หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4129

สรุปบท ตอนที่ 4129 เดิมพันด้วยชีวิต: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 4129 เดิมพันด้วยชีวิต – หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บท ตอนที่ 4129 เดิมพันด้วยชีวิต ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อาร์ม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“ดูเหมือนว่าสมาคมนักกลั่นยาจะจนตรอกจริงๆ ถึงกับยอมใช้โอสถคืนชีพ”

“น่าเสียดายจริงๆ ถ้าฉันรู้ศาสตร์การสร้างอาคมก็คงดี...”

“โอสถคืนชีพนี่มันยาศักดิ์สิทธิ์หายากไม่ใช่เหรอ?”

ทุกคนต่างพูดคุยกันอย่างออกรส แต่ละคนต่างเสียดายที่ไม่ได้เรียนศาสตร์การสร้างอาคม

“โอสถคืนชีพคืออะไร?” เฉินผิงถามด้วยสีหน้าสับสนขณะหันไปหาหลิ่วหรูเยี่ยน

“มันคือโอสถลับสุดยอดของสมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้ ฉันได้ยินมาว่าการกินโอสถคืนชีพจะทำให้วิญญาณชีพแข็งแกร่งขึ้น แม้ร่างกายจะถูกทำลาย แต่วิญญาณชีพก็ยังสามารถหนีออกมาได้อย่างปลอดภัยและรักษาชีวิตเอาไว้ได้ เป็นเหตุผลว่าทำไมหลายคนจึงเรียกโอสถคืนชีพว่ายาศักดิ์สิทธิ์ ตราบใดที่วิญญาณชีพของร่างกายยังสมบูรณ์ ยานี้ก็สามารถทำให้ผู้ใช้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง” หลิ่วหรูเยี่ยนอธิบาย

เฉินผิงสนใจขึ้นมาทันใด เขาจึงยกมือขึ้นและเอ่ยว่า “ผมสามารถซ่อมอาคมเคลื่อนย้ายได้...”

เฉินเหวินเหลียงมองเฉินผิงด้วยความสงสัย จากนั้นก็ถามเหมือนไม่เชื่อเล็กน้อย “สหาย ฉันไม่มีอารมณ์จะฟังเรื่องตลก ถ้าคุณสามารถซ่อมอาคมเคลื่อนย้ายได้จริงๆ โอสถคืนชีพทั้งห้าเม็ดก็จะเป็นของคุณทันที แต่ถ้าคุณซ่อมไม่ได้หรือทำฉันเสียเวลา หรือแม้แต่สร้างความเสียหายให้อาคมเคลื่อนย้าย ก็อย่ามาว่ากันถ้าฉันเสียมารยาท”

เฉินเหวินเหลียงพบว่ามันยากที่จะเชื่อเฉินผิง ด้วยความที่เขาดูหนุ่มเกินไปและไม่น่าจะมีความสามารถสูงขนาดนั้น

“ถ้าซ่อมไม่ได้ ผมจะยอมชดใช้ด้วยชีวิต!”

เฉินผิงเดินเข้าไปหาเฉินเหวินเหลียงอย่างมั่นใจ

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง หลิ่วหรูเยี่ยนและเนี่ยเหิงก็ตกตะลึง

ทำไมเขาถึงเดิมพันด้วยชีวิตตัวเอง?

นักกลั่นยาคนอื่นๆ เพ่งพินิจเฉินผิง พวกเขาประหลาดใจที่ชายหนุ่มอย่างเฉินผิงพูดโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง ถึงกับยอมเอาชีวิตเข้าแลก

เฉินเหวินเหลียงนึกไม่ถึงว่าเฉินผิงจะพูดแบบนั้น ชั่วพริบตานั้นเขาตกใจจนทำอะไรไม่ถูก

เมื่อเห็นดังนั้น หลี่ฉีก็รีบตำหนิเฉินผิง “เจ้าหนุ่ม อาคมเคลื่อนย้ายนี้มีมาเป็นพันปีแล้ว มันเป็นวงแหวนอาคมโบราณ ไม่ใช่อาคมที่คุณจะควบคุมได้โดยง่าย คุณควรคิดให้ดี ไม่อย่างนั้นคุณจะเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่โดยเปล่าประโยชน์...”

อันที่จริงแล้ว หลี่ฉีเตือนเฉินผิงด้วยความหวังดี ท้ายที่สุดแล้วเฉินผิงนั้นยังหนุ่มและไม่รู้จักกลัว เขาคงไม่รู้เลยว่าอาคมเคลื่อนย้ายซับซ้อนขนาดไหน

การเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ไม่คุ้มค่าเลย

นี่คือวงแหวนอาคมโบราณ ไม่มีใครรู้ว่ายอดฝีมือที่ไหนสร้างอักขระอาคมเหล่านี้ไว้ หากมีใครไปยุ่งกับอักขระอาคม อาคมเคลื่อนย้ายก็จะถูกทำลาย

ท้ายที่สุดแล้ว อักขระอาคมสำหรับวงแหวนอาคมย่อมมีกฎเกณฑ์ในตัวเอง หากตำแหน่งของมันเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างก็คงจบสิ้น

“เจ้าหนุ่ม ทำอะไรของคุณน่ะ? ถ้าคุณกล้าทำลายอาคมเคลื่อนย้าย ฉันจะเอาชีวิตคุณแน่!” เฉินเหวินเหลียงตะโกน

สมาคมนักกลั่นยาแต่ละแห่งหวงแหนอาคมเคลื่อนย้ายมาก เหตุผลที่สมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้ก่อตั้งขึ้นในเมืองไกลผู้คนแบบนี้ก็เพราะที่นี่มีอาคมเคลื่อนย้าย

หากอาคมเคลื่อนย้ายหายไป สมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้ก็คงถึงจุดเสื่อมถอย

อาคมเคลื่อนย้ายของสมาคมนักกลั่นยาแห่งแดนเหนือไม่สามารถใช้งานได้อีกแล้ว ส่งผลให้ความแข็งแกร่งของนักกลั่นยาในแดนเหนือลดลงอย่างมาก

ตอนนี้ไม่มีนักกลั่นยาอาวุโสมากนักในแดนเหนือ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนที่สามารถเข้าร่วมงานสมาคมนักกลั่นยา

แน่นอนว่าเฉินเหวินเหลียงไม่อยากให้สมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้ลงเอยแบบนั้น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร