หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4275

“การเปิดวงแหวนอาคมในตอนนี้อาจยั่วยุเสือดาววิญญาณและทำให้ทุกอย่างแย่ลง” เซียวหยวนชานเตือน “ไม่ต้องกังวล หากเฉินผิงตกอยู่ในอันตรายจริงๆ ข้าจะกำจัดสัตว์อสูรเหล่านี้ด้วยตัวเอง”

การที่เซียวหยวนชานเต็มใจสังหารสัตว์อสูรอันมีค่าเพื่อปกป้องเฉินผิง แสดงให้เห็นว่าเขาเห็นคุณค่าของเฉินผิงมากเพียงใด

การฝึกสัตว์อสูรไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องใช้ความอดทน ทรัพยากรและเวลา การสูญเสียแม้แต่ตัวเดียวถือเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับแคว้นเซียว

เมื่อเฉินผิงเข้าใกล้เสือดาววิญญาณ ดวงตาสีแดงของสัตว์อสูรก็เปล่งประกายคุกคาม และดูเหมือนว่ามันพร้อมจะโจมตี แต่ทันใดนั้นความกลัวก็แวบผ่านดวงตาสีแดงของมัน

มันสัมผัสได้ถึงบางอย่างในตัวเฉินผิง รัศมีที่แกร่งกว่า รัศมีของเทพอสูร แรงกดดันที่ราวกับราชาแห่งสัตว์อสูรทั้งปวงทำให้เสือดาววิญญาณที่ดุร้ายเชื่องลงในทันที

เฉินผิงครอบครองร่างแท้แห่งมังกรทอง ซึ่งเป็นร่างที่ทรงพลังที่สุดของสัตว์อสูรอยู่ในตัวเขา สายเลือดมังกรของเขาทำให้เขามีอำนาจเหนือสัตว์อสูรทุกตัว และเมื่อเขาปลดปล่อยพลังมังกรแม้เพียงเล็กน้อย เสือดาววิญญาณก็ยอมจำนนทันที

ทุกคนตกตะลึงเมื่อเสือดาววิญญาณที่ดุร้ายหมอบลงกับพื้น พร้อมกระดิกหางไปมาเหมือนสัตว์เลี้ยงที่ไม่มีอันตราย

เฉินผิงลูบหัวเสือดาววิญญาณอย่างอ่อนโยน และมันตอบสนองด้วยการถูมือของเขา เฉินผิงส่งคลื่นพลังวิญญาณเข้าไปในสัตว์อสูรเพื่อค้นหาต้นตออาการ

ทั้งเซียวหยวนชานและเจินหยวนเต้าต่างก็ตะลึงงัน พวกเขาไม่เคยเห็นสัตว์อสูรดุร้ายตัวไหนที่เชื่องลงกะทันหัน พวกเขาไม่รู้เลยว่าเฉินผิงสยบมันได้โดยใช้พลังของผู้มีสายเลือดมังกรที่ติดตัวมาแต่กำเนิด

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่พบสิ่งผิดปกติในตัวเสือดาววิญญาณหลังจากที่เขาตรวจสอบ ซึ่งทำให้เขารู้สึกงุนงง

หากเขาไม่สามารถระบุสาเหตุของอาการป่วย ก็ไม่มีทางที่จะรักษาได้ แหล่งอาหารไม่ใช่ปัญหา และสิ่งแวดล้อมก็เช่นกัน ผู้คุมที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลสัตว์อสูรแต่ละตัวได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี แต่มีเพียงสัตว์อสูรในบ้านหลังนี้เท่านั้นที่ได้รับผลกระทบ

“เฉินผิง หากเจ้าเลือกที่จะอยู่ที่นี่ แม้แต่สมาพันธ์ผนึกมารก็ไม่กล้าเหยียบย่างเข้ามาในแคว้นเซียว” เซียวหยวนชานตอบอย่างมั่นใจพร้อมตบที่หน้าอก “ข้าจะจัดการด้วยตัวเอง”

แต่เฉินผิงก็ส่ายหัว “คงไม่ได้ ผมมาที่นี่เพื่อช่วยจัดการเรื่องอสูรวิญญาณ แต่ผมต้องกลับไปที่แคว้นจงอวี้โดยเร็วที่สุด ตระกูลเฟิงเข้ายึดครองเมืองของผู้หญิงของผม ผมทิ้งให้เธอจัดการตามลำพังไม่ได้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเซียวหยวนชานก็เคร่งเครียด “ตระกูลเฟิงงั้นหรือ?” เขาหันไปหาอวี่เหวินเฉียง “สมุหนายก เมืองไหนของเราที่อยู่ใกล้นครจิ้งจอกในแคว้นจงอวี้มากที่สุด?”

อวี่เหวินเฉียงตอบอย่างรวดเร็ว “ท่านราชา เมืองลี่เฟิงที่แม่ทัพเฉียนประจำการอยู่”

เซียวหยวนชานสั่งโดยไม่ลังเล “ส่งข่าวไปยังแม่ทัพเฉียนให้เดินทัพไปยังนครจิ้งจอก ทำลายล้างตระกูลเฟิงและช่วยเฉินผิงยึดเมืองคืนมา!”