หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4265

แสงสีแดงเริ่มส่องประกายบนหน้าผากของเฉินผิง มันกลายเป็นดวงตาอย่างรวดเร็ว เขาใช้เนตรส่องนภาเพื่อเปิดเผยความลับเบื้องหลังรูปปั้น

ไม่มีทางที่สำนักจ่านเทียนจะวางรูปปั้นธรรมดาไว้ในที่ลับแบบนี้

ทันทีที่เนตรส่องนภาเปิดออก มู่ชี่เฟิงก็ตัวสั่นเล็กน้อย ความตื่นตระหนกฉายผ่านดวงตาของเขา

ทันใดนั้นหมอกสีดำก็ปรากฏขึ้นจากฝ่ามือของเขาและพุ่งไปที่รูปปั้น

ทันทีที่มันสัมผัสกับรูปปั้นก็เกิดแสงสีทองเจิดจ้า อักขระอาคมเรืองแสงไปทั่วรูปปั้น

พริบตานั้นมู่ชี่เฟิงก็ถูกดูดเข้าไปในรูปปั้น!

เสียงหัวเราะบ้าคลั่งของมู่ชี่เฟิงก้องกังวาน

“พวกแกโดนหลอกแล้ว! รูปปั้นนี้มีอาคมทรงพลังสลักไว้ เมื่อได้รวมร่างกับมัน ฉันก็จะคงกระพันไร้เทียมทาน!”

มู่ชี่เฟิงตะโกนอย่างสะใจ

หลังจากรวมร่างกับรูปปั้นเขาก็โบกมือ ซัดพลังมหาศาลไปยังเฉินผิง

พลังนั้นโจมตีเขาอย่างรุนแรงจนเฉินผิงกระเด็นออกไป

เมื่อมู่ชี่เฟิงลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า โถงหลักก็พังทลายลงมาด้านล่างจนกลายเป็นซากปรักหักพัง

เสียงระเบิดดังสนั่นทำให้เฉินเหวินเหลียงและคนอื่นๆ ตกตะลึงเมื่อมองไปทางต้นเสียง

พวกเขาตกใจเมื่อเห็นว่ารูปปั้นขนาดใหญ่กลับมีชีวิตขึ้นมา มันพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าและทำให้โถงกลายเป็นซาก

“เฉินผิง!”

หลิ่วหรูเยี่ยนเป็นคนแรกที่เห็นเฉินผิงที่ถูกระเบิดเป่ากระเด็น

เธอรีบวิ่งไปหาเขาทันที ส่วนคนอื่นๆ ก็เลิกแบ่งทรัพยากรแล้วรีบตามไปอย่างรวดเร็ว

พวกเขาไม่รู้ว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้น

“เฉินผิง คุณปลอดภัยหรือเปล่า?”

“ช่างโง่เขลานัก! รูปปั้นนี้สร้างขึ้นด้วยอักขระอาคมโบราณ และภายในมีวงแหวนอาคมนับหมื่นชุด ตราบใดที่ยังอยู่ในรูปปั้นนี้ก็ไม่มีใครทำอะไรฉันได้!” มู่ชี่เฟิงเย้ยหยัน

“ผมไม่เชื่อหรอก” เฉินผิงพูดอย่างเย็นชาขณะที่เปลวไฟพุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขา เขาฟาดฝ่ามืออย่างรุนแรง ทะเลเพลิงลุกท่วมมู่ชี่เฟิงจนท้องฟ้าเป็นสีแดงฉาน

มู่ชี่เฟิงหัวเราะ “ก็บอกแล้ว ตราบใดที่ยังอยู่ในรูปปั้นก็ไม่มีใครทำอะไรฉันได้ ตอนนี้ฉันอยู่ยงคงกระพัน ดิ้นรนไปก็เปล่าประโยชน์!”

เมื่อเห็นว่าเปลวไฟของเขาไม่มีผลกับมู่ชี่เฟิง เฉินผิงก็ขมวดคิ้ว

มู่ชี่เฟิงปรบมือ อัญเชิญอักขระอาคมขึ้นในอากาศ มันก่อตัวเป็นกรงที่พุ่งลงมาหาเฉินผิงอย่างรวดเร็ว

กรงอาคมนั้นทำให้เฉินผิงรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก แต่เขาจำไม่ได้ว่าเคยเจอมันที่ไหนมาก่อน

เฉินผิงถอยหนีอย่างรวดเร็วโดยไม่ลังเล เขาซัดหมัดเซิ่งกวงใส่กรงจนแตก

“ถ้าไฟใช้ไม่ได้ผล งั้นก็ต้องเจอกับแส้ปราบมาร!” เฉินผิงเอ่ยขณะที่เขาหยิบแส้ปราบมารออกมา เขารู้ว่ามันเป็นอาวุธที่ผู้ใช้วิชามารกลัวมากที่สุด

แส้ปราบมารไม่ได้โจมตีแบบกายภาพ แต่เป็นการโจมตีแบบเวทมนตร์