ทั้งเจินหยวนเต้าและจงฉิงต่างก็ส่ายหัว พวกเขาไม่รู้ต้นตอของอาการป่วยเช่นเดีวกับเฉินผิง หากหญ้าเซียนที่ใช้เลี้ยงสัตว์อสูรมีปัญหา แล้วทำไมอสูรวิญญาณตัวอื่นถึงไม่ได้รับผลกระทบ?
“ท่านราชา ผมขอดูใกล้ๆ ได้ไหม?” เฉินผิงถามโดยหันไปหาเซียวหยวนชาน
เซียวหยวนชานพยักหน้า “ได้สิ แต่เจ้าต้องระวังตัวด้วย สัตว์อสูรที่กำลังป่วยเหล่านี้คาดเดาไม่ได้และอาจโจมตีเจ้า”
“ผมจะระวัง” เฉินผิงรับปาก พร้อมส่งสัญญาณให้เซียวหยวนชานเปิดวงแหวนอาคม
เมื่อเปิดแล้ว เฉินผิงก็ก้าวเข้าไปข้างใน ขณะที่คนอื่นๆ เฝ้าดูจากภายนอก เซียวหยวนชานเตรียมเปิดวงแหวนอาคมอีกครั้งหากเฉินผิงต้องรีบออกมา
ทุกคนประหลาดใจที่อสูรวิญญาณไม่โจมตีเฉินผิง พวกมันเหลือบมองเขา แต่ไม่นานก็เลิกสนใจ
เฉินผิงเดินเข้าไปหาอสูรวิญญาณตัวหนึ่งที่นอนอยู่บนพื้นและลูบหัวมันเบาๆ สัตว์อสูรตัวนั้นไม่มีท่าทีใดๆ ไม่แม้แต่จะลืมตาด้วยซ้ำ
เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็ตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของโรคนี้ โดยปกติสัตว์อสูรเหล่านี้มักจะระมัดระวังตัวมาก และจะคลั่งหากมีคนแปลกหน้าเข้ามาใกล้ แต่ตัวนี้แทบจะไม่รับรู้อะไรเลย
เฉินผิงปล่อยคลื่นพลังวิญญาณออกมา ปล่อยให้มันไหลเวียนไปในตัวสัตว์อสูร แต่ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...