หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4067

“ให้ตายเถอะ! เขาใช้วิชาอะไรกัน? ทำไมถึงมีตางอกขึ้นมาแบบนั้น?”

“หรือว่าจะเป็นเนตรเซียน เขาอาจจะเป็นผู้ถูกเลือกก็ได้”

“นั่นต้องเป็นเนตรเซียนไม่ผิดแน่! ดูแสงที่ส่องออกมาจากเนตรสิ มีปราณเซียนอยู่ในนั้น!”

เมื่อเห็นดวงตาที่สามปรากฏขึ้นบนหน้าผากเฉินผิง หลายคนก็เริ่มพูดไปต่างๆ นาๆ

ในขณะเดียวกัน เมื่อเห็นดวงตาที่สามปรากฏขึ้น อดีตเจ้าสำนักก็ตกตะลึงทันที

เขาตกใจมากเมื่อเห็นดวงตาที่สาม

ส่วนเจ้าสำนักฮั่วเองก็ตกตะลึงเช่นกัน เขารู้สึกโล่งใจได้ไม่ทันไรก็กลับมาร้อนรนอีกครั้ง และเขามองไปที่ฮั่วตงด้วยความกังวล

“ขอดูฝีมือของคุณหน่อยสิ” เฉินผิงพูดพลางจ้องมองฮั่วตงพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย

ดวงตาของฮั่วตงหรี่ลงเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะครอบครองตราประทับเสินหั่ว แต่เขาก็ไม่อาจหยุดความกลัวที่เข้ามาในใจของเขาได้

“อย่าได้ใจไปนัก เฉินผิง แกบีบให้ฉันต้องทำแบบนี้ ฉันจะให้แกได้เห็นว่าระดับพลังของเราสองคนมันต่างกันราวฟ้ากับเหว แกเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับสี่ ไม่ว่าแกจะมีวิชามากขนาดไหนก็ไร้ประโยชน์”

เสียงคำรามดังสนั่นไปทั่ว

ทันทีที่ฮั่วตงพูดจบ รัศมีเพลิงก็พุ่งออกจากตราประทับเสินหั่วเข้าสู่ร่างของเขาอย่างต่อเนื่อง

ในเวลาเดียวกัน ท้องฟ้าโปร่งกลับมืดมนอย่างกะทันหัน และเมฆดำก็พุ่งเข้าหาเฉินผิงและพรรคพวกจากทุกทิศทาง

ลมแรงพัดเสียงดังขณะที่ทุกสิ่งรอบตัวพวกเขามืดลงอย่างกะทันหัน

เนื่องจากอัสนีบาตนั้นอันตรายมากหากพยายามเผชิญกับอัสนีบาตขณะต่อสู้การแทรกแซงจากคู่ต่อสู้ไม่เพียงแต่จะทำให้ล้มเหลวเท่านั้นแต่อาจถึงแก่ชีวิตเลยก็ได้!

ตอนแรกฮั่วตงไม่ได้ตั้งใจที่จะขึ้นสู่ขั้นมหายานระหว่างต่อสู้กับเฉินผิง แต่ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ถ้าไม่กลายเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายาน ฉันก็ไม่มีทางสู้เขาได้

“ลืมไปแล้วเหรอว่าผู้อาวุโสถูก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานเหมือนกัน แต่กลับแพ้ผมหมดรูป” เฉินผิงตอบด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

เขาไม่ได้ดูหวาดกลัวที่ฮั่วตงกำลังขึ้นสู่ขั้นมหายาน และไม่มีทีท่าจะขัดขวางด้วย

ฮั่วตงขมวดคิ้ว “ผู้อาวุโสถูบอกว่าแกใช้วิญญาณปีศาจเพิ่มพลังให้ตัวเอง แต่การทำเช่นนั้นย่อมมีข้อแลกเปลี่ยน ร่างกายของแกจะต้องเผชิญกับผลที่ตามมาในไม่ช้า มาดูกันว่าวิญญาณปีศาจของแกจะยังมีน้ำยาอีกไหมหลังจากที่ฉันไปถึงขั้นมหายาน!”

“ได้เลย ผมจะรอ”

เฉินผิงเฝ้าดูเงียบๆ ในขณะที่ฮั่วตงเพิ่มระดับพลังของเขา

เขาจุดบุหรี่สูบพ่นควันขโมง ดูเหมือนว่าจะไม่ทุกข์ร้อนแต่อย่างใด

ระหว่างนั้นเมฆอัสนีบาตดำทะมึนก็ปกคลุมท้องฟ้า เกิดฟ้าแลบในเมฆเหล่านั้น