หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4322

ภายใต้ดวงตากระหายเลือดคือปากที่อ้ากว้าง ราวกับเหวลึกไร้ก้นบึ้ง

เฉินผิงที่อยู่ต่อหน้าโครงกระดูกยักษ์ดูเล็กลงไปถนัดตา

ครืน...

ทันใดนั้น สายฟ้าก็ฟาดลงมาจากท้องฟ้าใส่โครงกระดูกยักษ์อย่างต่อเนื่อง

อย่างไรก็ตาม สายฟ้าไม่ได้ทำอันตรายต่อโครงกระดูกยักษ์ ตรงกันข้าม ดูเหมือนว่ามันจะทำให้รัศมีภายในโครงกระดูกแข็งแกร่งขึ้น

เมื่อร่างยักษ์น่าสะพรึงกลัวปรากฏตัวขึ้นกะทันหัน ทุกคนก็พากันตื่นตระหนกพร้อมถอยหนี

กลับกันศิษย์ของสำนักเซวี่ยกู่ดูยินดีอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาชูแขนและตะโกนด้วยความตื่นเต้น

รัศมีของโครงกระดูกยักษ์ปะทุออกมาอย่างต่อเนื่อง แรงกดดันน่าสะพรึงกลัวของมันทำให้เจ้าสำนักเจียงและพรรคพวกหายใจไม่ถนัด

“เฉินผิง นี่คือโครงกระดูกยักษ์ที่พวกเราสำนักเซวี่ยกู่ชุบเลี้ยง ยิ่งไปกว่านั้น โครงกระดูกยักษ์ตัวนี้ยังมีพลังของสามเผ่าพันธุ์อยู่ภายในตัว”

ถันหรงคุนยิ้มเยาะใส่เฉินผิง

โครงกระดูกยักษ์เกิดจากการผสมผสานของกระดูกผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ ผู้ใช้วิชามาร และเผ่าพันธุ์อสูร ในสายตาของสำนักเซวี่ยกู่ ตัวตนนั้นไม่สำคัญสำหรับการบำเพ็ญเพียร สิ่งเดียวที่สำคัญคือพลัง

“ศิษย์พี่ หยุดเสียเวลากับมันเสียที ให้โครงกระดูกยักษ์ฉีกร่างมันให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้แล้ว” ตี้ฉงจิงพูดกับถันหรงคุน

ถันหรงคุนพยักหน้า จากนั้นก็โบกมือแล้วสั่ง “กำจัดพวกมันซะ...”

ทันทีที่ถันหรงคุนออกคำสั่ง ดวงตาว่างเปล่าของโครงกระดูกยักษ์ก็จ้องไปที่เฉินผิง แสงสีแดงน่าหวาดกลัวพุ่งออกมาจากเบ้าตาตรงมาที่เขา แสงนั้นเต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร

“คุณเฉิน...”

เมื่อเห็นอย่างนั้น ทั้งเจ้าสำนักเจียงและเจ้าตำหนักต่างก็ร้อนรน

“พวกคุณไม่ต้องเข้ามาช่วย ถ้าแค่สำนักเซวี่ยกู่ยังจัดการไม่ได้ ผมก็ไม่คู่ควรที่จะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์”

เฉินผิงยืนกรานห้ามไม่ให้ทุกคนรวมถึงเจ้าสำนักเจียงยื่นมือเข้าช่วย เขาตั้งใจที่จะเผชิญหน้ากับโครงกระดูกยักษ์ตามลำพัง

ตูม!

โครงกระดูกยักษ์ขยับ มันพ่นลมหายใจเย็นยะเยือกออกมาจากปาก เล็งไปที่เฉินผิง

ฟุ่บ!

ทันใดนั้น เฉินผิงก็กลายร่างเป็นแสงสีทองและพุ่งออกไป

เปรี้ยง!

การโจมตีครั้งนี้รุนแรงยิ่งกว่าครั้งก่อน

พลังจากกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิงพุ่งไปที่ฝ่ามือขวาของโครงกระดูกยักษ์ รวดเร็วราวกับสายฟ้า

ฉับ!

ทันใดนั้นแสงสีทองก็สว่างไปทั่ว และก่อนที่จะทันตั้งตัว ฝ่ามือข้างขวาของโครงกระดูกยักษ์ก็ถูกตัดขาด

มือกระดูกที่ขาวซีดตกลงบนพื้นดังสนั่น

โครงกระดูกยักษ์คำรามพร้อมกับพุ่งตัวไปข้างหน้า มือซ้ายของมันฟาดเข้าใส่เฉินผิง อย่างไรก็ตาม เฉินผิงหลบการโจมตีได้อย่างคล่องแคล่ว

“หึ! โครงกระดูกยักษ์ตัวนี้ไม่เห็นจะเท่าไหร่เลย” เฉินผิงพูดด้วยเสียงฮึดฮัด

อย่างไรก็ตาม เมื่อถันหรงคุนเห็นเฉินผิงตัดมือของโครงกระดูกยักษ์ข้างหนึ่ง เขาก็ไม่มีท่าทีประหลาดใจหรือตื่นตระหนกแต่อย่างใด กลับมีรอยยิ้มเย้ยปรากฏบนริมฝีปากของเขา

เมื่อเห็นสีหน้าของถันหรงคุน เฉินผิงก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ จากนั้นเขาก็เห็นโครงกระดูกยักษ์แทงแขนข้างที่หักของมันลงไปในพื้น

พื้นดินเต็มไปด้วยกองกระดูกสีขาวโพลน และยักษ์ที่เกิดจากกระดูกแทงแขนที่ถูกตัดขาดของมันลงไปในกองกระดูก

ทันใดนั้นแสงสีแดงก็สว่างวาบ และมือที่ถูกตัดขาดของโครงกระดูกยักษ์กลับคืนสู่สภาพเดิมในทันที