หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4090

เมื่อได้ยินผู้อาวุโสกู้ เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม

ชายคนนี้ไม่เพียงแต่ฉลาดแต่ยังไม่โลภด้วย เขารู้จักความสามารถของตัวเองดี

ตำแหน่งเจ้าสำนักเหลี่ยงอี๋เป็นสิ่งที่พอจะคว้ามาได้ แต่บรรณาการร้อยปีจากสมาพันธ์ผนึกมารนั้นเป็นสิ่งที่ผู้อาวุโสกู้ไม่ต้องการและเขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะได้มา

“ไปกันเถอะ...” เฉินผิงเตรียมเดินทางไปสำนักเหลี่ยงอี๋กับผู้อาวุโสกู้

ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ ทันใดนั้นก็มีร่างลึกลับปรากฎตัวขึ้นจากด้านบน

เฉินผิงตกใจ เขาแน่ใจว่าผู้อาวุโสกู้ไม่กล้าหลอกเขา แต่จู่ๆ เขากลับถูกซุ่มโจมตี

“คุณกล้าหลอกผม...”

เฉินผิงเบิกตากว้าง ใบหน้าของเขางุนงงกับการกระทำของผู้อาวุโสกู้

“ไม่ใช่ นี่มัน...”

ผู้อาวุโสกู้ก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจเช่นกัน เขาพูดไม่ทันขาดคำลำแสงหลายสายก็พุ่งเข้าใส่ร่างของเขาอย่างรวดเร็ว

ผู้อาวุโสกู้ตาเหลือกและหมดสติไปทันใด

เมื่อได้เห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็ตกใจ ตอนแรกเขานึกว่าผู้อาวุโสกู้แอบวางแผนตลบหลังเขา

อย่างไรก็ตาม การที่วงแหวนอาคมนี้โจมตีผู้อาวุโสกู้โดยตรงทำให้เฉินผิงรู้สึกสับสน

“ใครน่ะ? ถ้ากล้าก็แสดงตัวออกมา”

เฉินผิงรู้สึกกระวนกระวายใจ อีกฝ่ายลอบวางวงแหวนอาคมไว้ด้านบนพวกเขา และพวกเขาก็ไม่ได้สังเกตเห็นด้วยซ้ำ

ที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือเฉินผิงไม่สามารถมองเห็นร่างของอีกฝ่ายได้เลย

ขณะที่เขาพูด ดวงตาก็เริ่มปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเฉินผิง เขาใช้เนตรส่องนภาตรวจดูโดยรอบ

เฉินผิงอยากรู้ว่าอีกฝ่ายใช้วิธีใดที่ทำให้พวกเขาไม่สามารถมองเห็น

มันคงไม่ใช่แค่วิชาล่องหนธรรมดา ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงไม่มีทางที่พวกเขาจะซ่อนรัศมีของตัวเองได้

ยังพอเป็นไปได้ที่จะรับรู้รัศมีของผู้ใช้ วิชาล่องหนสามารถหลอกได้แค่ตาเท่านั้น แต่ไม่อาจหลอกปราณสัมผัสได้

เมื่อเห็นชายชรา เฉินผิงก็ตื่นตัวและยิงคำถามทันที

เฉินผิงชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมาตามสัญชาตญาณ ดวงตาของเขาหรี่ลงราวกับกำลังเผชิญหน้าศัตรูที่แข็งแกร่ง

“ไม่ต้องเครียดขนาดนั้น” เขากล่าว “ถ้าฉันอยากฆ่าคุณ ลำแสงเหล่านั้นก็คงโจมตีใส่คุณไปแล้ว ฉันแค่อยากคุยด้วย” ชายชรากล่าวพร้อมหัวเราะเบาๆ

เฉินผิงยังคงไม่วางใจ เขามองผู้อาวุโสกู้ที่หมดสติจากนั้นก็ถามว่า “คุณมีความแค้นต่อสำนักเหลี่ยงอี๋งั้นหรือ?”

เฉินผิงคิดว่าชายชราคนนั้นเป็นศัตรูของสำนักเหลี่ยงอี๋ เขาถึงได้โจมตีผู้อาวุโสกู้

“จะเป็นอย่างนั้นได้ยังไง? ฉันไม่เคยแค้นเคืองใคร” ชายชราอุทาน

ขณะที่เฉินผิงพูด เขาก็ถอยหนีไปพร้อมกัน ชายชราตรงหน้าเขามีพลังอันแข็งแกร่งที่เขาไม่อาจเข้าใจ

โดยเฉพาะวงแหวนอาคมนั่น เฉินผิงรู้ดีว่าเขาไม่สามารถสร้างเครื่องรางที่เขาเพิ่งเห็นได้

ตอนนี้ไม่ว่าชายชราจะเป็นใครก็ไม่สำคัญ เฉินผิงตัดสินใจที่จะหนีก่อน

ชายชราดูเหมือนจะเข้าใจความคิดของเฉินผิง เพียงแค่โบกมือเบาๆ ทั่วยอดเขาก็ถูกปกคลุมด้วยวงแหวนอาคม ปิดกั้นทางหนีของเฉินผิงอย่างหมดจด