยเหรอ?”

“พ่อ...” อดีตเจ้าสำนักพูดไม่ออกเพราะคำถามนั้น

“หรือว่าทุกอย่างที่เราเห็นเป็นเพียงภาพลวงตา? จูหลิง เป็นไปไม่ได้ที่จะมีเฉินผิงหลายคนแบบนี้ ต่อให้พวกเขาจะเป็นฝาแฝดมันก็ยังเป็นไปไม่ได้อยู่ดี ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ของจริง! เฉินผิงที่ยิ้มให้เธอก็เป็นภาพลวงตาเช่นกัน เขาทำให้เราเห็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง!”

เว่ยชิงก้าวไปข้างหน้าพร้อมอธิบายแทนอดีตเจ้าสำนัก

เมื่อได้ยินเช่นนั้น จูหลิงก็รู้สึกว่าคำพูดของเขาฟังดูมีเหตุผลและพยักหน้า

“พูดอะไรของคุณน่ะ? เว่ยชิง คุณว่าใครไม่ใช่ของจริง? ผมยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคน ดูท่าสายตาคุณน่าจะมีปัญหา”

เฉินผิงค่อนข้างหงุดหงิดขณะตอบเว่ยชิง

ม่านแสงไม่ได้ปิดกั้นเสียง เฉินผิงก็เลยได้ยินพวกเขาและตัดสินใจพูดออกมา