หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4135

สรุปบท ตอนที่ 4135 ความดีความชั่ว: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปตอน ตอนที่ 4135 ความดีความชั่ว – จากเรื่อง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

ตอน ตอนที่ 4135 ความดีความชั่ว ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดยนักเขียน อาร์ม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“เทพโอสถระดับเก้า?” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินเหวินเหลียงก็ตกใจมาก

นักกลั่นยาสามารถแบ่งได้เป็นสี่ระดับ ฟ้า ดิน อาคม และบรรพกาล แต่ละระดับยังแบ่งออกเป็นอีกเก้าขั้น

อย่างไรก็ตาม อันดับที่สูงกว่านักกลั่นยาระดับฟ้าคือปรมาจารย์นักกลั่นยาซึ่งเป็นที่เคารพนับถือ ซึ่งในอาณาจักรนิรันดร์มีอยู่หลายคน

ขั้นที่เหนือกว่าพวกเขาคือเทพโอสถ ซึ่งเป็นระดับที่หลายคนเคยได้ยิน แต่ไม่มีใครเคยเห็น

หลังจากศึกแห่งทวยเทพ ไม่ปรากฏว่ามีเทพโอสถในอาณาจักรนิรันดร์อยู่เลย

แต่ตอนนี้ กลับกลายเป็นว่าเกาะเทพโอสถคือสถานที่สิงสถิตเทพโอสถระดับเก้า

เป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก

เมื่อเทพโอสถระดับเก้าล้มตาย ผู้คนย่อมอยากรู้ว่าสมบัติที่เทพโอสถทิ้งไว้มีมากเพียงใด

ราวกับปลาเล็กที่หลั่งไหลเข้าไปกินซากปลาใหญ่

ตอนนี้เฉินเหวินเหลียงรู้สึกเสียดายมาก ถ้ารู้แบบนี้เขาคงไปที่เกาะนั้นด้วยตัวเองแล้ว!

น่าเสียดายที่เกาะนั้นอยู่ห่างไกลจากแผ่นดินใหญ่มาก การเดินทางจึงไม่สะดวก และเกาะนั้นรกร้างว่างเปล่ายิ่งกว่าที่ไหนๆ จึงไม่มีใครกล้าเสี่ยงไปที่นั่น

“ชีวิตย่อมขึ้นอยู่กับโชคชะตาสินะ”

ชายคนนั้นถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

“เราต้องวางแผนให้รอบคอบ ท่านประธานเฉิน ถ้าเราปล่อยให้คนจากเกาะเทพโอสถกลับมา มันคงเป็นหายนะของสมาคมนักกลั่นยาของเรา”

ผู้อาวุโสซ่งพูดอย่างหนักใจ

“บอกประธานของคุณว่าเดี๋ยวฉันจะไปหา ผู้อาวุโสซ่ง” เฉินเหวินเหลียงสั่งและขอให้ผู้อาวุโสซ่งออกไปก่อน

หลังจากที่ผู้อาวุโสซ่งไป เฉินผิงก็ถามด้วยความสงสัย “เกาะเทพโอสถนี่มันอะไรกัน? ประธานเฉิน คนบนเกาะเป็นนักกลั่นยาทุกคนเลยหรือ”

ตอนนี้เขาบอกไม่ได้ว่าใครถูกหรือผิด เพราะเขาเชื่อว่าบางคนที่ฝึกวิชามารไม่ได้เลวร้ายเสมอไป

เขาได้พบกับผู้ใช้วิชามารมากมายในอาณาจักรนิรันดร์ และมีทั้งคนดีและคนไม่ดีปะปนกัน

ท้ายที่สุดแล้ว เส้นแบ่งระหว่างความดีและความชั่วในอาณาจักรแห่งนี้เลือนราง แม้แต่เฉินผิงเองก็รู้สึกว่ามันยากที่จะแยกแยะทั้งสองฝ่าย

“คงเป็นอย่างนั้น”

เฉินเหวินเหลียงยิ้มอย่างอ่อนใจและพยักหน้าก่อนจะพูดต่อ “สหายเฉินผิง ถ้าคุณต้องการ คุณมาเยี่ยมเยือนสมาคมนักกลั่นยาแห่งอี้ไป๋ได้ทุกเมื่อ ฉันน่าจะอยู่ที่นั่นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ตอนนี้ฉันต้องไปแล้ว จนกว่าเราจะได้พบกันอีก”

“จนกว่าเราจะได้พบกันอีก”

ชายทั้งสองจับมือกัน

หลังจากแยกทางกับเฉินเหวินเหลียงแล้ว เฉินผิงก็ไปหาเนี่ยเหิงและหลิ่วหรูเยี่ยน เขาแน่ใจว่าทั้งสองกำลังรอเขาอยู่ไม่ไกลจากอาคมเคลื่อนย้าย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร