หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4189

ตอนนั้นเฉินผิงโผล่ออกมาจากหมอกแล้ว ดูเหมือนว่ามีบางอย่างขวางกั้นหมอกไว้ กันไม่ให้หมอกลอยไปยังจุดที่ม่านแสงเคยอยู่

เมื่อเห็นเฉินผิงปรากฎตัว หลิ่วหรูเยี่ยนก็รีบเข้าไปหา “เฉินผิง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“ไม่เป็นไร” เฉินผิงพยักหน้า

ซู่เทียนซั่วและพรรคพวกก็เข้าไปหาเช่นกัน พวกเขาหันไปหาเฉินผิงด้วยท่าทางดีใจและถามว่า “คุณเฉิน คุณอยู่ในม่านแสงนานขนาดนั้นได้ยังไง? แล้วคุณทำยังไงมันถึงหายไป?”

“มันเป็นแค่วงแหวนอาคมเท่านั้น ผมพอมีความรู้ในด้านนั้นอยู่บ้าง ผมทำลายวงแหวนอาคมจากภายในได้ ม่านแสงเลยหายไป” เฉินผิงพูดพร้อมยิ้มเล็กน้อย

เขาไม่ได้พูดถึงตอนที่ใช้เตาหลอมเสินหนงกลั่นพลังประหลาดเหล่านั้น

เตียวชางหมินถามด้วยแววตาละโมบ “คุณเฉิน เราขอดูเตาหลอมที่คุณเพิ่งเก็บไว้ได้ไหม? ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นของพิเศษ”

“ใช่ ขอเราดูหน่อย ไม่นึกว่าจะมีเตาหลอมดีๆ แบบนี้ในอาณาจักรนิรันดร์ด้วย” เป่าหลงซิงรีบพูดแทรก

เฉินผิงนึกไม่ถึงว่าคนพวกนี้จะมองเห็นเตาหลอมเสินหนงของเขา อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกเขาอยากดู เขาก็ไม่ขัด เพราะนั่นคงเป็นโอกาสดีที่พวกเขาจะได้เปิดหูเปิดตา

ขณะที่เฉินผิงกำลังจะตอบตกลงและนำเตาหลอมเสินหนงออกมา หลิ่วหรูเยี่ยนก็ดึงเขาไว้ ใบหน้าของเธอซีดเผือดขณะที่กล่าวว่า “เฉินผิง ฉันไม่สบาย คุณช่วยดูอาการให้หน่อยได้ไหม...”

“หลิ่วหรูเยี่ยน คุณเป็นอะไรไป?”

เฉินผิงรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยหลิ่วหรูเยี่ยน พร้อมส่งพลังวิญญาณเข้าไปในร่างกายของเธอ

หลิ่วหรูเยี่ยนพูดผ่านทางจิตว่า “ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม อย่าเอาเตาหลอมของคุณออกมา คนพวกนี้คิดไม่ซื่อ พวกเขากำลังจะทำร้ายเราก่อนหน้านี้ แต่โชคดีที่ม่านแสงหายไปและคุณโผล่ออกมา ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงลงมือไปแล้ว”

เฉินผิงขมวดคิ้ว

เขาสงสัยว่าซู่เทียนซั่วและพรรคพวกมีเป้าหมายอะไรถึงได้คิดร้ายต่อหลิ่วหรูเยี่ยนและเนี่ยเหิง

พวกเขาไม่มีความแค้นหรือเรื่องบาดหมางกันแต่อย่างใด

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยความสามารถของหลิ่วหรูเยี่ยนและเนี่ยเหิง สองคนนี้คงทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

เตียวชางหมินถอนหายใจ แต่ไม่มีอะไรที่เขาทำได้

พวกเขาเดินเข้าไปในหมอกและเริ่มเดินทางขึ้นไปบนภูเขา

“คุณเฉิน ทำไมผมถึงรู้สึกว่าหมอกนี้มันแปลกๆ”

ขณะที่กำลังเดินไปข้างหน้า เนี่ยเหิงก็พูดออกมาทันใด

“คุณหมายความว่ายังไง?”

ใบหน้าของเฉินผิงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน ดูเหมือนหมอกนี้จะมีพิษ แม้ว่าพิษจะอ่อนและออกฤทธิ์ช้า ทั้งที่เราเดินกันมาได้ไม่นาน แต่ฉันก็รู้สึกเหนื่อยแล้ว และดูเหมือนฉันจะเรียกพลังวิญญาณจากภายในตัวออกมาไม่ได้” หลิ่วหรูเยี่ยนพูด

เนี่ยเล่ยและเนี่ยหงก็พูดเสริมเช่นกัน “มีบางอย่างผิดปกติในหมอกนี้แน่นอน เรารู้สึกไม่สบายตัวและหายใจลำบาก มันน่าอึดอัดมาก...”