หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4193

“ผมอยากรู้ว่าคุณหาผมเจอได้ยังไง?”

เฉินผิงสับสนไปหมด เตียวชางหมินรู้ตำแหน่งของฉันได้ยังไงกัน?

เขาเย่าติงนั้นกว้างใหญ่ไพศาล เมื่อเทียบกันแล้ว คนเพียงไม่กี่คนในพื้นที่กว้างแบบนี้ดูเล็กอย่างกับมด

เฉินผิงสงสัยว่าเตียวชางหมินระบุตำแหน่งของเขาได้ยังไง ทั้งที่เฉินผิงสัมผัสถึงรัศมีและปราณสัมผัสของเขาไม่ได้เลย

“ฉันมีสายยังไงล่ะ เนี่ยเล่ยกับเนี่ยหงที่อยู่กับแกคือสายของเรา พวกนั้นทำให้เรารู้ว่าแกอยู่ที่ไหน” เตียวชางหมินหัวเราะเยาะ

หลังจากได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ไม่แปลกใจเลย ที่จริงเขาสงสัยในตัวเนี่ยเล่ยและเนี่ยหงอยู่แล้ว

ตอนที่นักกลั่นยาเหล่านั้นตรงมาหาเขาราวกับรู้ล่วงหน้า เฉินผิงก็เริ่มสงสัยเนี่ยเล่ยและเนี่ยหง

แต่เมื่อไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรม เขาจึงเงียบไว้ก่อน

ตอนนี้เตียวชางหมินหาตัวเขาเจออย่างง่ายดาย ความสงสัยของเฉินผิงก็ยิ่งมากกว่าเดิม

เหตุผลที่เขาถามเตียวชางหมินก็เพื่อยืนยันข้อสงสัยของตัวเอง

เมื่อเห็นว่าเตียวชางหมินกำลังได้ใจ เฉินผิงจึงคิดว่าเขาคงจะเปิดเผยทุกอย่าง

ตอนนี้เฉินผิงหมดข้อกังขาแล้ว “ขอบคุณที่บอกเรื่องทั้งหมดกับผม”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ รัศมีมหาศาลก็ระเบิดออกมาจากตัวเขากะทันหัน ร่างเกราะทองคำห่อหุ้มตัวเขาและแผ่แสงสีทองแวววาว

“ฮึ! ไร้ประโยชน์ ไม่ว่าแกจะมีซ่อนไม้ตายไว้มากแค่ไหน วันนี้แกไม่รอดแน่!” เตียวชางหมินแค่นเสียงแล้วตะโกน “ฆ่ามัน!”

เหล่านักกลั่นยานับสิบปลดปล่อยพลังทั้งหมดเข้าโจมตีเฉินผิง

แต่ละคนใช้กระบวนท่าที่รุนแรงที่สุดของตัวเอง

ฟ้าดินถึงกับสั่นสะเทือนไปชั่วขณะ กระทั่งห้วงมิติยังสั่นไหว

ทันใดนั้น เฉินผิงก็ถูกห้อมล้อมด้วยรัศมีมหาศาลและอันตรธานหายไป

เมื่อได้เห็นภาพนั้น เตียวชางหมินก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ คนจำนวนมากขนาดนี้โจมตีพร้อมกัน เฉินผิงคงตายไปแล้ว

ตูม!

เขาตกตะลึง เฉินผิงเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับหก เขามีพลังระดับนี้ได้ยังไง?

ท้ายที่สุดแล้ว พวกที่เตียวชางหมินพามาด้วยล้วนเป็นยอดฝีมือขั้นผู้ทุกข์ยากระดับแปดและระดับเก้าจากตระกูลเตียว

ถ้าพูดตามเหตุผลแล้ว คนเหล่านั้นควรจะฆ่าเฉินผิงได้อย่างง่ายดาย แต่สถานการณ์กลับพลิกผันอย่างคาดไม่ถึง

เตียวชางหมินสงสัยว่าเฉินผิงอาจจะปกปิดพลังที่แท้จริงไว้เป็นความลับ เขาอาจจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานแทนที่จะเป็นผู้ทุกข์ยากระดับหกก็ได้ แต่การจะพบผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานที่อายุน้อยขนาดนี้ในอาณาจักรนิรันดร์เป็นไปได้ยากมาก!

ในขณะที่เปลวไฟทั่วท้องฟ้าค่อยๆ สลายไป เฉินผิงก็ยืนนิ่งอยู่ที่เดิมโดยไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

ร่างเกราะทองคำของเขายังคงเปล่งแสงสีทองออกมาอย่างต่อเนื่อง

มังกรทองบินวนอยู่เหนือหัวเฉินผิงและส่งเสียงคำรามออกมาเป็นระยะ

ในขณะที่เตียวชางหมินจ้องมองมังกรทองที่อยู่ด้านบนเฉินผิง ขาของเขาก็อ่อนเปลี้ยจนเกือบทำให้เขาล้มลงกับพื้น

“พะ-พลังของแกอยู่ที่ระดับไหนกันแน่?” เตียวชางหมินถามเสียงดัง

แม้ว่าเตียวชางหมินจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายาน แต่เฉินผิงกลับกวาดล้างยอดฝีมือของตระกูลเตียวได้ในกระบวนท่าเดียว เตียวชางหมินในตอนนั้นหวาดกลัวหัวหด

“นึกว่าคุณรู้แล้วเสียอีก? ผมเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับหก” เฉินผิงยิ้มน้อยๆ