หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4126

เนี่ยเหิงยืนอยู่หน้าประตู เขาไม่ได้เปิดประตูเพราะไม่รู้ว่าเฉินผิงกับหลิ่วหรูเยี่ยนกำลังทำอะไรอยู่ในห้อง

เมื่อได้ยินว่าเนี่ยเหิงมาถึง หลิ่วหรูเยี่ยนก็ลุกขึ้นยืนและเปิดประตู

เฉินผิงก็ลุกขึ้นเช่นกัน

หลังจากเหลือบมอง เนี่ยเหิงก็ยิ้มให้เฉินผิงอย่างมีเลศนัย

เพราะเป็นผู้ชาย เฉินผิงย่อมเข้าใจดีว่ารอยยิ้มของเนี่ยเหิงหมายถึงอะไร

“ไปกันเถอะ ผมต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอาคมเคลื่อนย้าย ถ้าเรายังติดอยู่ที่นี่ต่อไป ก็ไม่รู้ว่าจะไปถึงเมืองหยงเล่อเมื่อไหร่”

ถ้าเป็นไปได้ เฉินผิงก็เต็มใจที่จะช่วยซ่อมอาคมเคลื่อนย้าย

“เฉินผิง ฉันยังไม่ได้ถามคุณเลย คุณมาที่นี่เพราะกำลังจะไปที่เมืองหยงเล่อด้วยหรือเปล่า คุณจะเข้าร่วมงานสมาคมนักกลั่นยาเหมือนกันใช่ไหม?”

ตลอดเวลาที่ผ่านมา หลิ่วหรูเยี่ยนไม่เคยถามเฉินผิงเลยว่าทำไมเขาถึงมาที่นี่

“ผมไม่ได้จะไปที่งานสมาคมนักกลั่นยา ผมกำลังตามหาใครบางคนในอี้ไป๋ ผมมีเพื่อนอยู่ที่เมืองหยงเล่อ” เฉินผิงกล่าว

“ผู้ชายกับผู้หญิง?” หลิ่วหรูเยี่ยนจ้องเฉินผิง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความระมัดระวังในขณะที่ถาม

“ใช่ มีทั้งผู้ชายและผู้หญิง...” เฉินผิงพูดตามความจริง

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง หลิ่วหรูเยี่ยนก็ถอนหายใจเบาๆ ตามด้วยรอยยิ้มขมขื่น

เธอรู้ว่าเฉินผิงเป็นผู้ชายรักอิสระ

การที่เธอต้องการจะให้เขาอยู่เคียงข้างเธอนั้นไม่น่าจะเป็นไปได้

สิ่งเดียวที่สำคัญคือเธอได้เป็นผู้หญิงเฉินผิง เธอไม่กล้าที่จะขออะไรมากกว่านี้

“ไปกันเถอะ ฉันจะพาคุณไปเดิน...”

เฉินผิงเดินตามหลิ่วหรูเยี่ยนขณะที่พวกเขาออกจากโรงเตี๊ยม โดยมีเนี่ยเหิงตามอยู่ห่างๆ จากนั้นพวกเขาก็มาถึงสมาคมนักกลั่นยาซึ่งอยู่ตรงหน้าจัตุรัสขนาดใหญ่

เมื่อเห็นอย่างนั้น ชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีเทาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

สมาชิกระดับสูงของสมาคมนักกลั่นยาที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มในที่สุด

“สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทั้งหลาย ฉันขออภัยอย่างมากสำหรับความล่าช้า ขณะนี้อาคมเคลื่อนย้ายได้รับการซ่อมแซมและพร้อมใช้งานแล้ว อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการซ่อมแซมครั้งล่าสุด เราจึงต้องจำกัดจำนวนคนที่สามารถเคลื่อนย้ายได้ในครั้งเดียว ครั้งนี้อาคมเคลื่อนย้ายสามารถรองรับได้เพียงห้าสิบคนเท่านั้น ดังนั้นคนที่อยู่แถวหน้าสามารถใช้ตั๋วเข้าไปในอาคมเคลื่อนย้ายได้แล้วตอนนี้”

สมาชิกระดับสูงของสมาคมนักกลั่นยามองทุกคนที่อยู่รอบๆ ก่อนจะพูดขึ้น

เมื่อได้ยินว่าอาคมเคลื่อนย้ายได้รับการซ่อมแซมแล้ว นักกลั่นยาจำนวนมากก็เริ่มดีใจ

เนี่ยเหิงอุทานด้วยความตื่นเต้น “ซ่อมเสร็จแล้ว คุณหลิ่วหรูเยี่ยน เราอยู่แถวหน้าสุดด้วย ตอนนี้เราเข้าอาคมเคลื่อนย้ายได้แล้ว”

หลิ่วหรูเยี่ยนพยักหน้าเบาๆ จากนั้นหันไปหาเฉินผิง “ตามฉันมา ถือว่าคุณมากับเราก็แล้วกัน เราจะเคลื่อนย้ายไปที่นั่นด้วยกัน”

หลังจากมองอาคมเคลื่อนย้ายที่เปล่งแสง เฉินผิงก็ห้ามหลิ่วหรูเยี่ยนและเนี่ยเหิงพร้อมพูดว่า “อย่าเพิ่ง อาคมเคลื่อนย้ายยังไม่ได้รับการซ่อมแซมอย่างสมบูรณ์ การเคลื่อนย้ายในครั้งนี้จะต้องล้มเหลวแน่นอน”