หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4091

เมื่อเห็นว่าชายชราปิดทางหนีทั้งหมด ใบหน้าของเฉินผิงก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที

ทำไมต้องกันไม่ให้ฉันหนีถ้าไม่มีเจตนาแอบแฝง?

“ท่าเท้าประกายไฟ!”

เฉินผิงใช้ท่าเท้าประกายไฟเพื่อหนีไปจากที่นี่ แม้ว่าเส้นทางรอบตัวเขาจะถูกปิดกั้นจนหมด แต่ท่าเท้าประกายไฟมีความสามารถในการกระโดดข้ามมิติ

แม้ว่าความสามารถในข้ามมิติของเฉินผิงจะมีระยะทางจำกัด แต่ก็ยังเพียงพอที่จะหนีไปจากตรงนี้ได้

ถ้าพื้นที่ซึ่งถูกปิดกั้นกว้างใหญ่เกินไป ท่าเท้าประกายไฟของเฉินผิงก็คงไร้ประโยชน์

โชคดีที่ชายชราแค่ปิดกั้นพื้นที่บนยอดเขาเท่านั้น เขาคงไม่นึกว่าเฉินผิงจะมีวิชาท่าเท้าประกายไฟ

เมื่อเห็นเฉินผิงหายตัวไปอย่างกะทันหัน ชายชราก็ตะลึงอย่างเห็นได้ชัด

“น่าสนใจทีเดียว เขาใช้วิชาแบบนี้ได้ด้วย” หลังจากชายชราพูดจบ เขาก็เอื้อมมือออกไปคว้าอากาศ

อักขระศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา จากนั้นก็ลอยไปทั่วท้องฟ้าและผืนดิน

ทั่วภูเขาปกคลุมไปด้วยอักขระศักดิ์สิทธิ์ เมื่อท่าเท้าประกายไฟของเฉินผิงกระพริบ เขาก็รู้สึกเหมือนถูกดึงโดยพลังที่มองไม่เห็น

เมื่อร่างของเฉินผิงปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขาก็พบว่าตัวเองยืนนิ่ง ชายชรายิ้มขณะมองดูเขา

เฉินผิงรู้สึกสับสนไปหมด

เห็นได้ชัดว่าเมื่อครู่เขาเพิ่งใช้ท่าเท้าประกายไฟ แล้วทำไมเขาถึงยังอยู่ที่เดิม?

“ฉันจะไม่ทำร้ายคุณ จะหนีไปทำไม?”

ชายชรายิ้มน้อยๆ จากนั้นเมื่อเขาโบกมือ อักขระศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากก็พุ่งไปที่เฉินผิง

เมื่อเห็นอย่างนั้น ปราณอัคคีของเฉินผิงก็พุ่งออกมาทันที ทำให้เขากลายเป็นคบเพลิงมนุษย์

เพราะไม่ว่าจะเป็นอักขระหรือเครื่องรางก็ล้วนแพ้ไฟ

ตอนนี้เฉินผิงไม่สามารถหลุดออกจากกรงได้

“คุณเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงจับตัวผม? ถ้าคิดจะเอาตัวผมไปแลกค่าหัวจากสมาพันธ์ผนึกมาร คุณก็เลิกคิดแบบนั้นได้เลย ถ้าผมโกรธ ฝีมืออย่างคุณหยุดผมไม่ได้หรอก” เฉินผิงจ้องมองชายชราด้วยสายตาเย็นชา

เฉินผิงไม่อยากใช้จ้าวมารสีชาด หากเขายอมให้จ้าวมารสีชาดควบคุมร่าง กรงนี้ไม่มีทางขังเขาไว้ได้

อย่างไรก็ตาม ถ้าทำอย่างนั้นเฉินผิงก็กลัวว่าเขาอาจได้รับอันตราย มีความเสี่ยงที่ร่างกายของเขาจะถูกทำลายไม่เหลือซาก

“ฮ่าๆๆ ใจกล้าแบบนี้ฉันชอบ” ชายชราหัวเราะอย่างพึงพอใจพลางโบกมือ อักขระศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดและกรงก็หายไป

เมื่อตระหนักว่าชายชราไม่มีเจตนาร้าย เฉินผิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“คุณสนใจเคล็ดวิชาวงแหวนอาคมของสำนักเหลี่ยงอี๋ไม่ใช่หรือ สิ่งที่ฉันเพิ่งแสดงให้เห็นคือวิชาที่ว่า คิดว่าจะเรียนได้หรือเปล่าล่ะ?” มุมปากของชายชรายกขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาถามด้วยรอยยิ้ม

เฉินผิงตกใจ แต่ก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็วและถามว่า “หรือว่าคุณจะเป็นผู้ครอบครองอักขระศักดิ์สิทธิ์ของสำนักเหลี่ยงอี๋?”