หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4257

เฉินผิงพร้อมกับกู้เทียนเฉาและศิษย์สำนักเหลี่ยงอี๋เริ่มวางวงแหวนอาคมป้องกัน

เกาะนั้นกว้างใหญ่ ครอบคลุมระยะทางหลายกิโลเมตร การวางวงแหวนอาคมป้องกันขนาดใหญ่ในเวลาอันสั้นยากไม่ใช่เล่น

เฉินผิงและคนของเขาจึงทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เฉินผิงตั้งแกนกลางของวงแหวนอาคมป้องกันบนเกาะเป็นอย่างแรก จากนั้นกู้เทียนเฉาพร้อมด้วยศิษย์สำนักเหลี่ยงอี๋ก็เดินวนรอบเกาะและวางอักขระของวงแหวนอาคม

เฉินเหวินเหลียงพร้อมกับนักกลั่นยาทุกคนค้นหาห้องลับหรืออุโมงค์ที่ซ่อนอยู่ทั่วทุกตารางนิ้วของเกาะ

ทุกคนต่างเร่งรีบ ไม่มีใครอยู่นิ่งเฉย พวกเขารู้ดีว่าต้องแข่งกับเวลา

ทันใดนั้น นักกลั่นยาคนหนึ่งก็ตะโกนขึ้นมาว่า “ประธานเฉิน เจอห้องลับแล้ว!”

เฉินเหวินเหลียงพาคนของเขาเข้าไปในอุโมงค์แสงสลัวทันที

ด้านล่างมืดและอับชื้น มีเพียงแสงไฟส่องเข้ามาเล็กน้อยเท่านั้น พวกเขาเห็นห้องขังเรียงรายอยู่ ซึ่งบ่งบอกชัดเจนว่าที่นี่คือคุกใต้ดิน

เมื่อเห็นเฉินเหวินเหลียงและคนอื่นๆ เข้ามา นักกลั่นยาที่ถูกขังอยู่ในคุกใต้ดินก็ตื่นเต้นและเริ่มตะโกนเสียงดังว่า “ประธานเฉิน ประธานเฉิน!”

เฉินเหวินเหลียงผงะไป เมื่อเข้าไปใกล้ขึ้น เขาจึงเห็นว่าเป็นเป่าหลงซิงและพรรคพวก

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินเหวินเหลียงก็ตกใจไปชั่วขณะก่อนจะหัวเราะออกมา

“เป่าหลงซิง คุณไม่ได้เป็นพันธมิตรกับสำนักจ่านเทียนหรอกหรือ? คุณมาอยู่ในคุกใต้ดินได้ยังไงกัน” เฉินเหวินเหลียงถามพร้อมหัวเราะดังลั่น

ใบหน้าของเป่าหลงซิงแดงก่ำด้วยความละอายขณะที่เขารีบตอบ “ประธานเฉิน ฉันถูกซู่เทียนซั่วหลอก เราทุกคนตามืดบอดเพราะคำโกหกของเขา และเราทำตามคำพูดของเขา แต่ตอนนี้เราจัดการซู่เทียนซั่วให้แล้ว ได้โปรดเปิดประตูคุกปล่อยเราออกไป!”

หลังจากเป่าหลงซิงพูดจบ เขาก็ก้าวไปข้างๆ เผยให้เห็นซู่เทียนซั่วที่หายใจรวยริน

เมื่อเห็นซู่เทียนซั่วอยู่ในสภาพนั้น เฉินเหวินเหลียงก็รู้สึกพอใจขึ้นมา ทั้งหมดเป็นเพราะชายคนนี้ที่พาเรามาเผชิญความลำบากยากเข็ญ!

“พวกคุณสมควรโดนแล้ว คิดยังไงถึงไปร่วมมือกับสำนักจ่านเทียน พวกมันฉลาดเจ้าเล่ห์ เพราะแบบนั้นถึงต้องมาอยู่บนเกาะร้างห่างไกลแบบนี้!” เฉินเหวินเหลียงพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา

“ใช่ ประธานเฉิน! คุณมีสิทธิที่จะตำหนิเรา พวกเราสมควรโดนแล้ว และตอนนี้เรารู้แล้วว่าทำผิดไป ประธานเฉิน ปล่อยพวกเราไปเถอะ เรามาร่วมมือกันกำจัดพวกสารเลวสำนักจ่านเทียนดีกว่า!” เป่าหลงซิงวิงวอน

เมื่อรู้ว่าเฉินเหวินเหลียงกำลังตามหาเขา เฉินผิงก็รีบวิ่งไปทันที

“คุณเฉิน คุกใต้ดินแห่งนี้ถูกปกคลุมด้วยวงแหวนอาคม เราต้องทำลายมัน” เฉินเหวินเหลียงกล่าว

เฉินผิงเหลือบมองคุกใต้ดินก่อนจะหันไปมองนักกลั่นยาหลายคนในนั้น

เมื่อเห็นเฉินผิง ทุกคนก็มองต่ำ ไม่กล้าสบตากับเขาโดยตรง

แม้ว่าเฉินผิงจะเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับหก และนักกลั่นยาหลายคนที่อยู่ในนั้นก็มีระดับบำเพ็ญเพียรสูงกว่า แต่พวกเขาก็ไม่กล้าสบตาเฉินผิง

รัศมีอันทรงอำนาจที่แผ่ออกมาจากตัวเฉินผิงมหาศาลจนทำให้คนเหล่านี้ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง

แม้ทุกคนจะรู้ว่าสมาพันธ์ผนึกมารเสนอบรรณาการร้อยปีแลกกับตัวเฉินผิง แต่ไม่มีใครกล้าคิดร้ายกับเขาแม้แต่คนเดียว

ความสามารถของเฉินผิงเป็นที่ประจักษ์แก่ทุกคน เขาเอาชนะหวังชิงซือ ฝ่าเข้าไปในพายุ และออกมาได้โดยไม่เป็นอะไรเลย