หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 427

“ลาออกเหรอ” เฉินผิงและซูอวี่ฉีถามกู่หลิงเอ๋อร์ด้วยความประหลาดใจ

พวกเขาคิดว่ากู่หลิงเอ๋อร์ฝันอยากจะเป็นนักสืบเพื่อที่จะโค่นล้มพวกอาชญากรและปกป้องคนดีเสียอีก

นั่นทำให้พวกเขาประหลาดใจกับการตัดสินใจของเธอ

“ทำไมถึงลาออกล่ะ” ซูอวี่ฉีถาม

“ฉันจะต้องแข็งแกร่งขึ้นเสียก่อนฉันถึงจะสามารถทำตามความฝันได้ เพราะงั้น ฉันเลยอยากให้เฉินผิงรับฉันเป็นศิษย์” กู่หลิงเอ๋อร์กล่าวด้วยความแน่วแน่

ไม่นานมานี้กู่หลิงเอ๋อร์รู้สึกเสียใจจากการที่เธอนั้นทำอะไรไม่ได้เลยเมื่อต้องเจอกับอำนาจเหลือล้นของเหล่าศัตรูถึงแม้ว่าเธอจะเป็นสมาชิกของยุติธรรมก็ตาม ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะลาออกแล้วมาฝึกเพื่อที่เธอจะได้แข็งแกร่งขึ้น

แต่ว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นทำให้เฉินผิงแทบจะสำลัก

ในขณะเดียวกัน ซูอวี่ฉีกำลังปิดปากหัวเราะอยู่ “หลิงเอ๋อร์ร์ นี่เธอบ้าไปแล้วเหรอ ถ้าเฉินผิงเป็นอาจารย์ของเธอ ต่อไปเธอจะเรียกฉันว่าอะไร เธอจะเรียกฉันว่าท่านหญิงเหรอ”

“อี๊ ฉันไม่เรียกเธออย่างนั้นหรอก อีกอย่าง พูดออกมาได้ไม่อายปาก เธอสองคนยังไม่ได้แต่งกันสักหน่อย”

กู่หลิงเอ๋อร์กรอกตาใส่ซูอวี่ฉีแล้วหันกลับมาสนใจเฉินผิง “เฉินผิง ได้โปรดรับฉันเป็นศิษย์แล้วก็สอนวิทยายุทธฉันเถอะนะ”

“ฉันไม่รับศิษย์” เฉิงผิงส่ายหัว

“อย่ามาปฏิเสธซะให้ยาก ฉันจะตามคุณไปทุกๆที่เลย” กู่หลิงเอ๋อร์คว้าแขนของเขาราวกับว่าเธอจะล่ามตัวเองเข้ากับเขา

เมื่อเห็นท่าทีขี้เล่นของกู่หลิงเอ๋อร์ เฉินผิงส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปที่ซูอวี่ฉีด้วยหวังว่าเธอจะช่วยให้เขารอดพ้น จากสถานการณ์นี้ไปได้

ซูอวี่ฉีหัวเราะหึหึเป็นคำตอบ “ฉันไม่ช่วยคุณหรอกนะ คุณน่ะหาทางประณีประนอมได้อยู่แล้ว”