หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4113

“ตกลง” เฉินผิงพยักหน้า

หลังก้าวออกจากกระท่อม ไป๋ฉู่ก็หันไปหาเฉินผิงและยิ้มให้เขา “เฉินผิง ตามผมมา”

ไป๋ฉู่พาเฉินผิงไปที่สำนักเหลี่ยงอี๋ ขณะที่เหว่ยฉีและเจิ้นมัวยังคงจิบเหล้าต่อไป

“ศิษย์พี่ คิดว่าเจ้าเด็กนี่จะใช้เวลานานแค่ไหนในการทำลายอาคมฟ้าดินเพื่อให้เราเดินทางกลับอาณาจักรแดนสรวง?” เจิ้นมัวถาม

เหว่ยฉีชูนิ้วหนึ่งนิ้วช้าๆ โดยไม่พูดอะไร

“หนึ่งร้อยปี?” เจิ้นมัวดูตกใจ “เป็นไปไม่ได้หรอก เขาไม่น่าจะฝ่าขั้นผู้ทุกข์ยากได้ภายในร้อยปี ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการทำลายอาคมฟ้าดิน”

“ไม่ใช่ร้อยปี” เหว่ยฉีกล่าว

“งั้นก็หนึ่งพันปี” เจิ้นมัวสงบลง “พันปีอาจเป็นไปได้ แต่หมายความว่าเราจะต้องอยู่ที่นี่ต่อไป เมื่อเรากลับสู่อาณาจักรแดนสรวง ทุกอย่างอาจเปลี่ยนไปจนจำไม่ได้แล้ว พวกตาแก่รุ่นเดียวกับเราคงมีประสบการณ์บำเพ็ญเพียรนับพันปี พวกเขาคงมีทักษะที่เหนือกว่าเรามาก เราจะกลายเป็นกระสอบทรายของพวกเขา”

“ฮ่าๆ เจิ้นมัว ทำไมถึงมองโลกในแง่ร้ายนัก? ฉันหมายถึงหนึ่งปี” เหว่ยฉีหัวเราะเบาๆ

“หนึ่งปี?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจิ้นมัวก็รีบส่ายหัว “อย่ามาล้อฉันเล่น เจ้าเด็กนี่ไม่มีทางทำลายอาคมฟ้าดินได้ภายในเวลาแค่ปีเดียว เป็นไปไม่ได้แน่นอน”

“เจิ้นมัว ไม่เห็นหรือว่าชายหนุ่มคนนี้พิเศษมาก ผู้ทุกข์ยากระดับหกที่สามารถเอาชนะผู้ทุกข์ยากขั้นสูงสุดได้ เขามีพลังของสามเผ่าพันธุ์ภายในตัว แม้ว่าเขาจะอ่อนประสบการณ์ แต่เขาก็มีจุติภูมิอันกว้างใหญ่และเชี่ยวชาญปราณอัคคีหลายประเภท เขาสามารถสร้างอักขระศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้นของตัวเองได้ในเวลาเพียงไม่กี่วัน ไม่เพียงเท่านั้น ภายในไม่กี่ชั่วโมงเขาสามารถเรียนรู้อักขระศักดิ์สิทธิ์ได้หลายประเภท เขาเรียนรู้อักขระศักดิ์สิทธิ์และผสานเข้ากับอักขระมารของแก สงสัยไหมว่าทำไมเหตุการณ์ผิดปกติทั้งหมดนี้จึงเกิดขึ้น?” เหว่ยฉีอุทาน

หลังจากหยุดพูดพักหนึ่ง ใบหน้าของเจิ้นมัวก็เผยความตื่นเต้น เขาหัวเราะ “ฮ่าๆ เราอาจไม่ต้องรอถึงหนึ่งปีด้วยซ้ำ ในอีกครึ่งปีข้างหน้า เราก็อาจจะได้กลับสู่อาณาจักรแดนสรวงอีกครั้ง ไม่อยากเชื่อเลยว่าเราคิดจะรับเขาเป็นศิษย์ น่าอายจริงๆ ถ้าพวกตาเฒ่าในอาณาจักรแดนสรวงพวกนั้นรู้เข้า พวกเขาคงหัวเราะเยาะเราไปตลอดชีวิตแน่ๆ”

เหว่ยฉีตอบ “ถ้าไม่ใช่เพราะเขาแสดงอักขระศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้นออกมา ฉันก็คงไม่ขุดคุ้ย ใครจะไปรู้ว่านั่นคือตัวตนที่แท้จริงของเขา เขาปกปิดตัวตนอย่างมิดชิด และฉันไม่รู้ว่ามีอีกกี่คนที่รู้เรื่องนี้ เราต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ”

“วางใจเถอะ ศิษย์พี่ เราอยู่ที่นี่ตลอดเวลา ไม่มีทางที่เราจะไปบอกใครได้ ด้วยสถานะของเขา เขาคงจะซ่อนตัวตนที่แท้จริงเอาไว้แม้จะแข็งแกร่งขึ้นก็ตาม ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะเปิดเผยตัวเองนอกจากจะมีความจำเป็น น่าทึ่งจริงๆ ที่มีสายเลือดมังกรซ่อนตัวอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์” เจิ้นมัวถอนหายใจ

“บางทีเขาอาจไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของตัวเองก็ได้ เรารอดูกันไปก่อนดีกว่า” เหว่ยฉียิ้มน้อยๆ

เจิ้นมัวกับเหว่ยฉีชนแก้วและดื่มต่ออย่างสบายใจ