หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4195

แม้ว่าเฉินผิงคงรับมือไม่ไหวหากถูกซุ่มโจมตี แต่ก็ยังพอเดินได้อยู่

“เจ้าเก่งขึ้นมาก เจ้าหนู แม้จะโดนพิษเจ้าก็ยังจัดการกับคนจำนวนมากได้” จ้าวมารสีชาดกล่าวชื่นชมเฉินผิง

เฉินผิงเช็ดเลือดออกจากมุมปากพร้อมกับยิ้มแห้งๆ “คนพวกนั้นก็โดนพิษเหมือนกัน ถึงพวกเขาจะกินยาล้างพิษเข้าไปแล้ว ร่างกายของพวกเขาก็ยังได้รับผลกระทบจากพิษ พิษทำให้พลังของพวกเขาถดถอย พวกเขาแค่ยังไม่รู้ตัว ไม่อย่างนั้นผมคงจัดการกับพวกเขาไม่ได้ง่ายๆ”

ตอนนั้นเฉินผิงมียาที่ช่วยปกป้องร่างกายของเขาจากพิษ ในขณะเดียวกันพิษก็เข้าไปในร่างของเตียวชางหมินและคนอื่นๆ

นอกจากนี้ เนื่องจากสภาพร่างกายที่ไม่เหมือนใครของเฉินผิง แม้ว่าเขาจะโดนพิษ พิษก็จะแพร่กระจายไปอย่างช้าๆ

เป็นเหตุผลที่แม้ว่าเตียวชางหมินและคนอื่นๆ จะกินยาล้างพิษแล้ว พิษก็ยังคงแพร่กระจายและทำให้พลังของพวกเขาลดลงอย่างต่อเนื่อง

เพราะอย่างนั้นเฉินผิงจึงได้เปรียบ เขากำจัดคนพวกนั้นได้อย่างรวดเร็วในขณะที่พวกเขาย่ามใจ

“เอาล่ะ เจ้าควรจะรีบออกไปจากหมอกนี้โดยเร็ว ข้าไม่อยากเห็นเจ้าตายเพราะพิษ” จ้าวมารสีชาดกล่าว

เฉินผิงหัวเราะเบาๆ จากนั้นใช้กระบี่พิฆาตมังกรต่างไม้เท้าแล้วก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว

ทันทีที่เฉินผิงก้าวไปได้สองก้าว เสียงตะโกนของหลิ่วหรูเยี่ยนก็ดังขึ้น “เฉินผิง!”

ในขณะนั้น หลิ่วหรูเยี่ยนและคนอื่นๆ ก็รีบวิ่งมาหาเฉินผิง

เมื่อเห็นเฉินผิงมีท่าทางอิดโรย หลิ่วหรูเยี่ยนจึงรู้ว่าพิษในตัวเฉินผิงกำลังกำเริบ

เธอจึงส่งยาในมือให้เฉินผิงโดยไม่ชักช้า

เมื่อเฉินผิงถือยานั้นไว้ในมือ ยาก็ดูดกลืนพิษในร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว ทำให้ผิวของเฉินผิงหายซีดและพละกำลังกลับคืนมา

เนี่ยเล่ยและเนี่ยหงซึ่งอยู่ข้างหลังหลิ่วหรูเยี่ยนตกตะลึงเมื่อเห็นศพที่กระจัดกระจายอยู่รอบตัว รวมทั้งศีรษะที่ถูกตัดขาดของเตียวชางหมินด้วย

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิ่วหรูเยี่ยน เนี่ยเล่ยและเนี่ยหงก็สบตากัน ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น แม้ต้องเผชิญกับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานเฉินผิงก็ยังไม่หวั่น ด้วยความสามารถของพวกเรา เราคงเป็นได้แค่มดปลวกสำหรับเขา

เฉินผิงเหลือบมองพี่น้องทั้งสอง ทันใดนั้นพวกเขาก็ก้มหน้าลง ไม่กล้ามองเฉินผิงหรือสบตากับเขา

“ทำไมพวกเขาถึงหาเราเจอตลอดเหรอ? คงต้องถามสองคนนี้” เฉินผิงเดินเข้าไปหาเนี่ยเล่ยและเนี่ยหง

“สองคนนี้เหรอ?” หลิ่วหรูเยี่ยนรู้สึกงุนงง

เนี่ยเหิงขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “คุณเฉิน หรือว่าเนี่ยเล่ยและเนี่ยหงแอบเผยตำแหน่งของเรา?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เนี่ยเล่ยและเนี่ยหงก็ร้อนรนทันที

“คุณเฉิน อย่าพูดอย่างนั้นสิ เราจะเปิดเผยตำแหน่งของตัวเราเองได้ยังไง? อีกอย่างพวกเราก็อยู่ด้วยกันมาตลอด” เนี่ยเล่ยรีบยิ้มกลบเกลื่อนขณะพูด

“ใช่ เราไม่มีวันทำอย่างนั้นหรอก ถ้าคุณคิดว่าเราเป็นภาระก็บอกเรามาตรงๆ ทำไมถึงต้องกล่าวหาเราด้วย” เนี่ยหงพูดเหมือนเธอเป็นผู้บริสุทธิ์