หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4181

“เกาะเทพโอสถทำเกินไปแล้ว ถ้าสำนักจ่านเทียนบุกโจมตี นักกลั่นยาจำนวนมากจะต้องล้มตาย” หวนเอ๋อก็พูดออกมาด้วยความหงุดหงิดเช่นกัน

ทุกคนเริ่มสาปแช่งเกาะเทพโอสถ รู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกหลอก

“สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี พวกคุณเข้าใจคุณโอวหยางผิดไป เขาไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากพวกคุณรับมือสำนักจ่านเทียน เขาแค่ต้องการป้องกันไม่ให้มรดกและสมบัติของเทพโอสถตกไปอยู่ในกำมือของสำนักจ่านเทียน ดังนั้นการที่เขาตัดสินใจจัดงานนักกลั่นยาที่เกาะเทพโอสถก็เพื่อให้ทุกคนเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากจุดสิงสถิตของเทพโอสถ อีกสามวันทุกคนจะต้องไปจากที่นี่ เพราะสำนักจ่านเทียนวางแผนที่จะโจมตีเกาะเทพโอสถในสามวันข้างหน้า” เฉินผิงแก้ตัวแทนโอวหยางซิง

“ถ้าเป็นอย่างนั้น เราจะมัวเสียเวลาไปกับการต่อสู้ไม่ได้แล้ว แต่ต่อให้เราไม่อยากปะทะกับซู่เทียนซั่วและคนของเขา พวกเขาก็คงไม่ปล่อยเราไปอยู่ดี” เจินหยวนเต้าพูดพร้อมขมวดคิ้ว

“เรื่องนั้นง่ายมาก ผมจะคุยเรื่องนี้กับประธานซู่ ผมแน่ใจว่าพวกเขารู้ว่าต้องทำยังไง”

เฉินผิงวางแผนที่จะบอกเรื่องนี้กับซู่เทียนซั่ว

ทันทีที่ซู่เทียนซั่วรู้ว่าสำนักจ่านเทียนกำลังจะโจมตีเกาะเทพโอสถ และพวกเขามีเวลาเพียงสามวัน พวกเขาจะไม่มัวเสียเวลากับตระกูลเจินและตระกูลโจว

แต่เฉินผิงไม่รู้เลยว่าซู่เทียนซั่วรู้เรื่องของสำนักจ่านเทียนอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังสมคบคิดกับพวกนั้นด้วย

“ตกลง ฉันขอฝากเรื่องนี้ไว้กับคุณ คุณเฉิน”

เจินหยวนเต้าไม่ได้อยากจะปะทะกับซู่เทียนซั่วและพรรคพวกที่เขาเย่าติง

ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาแค่มาเสี่ยงโชคที่จุดสิงสถิตของเทพโอสถ ถ้าได้มรดกของเทพโอสถมาครอบครอง พลังของพวกเขาคงเพิ่มทวีคูณ

“ผมจะพยายามให้เต็มที่!” เฉินผิงพยักหน้า

หลังบอกลาเจินหยวนเต้าและคนอื่นๆ เฉินผิงและกลุ่มของเขาก็เดินทางขึ้นภูเขาต่อไป

เขาเย่าติงนั้นกว้างใหญ่ไพศาล แทบจะมองไม่เห็นเหล่านักกลั่นยาแม้จะมีพวกเขาอยู่เป็นพันๆ คน

ตัวเฉินผิงเองก็ไม่แน่ใจว่าจะได้พบกับซู่เทียนซั่วและพรรคพวกหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ถ้าได้เจอเขาก็ตั้งใจที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดยั้งความขัดแย้งที่กำลังจะเกิด

เฉินผิงยังคงไม่รู้ตัวว่าเขาเองก็เป็นเป้าหมายของซู่เทียนซั่วเช่นกัน

ไม่นานหลังจากเฉินผิงและพรรคพวกจากไป พวกเขาก็รู้สึกถึงรัศมีบางอย่างกำลังมุ่งหน้าเข้ามา

“เฉินผิง ทำไมเราถึงไม่เห็นใครเข้ามาเลย?” หลิ่วหรูเยี่ยนถาม

“ใช่ ดูเหมือนว่าเราจะไม่รู้สึกอะไรเลย” เนี่ยเล่ยและเนี่ยหงอุทาน

“อย่าเพิ่งร้อนรน อีกเดี๋ยวก็จะได้เห็นแล้ว” เฉินผิงจ้องมองด้านหน้าเขม็งด้วยสีหน้าจริงจัง

ไม่นานร่างหลายร่างก็ปรากฏขึ้น ทันทีที่พวกเขาโผล่ออกมาก็เข้าล้อมรอบเฉินผิงและกลุ่มของเขาในทันที

เมื่อได้เห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“พวกคุณเป็นใคร? ต้องการอะไร?” เมื่อเห็นว่าคนเหล่านี้ไม่น่ามีเจตนาดี เนี่ยเหิงจึงถาม

“ไม่ใช่เรื่องของแก รีบไปซะ พวกเรามาหาเฉินผิง” นักกลั่นยาคนหนึ่งซึ่งสวมชุดคลุมผ้าสีเทาพูดขึ้น

เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาด้วยจุดประสงค์เพียงอย่างเดียว นั่นคือบรรณาการร้อยปีของสมาพันธ์ผนึกมาร