หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4274

ทั้งเจินหยวนเต้าและจงฉิงต่างก็ส่ายหัว พวกเขาไม่รู้ต้นตอของอาการป่วยเช่นเดีวกับเฉินผิง หากหญ้าเซียนที่ใช้เลี้ยงสัตว์อสูรมีปัญหา แล้วทำไมอสูรวิญญาณตัวอื่นถึงไม่ได้รับผลกระทบ?

“ท่านราชา ผมขอดูใกล้ๆ ได้ไหม?” เฉินผิงถามโดยหันไปหาเซียวหยวนชาน

เซียวหยวนชานพยักหน้า “ได้สิ แต่เจ้าต้องระวังตัวด้วย สัตว์อสูรที่กำลังป่วยเหล่านี้คาดเดาไม่ได้และอาจโจมตีเจ้า”

“ผมจะระวัง” เฉินผิงรับปาก พร้อมส่งสัญญาณให้เซียวหยวนชานเปิดวงแหวนอาคม

เมื่อเปิดแล้ว เฉินผิงก็ก้าวเข้าไปข้างใน ขณะที่คนอื่นๆ เฝ้าดูจากภายนอก เซียวหยวนชานเตรียมเปิดวงแหวนอาคมอีกครั้งหากเฉินผิงต้องรีบออกมา

ทุกคนประหลาดใจที่อสูรวิญญาณไม่โจมตีเฉินผิง พวกมันเหลือบมองเขา แต่ไม่นานก็เลิกสนใจ

เฉินผิงเดินเข้าไปหาอสูรวิญญาณตัวหนึ่งที่นอนอยู่บนพื้นและลูบหัวมันเบาๆ สัตว์อสูรตัวนั้นไม่มีท่าทีใดๆ ไม่แม้แต่จะลืมตาด้วยซ้ำ

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็ตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของโรคนี้ โดยปกติสัตว์อสูรเหล่านี้มักจะระมัดระวังตัวมาก และจะคลั่งหากมีคนแปลกหน้าเข้ามาใกล้ แต่ตัวนี้แทบจะไม่รับรู้อะไรเลย

เฉินผิงปล่อยคลื่นพลังวิญญาณออกมา ปล่อยให้มันไหลเวียนไปในตัวสัตว์อสูร แต่ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ

“ไม่จำเป็น” เฉินผิงตอบอย่างมั่นใจ “ถ้าอสูรวิญญาณหมดสติ ผมก็จะไม่สามารถตรวจสอบพวกมันได้อย่างเหมาะสม เสือดาววิญญาณตัวนี้จะไม่ทำร้ายผม”

เจินหยวนเต้าและคนอื่นๆ เฝ้าดูอย่างตึงเครียดขณะที่เฉินผิงขยับเข้าไปใกล้เสือดาววิญญาณมากขึ้น

โดยปกติแล้ว อสูรวิญญาณจะเชื่องเมื่อเทียบกับสัตว์อสูร แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกมันจะไม่เป็นอันตรายต่อคนแปลกหน้า หากเสือดาวคลั่ง มันอาจส่งผลกับอสูรตัวอื่นเป็นทอดๆ ทำให้เฉินผิงตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง

“ท่านราชา ได้โปรดเปิดวงแหวนอาคมและพาคุณเฉินออกมาด้วย!” แม่เฒ่าเจินขอร้องเพราะกลัวว่าเฉินผิงจะเป็นอันตราย เธอรู้ว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ไป๋เฉียนคงเสียใจมาก