หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4344

ในระหว่างที่ตื่นตระหนก เฉินผิงหลบดาบที่เฉียดแก้มของเขาไปอย่างหวุดหวิด ทำให้เขารู้สึกเจ็บเล็กน้อย

ในขณะที่เฉินผิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่รอดพ้นการโจมตีอย่างหวุดหวิด เขาก็รู้สึกถึงปราณดาบที่ถาโถม

ปราณดาบทะยานออกมาราวคลื่นยักษ์พร้อมกับรัศมีสะเทือนแผ่นดิน พร้อมที่จะฉีกเฉินผิงเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

“ยังไม่หมดอีกเหรอ?”

เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาตวัดกระบี่พิฆาตมังกรอย่างรวดเร็ว ปลดปล่อยลำแสงสีทองออกมา

เคร้ง! เคร้ง!

แค่โจมตีด้วยกระบี่เพียงครั้งเดียว ปราณดาบของคู่ต่อสู้ก็หมดฤทธิ์ทันที

ตอนนี้เองเฉินผิงถึงมองเห็นผู้โจมตีได้อย่างชัดเจน ต่อหน้าเขาคือร่างที่สวมหน้ากากและถือดาบยาวโจมตีเขา

ร่างนั้นสวมหน้ากากไว้ ทำให้ไม่สามารถระบุเพศได้ อย่างไรก็ตาม เฉินผิงสังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็วว่าร่างนั้นไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เผยให้เห็นว่าเป็นผู้หญิง

เฉินผิงหันไปหาผู้หญิงคนนั้นแล้วถามว่า “คุณผู้หญิง ผมไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ คุณถึงโจมตีผม ผมยังไม่ได้ทำอะไรให้คุณเลยนะ ถูกไหม?”

“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันเป็นผู้หญิง”

ผู้หญิงคนนั้นลดเสียงลงต่ำและถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“ที่จริงผมก็ไม่ได้ตั้งใจมองหรอก แต่ร่างกายของคุณงดงามเกินไป แค่เหลือบมองครั้งเดียวผมก็ลืมไม่ลง...” เฉินผิงพูดอย่างจำยอม

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เฉินผิงพูด ดวงตาของเขาไม่ได้นิ่งเฉยเลย เขาไม่ได้ตั้งใจมอง แต่เนื่องจากอีกฝ่ายดูเหมือนจะไม่ชอบใส่เสื้อผ้า หากไม่มองก็คงจะเสียเปล่า

“อ๊ะ...”

ตอนนั้นเองที่ผู้หญิงคนนั้นรู้ตัวว่าเธอยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เธอรีบกระโดดหลบหลังก้อนหินขนาดใหญ่ด้วยความตกใจ

ครู่ต่อมา ผู้หญิงคนนั้นแต่งตัวเสร็จแล้วก็ก้าวออกมา

ดาบยาวในมือของเธอชี้ไปที่เฉินผิง ร่างกายของเธอสั่นด้วยความโกรธ