หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4364

เมื่อเสียงกระแสน้ำประหลาดใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จูชิงซิ่วก็เห็นดาบสายลมจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังแยกน้ำทะเลออกจากกัน พวกมันออกมาจากเสาสีดำ

พูดอีกอย่างคือหนิงจื้อตั้งใจจะใช้ดาบสายลมเปลี่ยนทั้งสองคนที่ติดอยู่ในกรงขังให้กลายเป็นเนื้อสับ

เมื่อดาบสายลมเข้ามาใกล้ เหงื่อก็หยดลงมาตามหน้าผากของจูชิงซิ่ว และเธอหันไปมองเฉินผิงโดยไม่รู้ตัว

เธอไม่ได้มีร่างเกราะทองคำเหมือนเฉินผิง ดูจากความสามารถของเธอในตอนนี้ การที่เธอจะสกัดดาบสายลมก็เป็นไปไม่ได้เช่นกัน

แต่เธอไม่มีทางหนีแล้ว เพราะใต้ท้องทะเลเต็มไปด้วยดาบสายลมจากทุกทิศทาง

ความหวังเดียวของเธอคือเฉินผิงต้องรีบวางวงแหวนอาคมให้เสร็จและสกัดดาบสายลม

มิฉะนั้น พวกเขาคงโดนดาบสายลมสับจนร่างเละ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าเฉินผิงยังคงจดจ่ออยู่กับการจารึกอาคม จูชิงซิ่วจึงได้แต่กัดฟันแน่น เธอวางแผนที่จะเผชิญหน้ากับดาบสายลมด้วยตัวเอง เพื่อซื้อเวลาให้เขานานที่สุดเท่าที่จะทำได้

ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งสองลงเรือลำเดียวกัน ขาดใครคนหนึ่งไปคงไม่รอด

“อาจารย์ ฉันขอโทษ”

เมื่อพูดจบ จูชิงซิ่วก็หยิบม้วนคัมภีร์ออกมา ซึ่งมีดาบวิเศษเก้าเล่มสลักในคัมภีร์

มันคือคัมภีร์ลับของสำนักหมื่นดาบที่พวกผู้ใช้วิชามารตามหามาโดยตลอด

ดาบวิเศษทั้งเก้าเล่มมีรูปร่างและขนาดที่แตกต่างกันไป

จูชิงซิ่วถือม้วนคัมภีร์ไว้ในมือ จากนั้นจึงส่งพลังวิญญาณของเธอเข้าไป ทันใดนั้น คัมภีร์ก็เริ่มส่องประกายด้วยแสงพลังวิญญาณ

ในขณะเดียวกัน ดาบโปร่งแสงเล่มใหญ่ค่อยๆ ปรากฎขึ้นด้านหลังเธอ

ดาบวิเศษทั้งเก้าเล่มบนม้วนคัมภีร์เริ่มเรืองแสงก่อนจะสั่นเบาๆ หลังจากนั้น ดาบก็หลุดออกมาและลอยไปที่ด้านหน้าของเธอ

ดาบทั้งเก้าเล่มสั่นสะเทือนเป็นจังหสะเดียวกับดาบใหญ่ที่อยู่ด้านหลังเธอ

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะช่วยให้พวกแกลงไปได้เอง!”

หลังจากที่หนิงจื้อพูดจบเขาก็โบกมือ ลูกไฟสีแดงเริ่มเต้นระบำรอบตัวพวกเขา ในไม่ช้าก็ก่อตัวเป็นโล่รอบตัวแต่ละคน

พอดูจากไกลๆ มันเหมือนพวกเขากำลังลุกไหม้อยู่

“คุณหนิงจื้อ คุณพอจะไว้ชีวิตเฉินผิงได้ไหม? หรืออย่างน้อยก็ไม่ทำให้ร่างกายของเขาบุบสลาย เพราะค่าหัวของเขาเทียบเท่าบรรณาการร้อยปี” ผู้ใช้วิชามารคนหนึ่งถามอย่างระมัดระวัง

หนิงจื้อจ้องมองชายคนนั้น ทำให้อีกฝ่ายเงียบเสียงในทันใด

“จงฟัง ห้ามใครแตะต้องเฉินผิงเป็นอันขาด ฉันจะกำจัดมันเอง หลังจากผ่านมาเนิ่นนาน ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะต้องชำระแค้นกับมัน!”

เขาตั้งใจที่จะสังหารเฉินผิงด้วยมือของเขาเอง เพื่อล้างแค้นให้กับการตายของพ่อ

หลังตามล่าอีกฝ่ายจากโลกมนุษย์สู่อาณาจักรนิรันดร์ มีเพียงเขาคนเดียวที่เข้าใจดีว่าระหว่างนั้นมันลำบากยากเย็นแค่ไหน