อดีตเจ้าสำนักหรี่ตาลงเล็กน้อย สายตาจ้องไปที่เจ้าสำนักฮั่วอย่างแน่วแน่
“ผู้อาวุโสชุย ปิดวงแหวนอาคมและปล่อยเฉินผิงออกมา ถ้าต้องสู้กันจริงๆ ฉันก็ไม่ลังเลที่จะสู้จนตัวตาย เมื่อถึงเวลานั้นสำนักจื่อเหยียนคงถูกทำลาย และจะไม่มีใครได้เป็นเจ้าสำนักอีก” จูหลิงคิดจะช่วยเฉินผิงเพียงอย่างเดียว ต่อให้ต้องถล่มสำนักจื่อเหยียนเธอก็ยอม
“แน่นอน! แม้ว่าสำนักจื่อเหยียนจะถูกทำลาย เราก็จะไม่ยอมอ่อนข้อ!” เว่ยชิงก็อุทานเสียงดังเช่นกัน
ศิษย์ของอดีตเจ้าสำนักทุกคนลุกขึ้น พวกตะโกนพร้อมกับยกแขนขึ้นสูง ไม่มีใครกลัวความตาย พวกเขาพร้อมที่จะต่อสู้กับเจ้าสำนักฮั่ว แม้จะต้องเอาชีวิตเข้าแลกก็ตาม
พวกเขาต้องช่วยเฉินผิงออกมา ไม่อย่างนั้นก็คงต้องยอมพินาศไปพร้อมกับสำนัก
เจ้าสำนักฮั่วไม่นึกว่าศิษย์ของอดีตเจ้าสำนักจะเด็ดเดี่ยวขนาดนี้ เขารู้สึกโมโหขึ้นมาชั่วขณะ แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้
หากเกิดการต่อสู้จนล้มตาย มีโอกาสที่สำนักจื่อเหยียนจะสูญหายไปตลอดกาล
ผู้อาวุโสชุยก็เข้าใจเช่นกัน เขาจึงตัดสินใจปิดวงแหวนอาคม
กระนั้นเฉินผิงก็พูดขึ้นมา “ถ้าผมคิดจะหนี วงแหวนอาคมแค่นี้หยุดผมไม่ได้อยู่แล้ว ต่อให้ปิดวงแหวนอาคมผมก็จะไม่หนีไปไหน ผมไม่ต้องการให้คนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง พวกคุณวางใจได้ ถ้าผมต้องการให้ฮั่วตงตาย เขาก็ไม่มีทางรอด ต่อให้เขากับพ่อของเขาร่วมมือกันก็สู้ผมไม่ได้หรอก”
เฉินผิงห้ามผู้อาวุโสชุยไม่ให้ปิดวงแหวนอาคม
วงแหวนอาคมไม่สามารถหยุดเฉินผิงได้ แต่ถ้าไม่มีมัน การพึ่งพาม่านแสงเพียงอย่างเดียวอาจไม่มากพอที่จะต้านแรงปะทะอันรุนแรง ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น เคราะห์ร้ายคงตกอยู่ที่ศิษย์คนอื่นๆ ของสำนักจื่อเหยียน
ชั่วขณะหนึ่งผู้อาวุโสชุยทำอะไรไม่ถูก เขาได้แต่หันไปหาอดีตเจ้าสำนักเพื่อขอคำแนะนำ
อดีตเจ้าสำนักจ้องมองเฉินผิง สังเกตเห็นว่าไม่มีวี่แววของความตื่นตระหนกในดวงตาของเฉินผิง ในทางกลับกันเฉินผิงดูอารมณ์ดีด้วยซ้ำ เมื่อเห็นเช่นนั้น อดีตเจ้าสำนักจึงโบกมือเป็นสัญญาณให้ผู้อาวุโสชุยถอยกลับ
เขาเลือกที่จะไว้ใจเฉินผิง บางทีเฉินผิงอาจมีความลับบางอย่างที่เราไม่รู้ ดูจากเรื่องน่าทึ่งมากมายที่เขาแสดงให้เห็นมาจนถึงตอนนี้
เมื่อเจ้าสำนักฮั่วเห็นว่าเฉินผิงยังคงจองหอง รอยยิ้มเยาะก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา เมื่อฮั่วตงไปถึงขั้นมหายานและฉันใช้ตราประทับเสินหั่ว ไม่ว่าเฉินผิงจะเก่งกาจเพียงใดเขาก็หนีความตายไม่พ้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...