หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 421

เมื่ออาทิตย์คล้อยตกลงดิน ความมืดก็เข้าปกคลุมไปทั่ว เฉินผิงเปลี่ยนเสื้อผ้าและเตรียมตัวไปงานเลี้ยง

ส่วนซูอวี่ฉีที่กำลังนอนหลับสนิท ก็ถึงกับส่ายหน้าเมื่อเฉินผิงมาปลุกเธอ “คุณไปคนเดียวเถอะ ฉันไม่อยากไปด้วย ตอนนี้ฉันเหนื่อย อยากนอนมากกว่า”

เขามองซูอวี่ฉีแล้วหันหลังออกจากบ้านไป เธอสวมจี้หยกคุ้มกันไว้แล้ว เขาจึงรู้ได้ไม่ยากถ้าเธอตกอยู่ในอันตราย

ระหว่างนั้น ที่โรงแรมฟู่เหา…

ทุกคนที่มีชื่อเสียงในหงเฉิงอยู่ที่นั้น เหวินจงมีหน้ามีตามาได้ก็เพราะว่าเฉินผิง แม้แต่กู่เวิ่นเทียนและหลิงเจิ้นชวนก็ยังปฏิบัติต่อเหวินจงด้วยความเคารพ

สำหรับตระกูลอื่นๆ ที่มาร่วมงาน พวกเขาต่างยินดีกับเหวินจง ทั้งยังรู้สึกอิจฉาที่มีลูกสาวที่เพียบพร้อมขนาดนี้

“คุณเฉินมาแล้ว” ใครคนหนึ่งตะโกนเสียงดัง

เมื่อเฉินผิงก้าวเข้ามาในงาน ทุกคนก็ลุกขึ้นยืนเพื่อต้อนรับเขา

หลังจากพยักหน้าทักทายทุกคนแล้ว เฉินผิงก็ไปนั่งข้างเหวินจง

ทุกคนนั่งลงพร้อมกับความตื่นเต้นที่ท่วมท้น การได้ร่วมทานอาหารค่ำกับเฉินผิงถือเป็นเกียรติสูงสุดจากคนในตระกูลชั้นสูงของเมืองนี้

“คุณเฉิน ผมได้ยินมาว่าคุณปฏิเสธข้อเสนอของรัฐมนตรีหลี่ ที่จะให้ไปรับช่วงต่อตำแหน่งของท่านที่กระทรวงยุติธรรมจริงหรือเปล่าครับ?”

เวิ่นเทียนเริ่มถามขึ้นมาก่อนใคร

เฉินผิงยิ้มออกมาน้อยๆ “ผมงานยุ่งมากครับ เกรงว่าจะรับตำแหน่งนั้นไว้ไม่ได้”

ทุกคนอ้าปากค้างเมื่อรู้ว่าเฉินผิงปฏิเสธข้อเสนอนั้น ทั้งยังประหลาดใจว่าเฉินผิงมีอำนาจมากแค่ไหนกันถึงได้กล้าปฏิเสธ

เหตุเพราะตำแหน่งรัฐมนตรีแห่งกระทรวงยุติธรรมของเสิ่งเฉิงเป็นตำแหน่งที่มีอาวุโสสูงกว่านายกเทศมนตรีและใครๆ ก็หมายตาตำแหน่งนี้

“คืนนี้มาดื่มกันให้หนำใจและอย่าคุยเรื่องธุรกิจกันเลย” เหวินจงกล่าวพร้อมยกแก้วไวน์ขึ้น เขารู้ว่าเฉินผิงไม่ชอบให้ใครก็ตามมายุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา

“ไม่ใช่ว่านายเห็นผีหรอกเรอะ?”

“ฮ่าๆๆ…” เพื่อนๆ ที่เหลือหัวเราะเยาะ

แต่อย่างไรก็ตาม ยามคนนั้นก็ไม่ได้สนใจพวกเพื่อนๆ เขาเริ่มออกเดินตรวจตราในละแวกหมู่บ้าน พร้อมกับกระบองรักษาความปลอดภัยในมือ

เห็นได้ชัดว่า เขามีความรับผิดชอบและทำหน้าที่ของตนเองเป็นอย่างดี

เมื่อเขาเดินไปถึงที่มุมตึก เขาก็ได้เห็นชายในชุดดำสองคน ที่ปกคลุมร่างกายมิดชิด เหลือไว้เพียงแค่ดวงตาเท่านั้น

ยามคนนั้นเงื้อกระบองขึ้นมาและถามด้วยความตกใจ “พวกแกเป็นใคร?”

ชายชุดดำคนหนึ่งยกมือขึ้นมาแทนคำตอบ ทันใดก็เหมือนมีพลังบางอย่างที่มองไม่เห็น ดึงยามคนนั้นเข้าไปหาเขา วินาทีต่อมายามก็ถูกบีบคอจนแทบหายใจไม่ออก