หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4075

เมื่อเห็นรัศมีเพลิงดับลงกะทันหัน ทุกคนต่างก็ตะลึงงัน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อทุกคนมารวมกัน พวกเขาก็ไม่เข้าใจว่าตราประทับเสินหั่วไปอยู่ในมือของเฉินผิงได้ยังไง

ต้องเข้าใจว่าการถูกเลือกให้รับตราประทับเสินหั่วนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย และไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับการยอมรับจากตราประทับเสินหั่ว

เมื่อตราประทับเสินหั่วอยู่ในมือของเฉินผิง นั่นหมายความว่าตราประทับได้ยอมรับเฉินผิงเป็นนายของมันแล้ว

เป็นไปได้อย่างไรที่ตราประทับเสินหั่วจะย้ายจากมือของฮั่วตงไปที่มือของเฉินผิงในช่วงเวลาสั้นๆ

ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น

ทุกคนต่างมองดูเฉินผิงด้วยสายตาเหลือเชื่อ

เจ้าสำนักฮั่วตกตะลึงและอุทานว่า “ฮั่วตง เกิดอะไรขึ้น? ตราประทับเสินหั่วไปอยู่ในมือเขาได้ยังไง?”

ฮั่วตงยังคงนิ่งเงียบ ความคิดของเขาตีกันไปหมด ในขณะนั้นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัว

เมื่อหัวใจยอมจำนนต่อความกลัวก็เท่ากับแพ้ไปแล้ว

“เฉินผิง ฉันแพ้แล้ว ฉันแพ้แล้ว ไว้ชีวิตฉันด้วย...”

น่าเหลือเชื่อที่ฮั่วตงวิงวอนขอความเมตตาจากเฉินผิง

พอฮั่วตงร้องขอความเมตตาทุกคนก็งุนงงไปหมด ไม่เข้าใจว่าเขาเพิ่งเจออะไรมา

แม้แต่เจ้าสำนักฮั่วเองก็นึกไม่ถึงว่าลูกชายของเขาจะวิงวอนขอชีวิต

“ไว้ชีวิตงั้นเหรอ?”

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าของเฉินผิง ขณะที่ตราประทับเสินหั่วในมือของเขาปะทุกะทันหันพร้อมกับรัศมีเพลิงพุ่งพล่าน

เปรี้ยง!

ทันใดนั้นเปลวไฟก็ลุกท่วมฮั่วตง เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของเขาก้องออกมาจากปาก

เพียงชั่วพริบตา ทั่วร่างฮั่วตงก็กลายเป็นเถ้าถ่าน

เจ้าสำนักฮั่วไม่ทันได้เข้าไปช่วยด้วยซ้ำ

เกิดความเงียบสนิท

ฮั่วตงซึ่งอยู่ในขั้นมหายานต้องมาร้องขอชีวิตกับเฉินผิงที่เป็นผู้ทุกข์ยากระดับห้า สุดท้ายเขาก็ถูกเผาทั้งเป็น

ถ้าก่อนหน้านี้มีคนบอกพวกเขาว่าผู้ทุกข์ยากระดับห้าสามารถเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานได้ พวกเขาก็คงไม่เชื่อและอาจจะหาว่าพูดเหลวไหลไร้สาระ

ถ้าเขาลงมือโจมตีเฉินผิง เฉินผิงก็คงไม่มีทางรับมือได้

นอกจากนี้ เฉินผิงเพิ่งผ่านการต่อสู้ครั้งใหญ่มาและยังไม่ได้พักผ่อนเลย

อดีตเจ้าสำนักกัดฟัน ยืนหยัดอย่างมั่นคงรับการโจมตีของเพลิงสายฟ้าอันน่าสะพรึงกลัว

แม้ว่าความแข็งแกร่งของอดีตเจ้าสำนักจะไม่ด้อยไปกว่าเจ้าสำนักฮั่ว แต่โชคร้ายที่จิตของอดีตเจ้าสำนักได้รับความเสียหายและยังไม่หายดี เขาจึงไม่สามารถปลดปล่อยศักยภาพได้อย่างเต็มที่

เฉินผิงเงยหน้าขึ้นมองอดีตเจ้าสำนักที่กำลังปกป้องเขาสุดกำลัง เขารู้สึกตื้นตันไม่น้อย

“อดีตเจ้าสำนัก ไม่จำเป็นต้องปกป้องผม” เขากล่าว “ต่อให้อยู่นิ่งๆ เจ้าสำนักฮั่วก็แตะต้องผมไม่ได้”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ ตราประทับเสินหั่วในมือของเขาก็ปะทุขึ้นด้วยเปลวเพลิงที่พวยพุ่งทะลุท้องฟ้า

เพลิงสายฟ้าถูกทำลายทันทีด้วยการโจมตีอันรุนแรง เป็นพลังคนละระดับกันเลย

ทั้งอดีตเจ้าสำนักและเจ้าสำนักฮั่วจ้องมองเฉินผิงด้วยความตกใจสุดขีด

ประเด็นคือพวกเขาทุกคนเคยใช้ตราประทับเสินหั่วมาก่อน พวกเขารู้ดีว่าเปลวเพลิงที่มันปลดปล่อยออกมานั้นมีพลังมหาศาลเพียงใด

อย่างไรก็ตาม เปลวเพลิงพวยพุ่งขึ้นฟ้าที่เพิ่งปะทุนั้นไม่น่าจะเป็นสิ่งที่ตราประทับเสินหั่วสามารถสร้างขึ้นได้