หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4291

พวกเขากลัวว่า หากเจียงอวี้เหลียนปลิดชีพตัวเอง พวกเขาจะอดได้เล่นสนุกที่ผิดจริตผิดธรรมชาตินี้ไป

ดวงตาของเจียงอวี้เหลียนเปี่ยมด้วยความเด็ดเดี่ยว เธอประกาศเสียงแข็ง “ถึงจะต้องตาย ฉันก็จะไม่ยอมให้พวกแกได้สมหวัง แม้ต้องเป็นผี ฉันก็จะตามมาหลอกหลอนพวกแกทุกคนจนกว่าจะชดใช้ในสิ่งที่แกทำ!”

“ฮ่าๆๆ ! น่าขำจริงๆ ที่ได้ยินอะไรแบบนี้จากปากของผู้บำเพ็ญเพียร” ศิษย์คนหนึ่งของสำนักเซวี่ยกู่เย้ยหยัน น้ำเสียงเต็มไปด้วยการดูถูก “คิดเหรอว่าเราจะปล่อยให้เธอกลายเป็นผีน่ะ?”

“พอเราจัดการกับเธอเสร็จ เราจะทำลายทั้งร่างและวิญญาณของเธอ เธอจะไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะมาหลอกหลอนเรา!” เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่งก่อนจะพุ่งเข้าหาเจียงอวี้เหลียน เตรียมที่จะกระโจนเข้าใส่

“หยุดนะ!” เสียงตะโนดังก้องไปทั่วท้องฟ้าราวกับฟ้าผ่าในวันที่อากาศแจ่มใส

ตี้ฉงจิงกับศิษย์ของสำนักเซวี่ยกู่เงยหน้าขึ้นมองด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเรือเหาะลำใหญ่กำลังเคลื่อนตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เรือเหาะไม่ใช่สิ่งที่นักบำเพ็ญเพียรธรรมดาจะครอบครองได้ แต่เป็นสิ่งที่มีไว้สำหรับสำนักผู้ทรงอำนาจที่สุดเท่านั้น

การปรากฏตัวของเรือเหาะขนาดมหึมาทำให้ ตี้ฉงจิงรู้สึกไม่สบายใจเพราะเขาไม่รู้ว่าใครอยู่บนเรือลำนั้น

หากพวกเขามาเพื่อฟื้นฟูร่างเดิม ทุกอย่างอาจจะยุ่งยาก

ก่อนที่ ตี้ฉงจิงจะทำอะไรได้ เรือเหาะก็เริ่มลดระดับลง ไม่นานหลังจากนั้นก็มีร่างสองร่างเดินลงมาจากเรือด้วยท่วงท่าอันองอาจ

“คุณเฉิน!” เมื่อเห็นเฉินผิงก้าวลงจากเรือเหาะ เจ่อเยี่ยน เจียงอวี้เหลียนและเจ้าสำนักเจียงต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ตี้ฉงจิงหัวเราะ ตอนแรกเขาคิดว่าจะมีคนจำนวนมากบนเรือเหาะนี้ แต่ปรากฏว่ามีเพียงแค่สองคน และพวกเขาเป็นเพียงผู้ทุกข์ยาก ซึ่งคนที่แข็งแกร่งที่สุดยังเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากขั้นที่เจ็ดเท่านั้น

ลำพังแค่ลูกน้องฉันก็จัดการพวกคนอ่อนแอพวกนี้ได้โดยไม่ต้องให้ฉันลงมือ

เฉินผิงเดินเข้าไปหาเจ่อเยี่ยนและช่วยพยุงเขาขึ้นอย่างง่ายดาย

“ไม่เป็นไรใช่ไหม?” เขาถาม