หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4194

“เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางเป็นไปได้ ถ้าแกเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับหก แกจะมีพลังขนาดนั้นได้ยังไง?” เตียวชางหมินไม่เชื่อคำพูดของเฉินผิง

การที่ผู้ทุกข์ยากระดับหกเล่นงานนักกลั่นยากว่าสิบคนซึ่งเป็นผู้ทุกข์ยากระดับที่แปดและเก้าจนหมดสภาพช่างน่าหลือเชื่อ

“จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ แต่วันนี้คุณไม่มีทางได้ไปจากที่นี่แบบเป็นๆ”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ มังกรทองเหนือหัวของเขาก็คำรามออกมาและพุ่งตรงไปหาเตียวชางหมิน

ในตอนนั้นเตียวชางหมินหวาดกลัวจนไม่อยากสู้อีกแล้ว เมื่อเห็นว่าเฉินผิงกำลังจะลงมือ เขาจึงหันหลังแล้ววิ่งหนี

เขาคิดแต่จะรักษาชีวิตของตัวเองและละทิ้งศักดิ์ศรีไปหมดสิ้น

หากใครได้เห็นผู้ทุกข์ยากระดับหกไล่ล่าผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานคงจะรู้สึกสมเพช

เตียวชางหมินไม่สนอะไรทั้งนั้น เขาตะเกียกตะกายวิ่งหนีเอาชีวิตรอด ตอนนั้นเขาสลายอาคมล่องหนที่ตัวเองวางเอาไว้ไปแล้ว

“คุณเตียว!” ขณะที่เตียวชางหมินหันหลังวิ่งหนี นักกลั่นยาวัยกลางคนที่ถูกปล่อยไว้เพื่อปรุงยาล้างพิษก็มาถึงพร้อมกับกำลังเสริม

เมื่อเห็นสมุนของเขามาถึง เตียวชางหมินก็ตะโกนอย่างกระวนกระวาย “หยุดเขา! หยุดเขาให้ได้!”

นักกลั่นยาวัยกลางคนและคนอื่นๆ รีบกระโดดขึ้นไปทันที มุ่งตรงไปยังเฉินผิง

ในทางกลับกัน เตียวชางหมินถอนหายใจเบาๆ อย่างโล่งอก ตราบใดที่มีคนช่วยหยุดเฉินผิง เขาก็จะหนีรอดไปได้

ในขณะที่นักกลั่นยาวัยกลางคนกำลังพาลูกน้องพุ่งเข้าหาเฉินผิง ทันใดนั้นเฉินผิงก็ชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมา

วินาทีต่อมา แสงเจิดจ้าก็บดบังดวงอาทิตย์

ภายใต้แสงที่สาดส่องเข้ามา นักกลั่นยาวัยกลางคนและสมุนของเขาถูกคมกระบี่แทง ร่างกายของพวกเขาเต็มไปรูกระบี่จำนวนมาก

ขาของเตียวชางหมินแน่นิ่งทันทีหลังจากที่เขาเห็นอย่างนั้น ทำให้เขาล้มลงกับพื้น

เฉินผิงชี้กระบี่พิฆาตมังกรในมือไปที่เตียวชางหมิน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร

“อย่าฆ่าฉันเลย ถ้าไว้ชีวิตฉัน ฉันจะยอมทำทุกอย่างที่แกพูด ฉันช่วยเปิดโปงซู่เทียนซั่วให้ได้!” เตียวชางหมินเริ่มร้องขอความเมตตา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกลัว

ในฐานะหัวหน้าตระกูลเตียวและผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายาน เขากลับต้องมาร้องขอความเมตตา

ท้ายที่สุดแล้วคงไม่มีทางที่จะย้อนเวลาได้

อั่ก!

หลังจากที่ฆ่าเตียวชางหมิน เฉินผิงก็กระอักเลือดสดๆ ออกมา

เขาใช้สองมือปักกระบี่พิฆาตมังกรลงกับพื้นและยืนพิงกระบี่

เฉินผิงเพิ่งจะใช้พลังไปมาก ทำให้พิษในตัวเขาแพร่ไปอย่างรวดเร็ว

เหตุผลที่เฉินผิงลงมือเต็มกำลังตั้งแต่ต้น ก็เพราะกลัวว่าถ้าพิษออกฤทธิ์เขาอาจจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว

“พิษกำลังกำเริบ รีบค้นตัวคนพวกนี้แล้วหายาล้างพิษ แม้ว่ามันจะรักษาพิษไม่ได้ แต่มันก็ยังชะลอการแพร่กระจายได้” จ้าวมารสีชาดบอกเฉินผิง

เฉินผิงรื้อข้าวของของนักกลั่นยาที่ตายไปอย่างรีบร้อนและพบยาล้างพิษ เขากินจนหมดในครั้งเดียวโดยไม่ลังเล

หลังกินยาล้างพิษ เฉินผิงก็รู้สึกว่าเรี่ยวแรงเริ่มกลับคืนมา