ฮั่วตงแค่นเสียงเย็นชาแล้วใช้ตราประทับเสินหั่ว ซึ่งสร้างแรงดึงดูดมหาศาลทันที ปราณอัคคีทั้งหมดที่อยู่รอบๆ เฉินผิงถูกตราประทับเสินหั่วดูดกลืนในพริบตา
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงก็ไม่ได้ตกใจ เขาเชื่อว่าตราประทับเสินหั่วจะต้องเป็นของเขาในไม่ช้า แม้ว่าจะถูกตราประทับเสินหั่วดูดกลืน เฉินผิงก็ไม่ได้มองว่าเขาเสียปราณอัคคีไป
เมื่อความร้อนรุนแรงหายไปจากร่างของเฉินผิง กรงเล็บพิฆาตอีกสองอันก็พุ่งเข้าหาเขา โชคดีที่ปฏิกิริยาตอบสนองอันฉับไวของเฉินผิงช่วยไว้ได้ เขาใช้กระบี่พิฆาตมังกรตัดกรงเล็บที่พุ่งเข้ามาอย่างฉับพลัน!
“ฮ่าๆๆ จะบอกให้ว่าวิชาของฉันสามารถทำให้แกหมดแรงจนตายได้ อยากรู้ว่าแกจะทนได้สักกี่น้ำ” เขากล่าว
ฮั่วตงถือตราประทับเสินหั่วไว้และพูดด้วยสีหน้าพึงพอใจ
เมื่อเห็นอย่างนั้น เจ้าสำนักฮั่วก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ต่อให้เฉินผิงไม่ตายเพราะถูกโจมตี เขาก็คงเหนื่อยล้าจนหมดแรงตาย
เฉินผิงมองไปที่ฮั่วตงซึ่งกำลังเย่อหยิ่งและหัวเราะเย็นชา “คิดเหรอว่าผมจะรับมือกับวิชากระจอกของคุณไม่ได้” เขากล่าว “ผมแค่ลองหยั่งฝีมือของคุณเท่านั้น”
“ในหมอกสีดำมีสัตว์อสูรหลายขาแฝงตัวอยู่ มันใช้กรงเล็บของมันโจมตีเป็นหลัก”
“สัตว์อสูรหลายขากลืนไปกับหมอกดำจนแทบมองไม่เห็น พูดอีกอย่างคือหมอกสีดำนี้ไม่ใช่แค่หมอกธรรมดา แต่เป็นส่วนหนึ่งของสัตว์อสูร”
เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง คิ้วของฮั่วตงก็ขมวดเล็กน้อย เขาดูไม่ค่อยเชื่อขณะถามว่า “แก... แกรู้ได้ยังไง?”
“แล้วผมพูดถูกไหมล่ะ?” เมื่อเห็นท่าทางของฮั่วตง เฉินผิงก็อดหัวเราะไม่ได้ “ผมก็แค่เดา ไม่นึกเลยว่าคุณจะหลงกล...” เขาตอบ
เมื่อเห็นอย่างนั้น ฮั่วตงก็พูดอย่างเคร่งขรึม “เฉินผิง ถึงแกจะเดาถูก แกก็ไม่มีทางฆ่าสัตว์อสูรตัวนั้นได้ เพราะแกจะหามันไม่เจอแน่นอน”
“จะหาเจอหรือไม่เจอมันก็ขึ้นอยู่กับผม ไม่ใช่เรื่องของคุณ...”
เฉินผิงยิ้มมุมปาก จากนั้นหน้าผากของเขาก็เกิดประกายแสงสีแดง
ไม่นานหลังจากนั้น ดวงตาประหลาดก็ปรากฏบนหน้าผากของเฉินผิงในทันใด
“เอ่อ...”
เมื่อได้เห็นสภาพอันแปลกประหลาดของเฉินผิง ทุกคนก็รู้สึกสับสนอย่างยิ่ง
ฮั่วตงและเจ้าสำนักฮั่วก็มองอย่างเหลือเชื่อเช่นกัน พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิงที่ดูเหมือนคนปกติถึงมีดวงตางอกขึ้นมาอีกดวง
เมื่อเฉินผิงใช้เนตรส่องนภา โลกทั้งใบก็กลายเป็นม่านสีเทา
ฉับ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...