หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4076

“เป็นไปได้ยังไง? ทำไมตราประทับเสินหั่วในมือของแกถึงมีพลังระดับนั้น?”

เจ้าสำนักฮั่วแสดงสีหน้าเหลือเชื่อ

อดีตเจ้าสำนักก็มีสีหน้าตกใจเช่นกันขณะที่เขามองเฉินผิงและถามว่า “เฉินผิง เกิดอะไรขึ้น? นี่คือการปะทุของตราประทับเสินหั่วงั้นหรือ?”

“อดีตเจ้าสำนัก ตราประทับเสินหั่วที่คุณเคยยกให้เป็นสมบัติล้ำค่าของสำนัก แท้จริงแล้วเป็นเพียงเปลือกนอก ตราประทับเสินหั่วเคยมีวิญญาณผนึก เมื่อวิญญาณผนึกหายไป พลังของตราประทับเสินหั่วก็ลดลงอย่างมาก ผมบังเอิญไปเจอวิญญาณผนึกในธารลาวา เป็นเหตุผลที่ผมสามารถควบคุมตราประทับเสินหั่วได้อย่างง่ายดาย มันยังช่วยให้ผมปลดปล่อยเปลวเพลิงที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิมได้อีกด้วย!” เฉินผิงอธิบายให้อดีตเจ้าสำนักฟัง

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่ได้พูดถึงเจ้าสำนักหงเลย

“วิญญาณผนึก? ไม่นึกเลยว่าตราประทับเสินหั่วจะมีของแบบนั้นด้วย ขนาดไม่มีวิญญาณผนึก ตราประทับเสินหั่วก็ยังถูกยกให้เป็นของวิเศษ ตอนนี้เมื่อมีวิญญาณผนึกแล้ว พลังของมันต้องสุดยอดมากแน่ๆ!” อดีตเจ้าสำนักอุทานด้วยความตกใจ

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง ใบหน้าของเจ้าสำนักฮั่วก็ดูตกตะลึง ตราประทับเสินหั่วที่เขาทุ่มเทตามหาแท้จริงแล้วกลับไร้วิญญาณ

มิน่าระหว่างที่ฮั่วตงถือตราประทับเสินหั่วเฉินผิงถึงดูไม่หวั่นเกรง ที่แท้ทุกอย่างมันอยู่ในกำมือเขาเรียบร้อยแล้ว!

ปรากฏว่าเฉินผิงได้วิญญาณผนึกไปแล้ว เขารู้ว่าตราประทับเสินหั่วนั้นไร้วิญญาณ

ในตอนนั้นเจ้าสำนักฮั่วตั้งใจที่จะล้างแค้นให้ลูกชายของเขา แต่เมื่อต้องเผชิญกับเฉินผิงและอดีตเจ้าสำนัก เขารู้ว่าไม่มีทางที่เขาจะชนะ

คิ้วของเจ้าสำนักฮั่วขมวดแน่น เขานิ่งเงียบ ไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรต่อไป

หากฝืนลงมือเกินกำลัง ผลลัพธ์ที่เลี่ยงไม่ได้ก็คือความตายอย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างไรก็ตาม หากเขาหนีไป สำนักจื่อเหยียนจะไม่ใช่สถานที่ที่เขาเรียกว่าบ้านอีกต่อไป ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่รู้ด้วยว่าจะมีศิษย์สักกี่คนที่ยอมติดตามเขา

ท้ายที่สุดแล้ว ผู้คนในอาณาจักรนิรันดร์นั้นเห็นแก่ผลประโยชน์ของตนเองเป็นหลัก หากเจ้าสำนักฮั่วไม่ใช่เจ้าสำนักและไปจากสำนักจื่อเหยียนมือเปล่า ใครบ้างล่ะจะยังติดตามเขาอยู่?

ขณะที่เจ้าสำนักฮั่วกำลังลังเลและทำอะไรไม่ถูก จู่ๆ ก็มีเสียงคำรามดังมาจากขอบฟ้า

ตูม!

แสงสีดำพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที

อดีตเจ้าสำนักรู้ดีว่าเขาไม่ใช่คู่มือของอีกฝ่าย เขาคงหนีจากความตายไม่พ้น แต่ถ้าเขาสามารถช่วยศิษย์ทั้งหลายของสำนักจื่อเหยียนได้ ทุกอย่างก็คุ้มค่า

“อดีตเจ้าสำนัก นี่มันแค่ร่างเงา ไม่มีอะไรต้องกลัว ตัวจริงของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ เราไม่จำเป็นต้องหนี!”

เฉินผิงเหลือบมองเว่ยเทียนหยาและพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส

เว่ยเทียนหยาที่ปรากฏตัวขึ้นเป็นเพียงร่างเงา มันไม่สามารถแสดงพลังที่แท้จริงของเขาได้

“ไอ้หนู” เขากล่าว “ถึงจะเป็นเพียงร่างเงา ฉันก็ยังมีพลังมากพอที่จะฆ่าแกได้!”

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง เว่ยเทียนหยาก็ยกมือขึ้นและสะบัดไปทางเฉินผิง

การปะทุของรัศมีขั้นมหายานทำเอาสีหน้าของผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนเปลี่ยนไป

เมื่อเห็นอย่างนั้น อดีตเจ้าสำนักจึงคิดจะลุกขึ้นสู้ แต่เฉินผิงก็ห้ามเขาไว้