หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4258

การที่เฉินผิงเข้ายึดครองเกาะได้สำเร็จทำให้ทุกคนตกตะลึงอย่างมาก

เฉินผิงยื่นมือออกไปอย่างช้าๆ และเผชิญกับแรงต้านเล็กน้อย หลังจากนั้นอาคมก็เริ่มสั่นไหว มันส่งพลังพุ่งเข้าหาเขา

ทันใดนั้น แสงสีทองก็พุ่งออกมาจากฝ่ามือของเฉินผิง ทำให้อาคมของคุกพังทลายลงในทันที

มันแตกเป็นเสี่ยงๆ เหมือนเปลือกไข่ เศษชิ้นส่วนกระจัดกระจายไปทั่วพื้นก่อนจะสลายไปในอากาศ

เมื่อวงแหวนอาคมแตกสลาย ร่างของเป่าหลงซิงก็กระโจนออกไปในทันใด

ประตูคุกถูกทำลายจนเปิดออกทันที หากไม่มีการปกป้องจากอาคม ประตูคุกธรรมดาๆ คงไม่สามารถขังคนอย่างเป่าหลงซิงและคนของเขาได้

“ขอบคุณที่มาช่วยไว้ทันเวลา คุณเฉิน พวกเราไร้เดียงสาและถูกซู่เทียนซั่วหลอก เราสัญญาว่าจะไม่ตัดสินใจโง่ๆ แบบนี้อีก ต่อไปนี้เราจะทำตามที่คุณสั่ง คุณเฉิน” เป่าหลงซิง หัวหน้าตระกูลเป่า กล่าวพร้อมโค้งคำนับอย่างนอบน้อม เขาหวังว่าคำพูดประสบสอพลอจะทำให้เฉินผิงเห็นใจเขาได้

เฉินผิงคุ้นเคยกับคำเยินยอและแทบไม่สนใจ

“คุณเฉิน เราจะทำยังไงกับซู่เทียนซั่วดี?” เฉินเหวินเหลียงถามพร้อมชี้ไปที่ซู่เทียนซั่วที่แทบจะหมดสติ เขามีบาดแผลเต็มตัวและอยู่ในสภาพสิ้นหวัง

“อย่าฆ่าฉัน! ได้โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย! ฉันขอร้อง!” ซู่เทียนซั่ววิงวอน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัว ในขณะนั้นสิ่งเดียวที่เขาต้องการคือได้มีชีวิตอยู่ต่อไป ความทะเยอทะยานที่จะปกครองนักกลั่นยาทั้งมวลหายไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม ชะตากรรมของซู่เทียนซั่วอยู่ในกำมือของเฉินผิง

“ตอนที่คุณวางแผนร้ายต่อพวกเดียวกัน คุณเคยคิดเห็นใจพวกเขาบ้างไหม?” สายตาของเฉินผิงเย็นชา

เขาไม่รู้สึกสงสารเลยเมื่อต้องรับมือกับคนอย่างซู่เทียนซั่ว

เฉินผิงโบกมือเบาๆ ปลดปล่อยเปลวเพลิงรุนแรงใส่ร่างของซู่เทียนซั่ว

ซู่เทียนซั่วกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เสียงนั้นแหลมสูงด้วยความสะพรึงกลัว

ภาพนั้นทำเอาเหล่านักกลั่นยาอกสั่นขวัญแขวนจนสะดุ้งไปตามๆ กัน