“คงต้องเก็บศิลาเพลิงพวกนี้เอาไว้ ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดกิเลนเพลิงหิว ผมคงไม่มีอะไรให้มันกิน!”
หลังจากเฉินผิงพูดจบ เขาก็เริ่มเก็บศิลาเพลิง
กิเลนเพลิงทั้งกินและขุดในเวลาเดียวกัน โดยไม่รู้ว่ามันออกจากเขตเกาะร้างไปแล้ว ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็ลงมาถึงก้นทะเลมรณะ
เฉินผิงพบว่ามีวงสุญญากาศเกิดขึ้นรอบๆ ศิลาเพลิง ซึ่งแผ่คลื่นความร้อนที่รุนแรงมากจนน้ำทะเลโดยรอบไม่อาจสัมผัสกับศิลา
อย่างไรก็ตาม ขณะที่เฉินผิงและกิเลนเพลิงเก็บศิลาเพลิง น้ำทะเลก็ยังคงไหลลงมาอย่างต่อเนื่อง
น้ำทะเลที่ก้นทะเลมรณะเดือดพล่าน แม้ว่าพื้นผิวของทะเลมรณะจะสงบก็ตาม
นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตในทะเลมรณะ หากมีผู้บำเพ็ญเพียรตกลงไปในน้ำ คงยากที่จะเอาชีวิตรอดจากน้ำร้อนจัดได้
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ใช่ทุกคนจะมีความสามารถในการควบคุมจุติเพลิง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเผชิญหน้ากับความร้อนของแกนโลกอย่างไม่เกรงกลัว
ระหว่างนั้นกิเลนเพลิงยังคงกินต่อไป ในขณะที่เฉินผิงคอยเก็บรวบรวมศิลา
หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง กิเลนเพลิงก็อิ่มในที่สุด เฉินผิงเก็บศิลาเพลิงได้มากมาย อย่างไรก็ตาม เมื่อมองไปรอบๆ เขาก็เห็นว่าพื้นทะเลมรณะเต็มไปด้วยศิลาเหล่านั้น หากเฉินผิงต้องการเก็บให้หมด เขาคาดว่าคงต้องอยู่ที่นี่อย่างน้อยหนึ่งปีครึ่ง
เฉินผิงไม่มีเวลาจมปลักอยู่ที่นี่ ดังนั้นหลังจากเก็บกิเลนเพลิงไว้ในแหวนเก็บของ เขาก็เริ่มขึ้นจากพื้นทะเลอย่างรวดเร็ว
ขณะที่เฉินผิงลอยขึ้นไป เขาพบว่าตัวเองถูกล้อมรอบด้วยหินและดินแทนที่จะเป็นน้ำทะเล ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ที่ใต้เกาะเล็กๆ อีกเกาะหนึ่ง
เมื่อไม่มีกิเลนเพลิงช่วยขุดขึ้นไป เฉินผิงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้กระบี่พิฆาตมังกร เขาควงกระบี่อย่างต่อเนื่อง คมกระบี่ทำหน้าที่เหมือนสว่านในขณะที่เขาทะลวงขึ้นไป
ตอนนี้ที่ข้างนอกมืดแล้ว ไม่มีการเคลื่อนไหวหรือเสียงใดๆ ในทะเลมรณะ
ใจกลางเกาะขนาดเล็กมีบ้านหินหลังหนึ่งตั้งอยู่ ภายในมีแสงระยิบระยับ ทำให้เห็นได้ชัดเจนว่ามีคนอาศัยอยู่บนเกาะ
ภายในบ้านหินมีผู้หญิงผิวขาวที่ผมยาวสยายปกคลุมไหล่ เธอกำลังแช่ตัวในบ่อน้ำ
น้ำในนั้นเดือดพล่าน ชัดเจนว่ามันคือบ่อน้ำพุร้อน ซึ่งอาจเป็นผลจากความร้อนที่แกนโลก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...