หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4311

“โอหังนัก! ฉันจะทำให้แกต้องชดใช้” มู่ชิงตะโกนออกมา หมอกโลหิตไร้ที่สิ้นสุดปรากฏขึ้นด้านหลังเขา

วินาทีต่อมา พลังอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมาจากภายในตัวเขา

มู่ชิงทำหน้าบูดบึ้ง เขาซึ่งเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับหนึ่ง ถูกเฉินผิงทำให้อับอายต่อหน้าผู้ชมจนเขาแทบจะมุดดินหนี

หลังจากเปิดฉากโจมตีสองครั้งแต่กลับทำอะไรเฉินผิงไม่ได้เลย มู่ชิงก็เริ่มยอมรับความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเฉินผิง

มู่ชิงโคจรรัศมีของผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับหนึ่ง เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาปูดโปน

“จงออกมา กายาธรรมะ!”

ฟุ่บ!

พร้อมกับเสียงคำรามเกรี้ยวกราดของมู่ชิง ร่างหนึ่งปรากฎออกมาจากหมอกโลหิตสีแดงที่อยู่ด้านหลังเขาอย่างช้าๆ

ร่างนั้นยืนขึ้นและสูงตระหง่านราวกับภูเขา

ทันทีที่กายาธรรมะปรากฏกาย แสงสีแดงเข้มก็หมุนวนไปรอบๆ พร้อมแผ่รัศมีอันทรงพลัง ฟ้าดินสั่นสะเทือนสนั่นหวั่นไหว

ทุกคนที่ได้เห็นภาพนั้นต่างตกตะลึงยิ่ง

กายาธรรมะนั้นแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเทียบกับเดือนที่แล้ว ทุกคนคิดว่านั่นคงเป็นผลจากการฝึกหนักของมู่ชิงในช่วงเดือนที่ผ่านมา

ทุกคนมองไปยังกายาธรรมะที่สูงตระหง่าน รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเพียงแมลงเมื่อเทียบกับมัน

เมื่อเห็นกายาธรรมะ ถันหรงคุนก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจและอุทาน “มู่ชิงไปเรียนวิชานี้มาจากไหน? น่ากลัวจริงๆ!” ไม่มีใครในสำนักเซวี่ยกู่ที่รู้จักวิชานี้ แม้แต่ต้าชีเซียงยังไม่รู้! ชัดเจนว่าเขาเรียนวิชานี้มาจากที่อื่น แต่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ในฐานะลูกชายตระกูลมู่ เป็นเรื่องปกติที่เขาจะทุ่มเงินมหาศาลหาวิชามาฝึกเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง เพราะมู่ชิงไม่ใช่ศิษย์สำนักเซวี่ยกู่ ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องทำตามกฎของสำนัก

เมื่อเจ้าตำหนักและคนอื่นๆ เห็นกายาธรรมะที่อยู่ด้านหลังมู่ชิง พวกเขาก็ตกตะลึงและเริ่มเป็นห่วงเฉินผิง

ทันใดนั้น พลังภายในตัวมู่ชิงก็เพิ่มขึ้นทวีคูณ

“กายาธรรมะของคุณช่างน่าประทับใจ แต่น่าเสียดายที่มันยังไม่สมบูรณ์ มันอ่อนแอเกินไป อยากดูกายาธรรมะของผมไหม?” หลังจากเฉินผิงพูดจบ แสงสีทองก็พุ่งออกมาจากตัวเขา

ทันใดนั้นร่างเงาเลือนรางก็ปรากฏขึ้นช้าๆ ด้านหลังเขา

“กายาธรรมะเจินหัว จงทำลาย!”

ตูม!

เกิดเสียงดังสนั่น ลานประลองถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงที่ราวกับปะทุออกมาจากใต้พื้นโลก

พลังอันน่าหวาดหวั่นพร้อมกับเปลวเพลิงปะทุออกมาจากใต้เท้าเฉินผิง

ทันใดนั้นมู่ชิงก็ถูกพลังมหาศาลซัดกระเด็น และแม้แต่กายาธรรมะที่อยู่ข้างหลังเขาก็เริ่มสั่นไหว

ใบหน้าของมู่ชิงแดงก่ำ มีเลือดไหลซึมออกมาจากมุมปากของเขา

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่ได้หยุดแค่นั้น เขาถือกระบี่พิฆาตมังกรที่มีเปลวเพลิงลุกโชน

เปลวเพลิงและรัศมีมหาศาลปะทุออกมาจากกายาธรรมะเจินหัว มันแผดเผาไม่หยุดหย่อน ทำเอาห้วงมิติสั่นสะเทือนราวกับจะพังทลาย