หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4133

“อะไรกัน ผมดูไม่เหมือนนักกลั่นยาในสายตาคุณเหรอ?” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

“ก็ไม่เชิง ผมแค่ประหลาดใจนิดหน่อยเท่านั้น” สายตาของหลี่ฉีเต็มไปด้วยความอิจฉาอย่างเห็นได้ชัด

ถ้าเขาเชี่ยวชาญทั้งศาสตร์การสร้างอาคมและการกลั่นยา สถานะของเขาในสมาคมนักกลั่นยาก็คงไม่ต่ำต้อยแบบนี้

ไม่นานหลังจากนั้น โอสถคืนชีพก็ถูกส่งให้เฉินผิง เฉินเหวินเหลียงมอบโอสถคืนชีพห้าเม็ดให้เขาตามที่สัญญาไว้

ท้ายที่สุดแล้ว เขาพูดต่อหน้าคนมากมาย แม้เฉินเหวินเหลียงจะไม่อยากทำก็ตาม เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องมอบโอสถให้

ความน่าเชื่อถือของสมาคมนักกลั่นยาเป็นสิ่งสำคัญ หากปราศจากความน่าเชื่อถือก็คงไม่มีนักกลั่นยาคนไหนคบค้ากับพวกเขา ไม่มีใครอยากร่วมมือกับพวกเขา และกิจการของสมาคมก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย

นักกลั่นยาโดยทั่วไปไม่ได้มีพลังมหาศาล ในอาณาจักรนิรันดร์ซึ่งเป็นโลกที่ผู้อยู่รอดคือผู้แข็งแกร่ง นักกลั่นยานั้นถือว่าอ่อนแอ

โชคดีที่ถึงแม้จะมีนักกลั่นยาไม่มากนัก แต่พวกเขาก็เป็นที่นับถืออย่างสูง ทำให้พวกเขาพอที่ยืนในอาณาจักรนิรันดร์

หากไม่มีใครคบค้ากับสมาคมนักกลั่นยา ทรัพยากรต่างๆ ของสมาคมก็คงหมดลงอย่างแน่นอน

เมื่อได้รับโอสถคืนชีพแล้ว เฉินผิงก็เข้าไปในอาคมเคลื่อนย้าย พร้อมจะเดินทางไปยังเมืองหยงเล่อ เพื่อตามหาเนี่ยเหิงและหลิ่วหรูเยี่ยน

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินเหวินเหลียงก็ก้าวเข้าไปในอาคมเคลื่อนย้าย

จากนั้นนักกลั่นยาจำนวนมากก็ยืนเรียงกันเพื่อเริ่มกระบวนการเคลื่อนย้าย

หลังจากแสงสีขาวสว่างวาบ สายตาของทุกคนก็มืดลงชั่วขณะก่อนที่จะสว่างอีกครั้ง

พอลืมตาขึ้น พวกเขาก็มาถึงเมืองหยงเล่อแล้ว

“ฮ่าๆๆ เราเกือบจะพลาดงานสมาคมนักกลั่นยาเสียแล้ว”

“ลำบากไม่น้อยเลย”

“ขอบคุณมาก! ถ้าไม่มีคุณ เราก็คงไม่ได้มางานสมาคมนักกลั่นยาครั้งนี้”

นักกลั่นยาหลายคนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง และทุกคนต่างก็แสดงความขอบคุณต่อเฉินผิง

“ครั้งนี้พวกเราติดหนี้บุญคุณ หากไม่มีคุณ ชื่อเสียงของสมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้ก็คงเสื่อมเสียย่อยยับ” เฉินเหวินเหลียงกล่าวขอบคุณเฉินผิงอีกครั้ง

ตราบใดที่พวกเขาไม่มีเจตนาจะทำอะไร เขาก็ไม่คิดจะหาเรื่อง

“คุณเฉิน ฉันขอถามได้ไหมว่าคุณเข้าร่วมงานสมาคมนักกลั่นยาในนามของสมาคมไหน?” เฉินเหวินเหลียงถาม

“ผมเข้าร่วมในนามของสมาคมไหน?” เฉินผิงชะงัก

เขาไม่รู้เลยว่าเขาควรจะมาในนามของสมาคมไหน เนื่องจากเขาไม่ได้เข้าร่วมสมาคมนักกลั่นยาแต่อย่างใด

เป้าหมายหลักของเฉินผิงคือตามหาหัวเฟิ่งและพรรคพวกของเธอ เขาตัดสินใจเข้าร่วมงานสมาคมนักกลั่นยาเพียงเพราะเขาได้ยินว่ามีงานนี้

ดังนั้นเขาจึงไม่มีคำตอบสำหรับคำถามของเฉินเหวินเหลียง

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่เข้าใจ เฉินเหวินเหลียงจึงพูดอีกครั้ง “การเข้าร่วมงานสมาคมนักกลั่นยา ภายในนามของสมาคมจะทำให้คุณได้รับโอกาสและทรัพยากรมากขึ้น แน่นอนว่าผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรและตระกูลนักกลั่นยาสามารถเข้าร่วมได้ อย่างไรก็ตาม คงจะดีกว่าหากพวกเขามีสมาคมสังกัด ถ้าคุณยังไม่ได้เข้าสมาคมนักกลั่นยา ฉันเต็มใจที่จะแนะนำให้คุณเข้าร่วมในนามของสมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้”

เจตนาของเฉินเหวินเหลียงชัดเจน เขาคิดที่จะกล่อมให้เฉินผิงเข้าสมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้

คนอย่างเฉินผิงไม่ใช่แค่เก่งกาจ แต่ยังเป็นปรมาจารย์ด้านอาคมระดับสูงและนักกลั่นยา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนประเภทที่สมาคมนักกลั่นยาทุกแห่งต้องการตัว