หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4366

แม้กระนั้น เธอก็ยังคงเผาผลาญแก่นโลหิตของตัวเองต่อไปเพื่อรับมือเหล่าผู้ใช้วิชามาร

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ความตายก็คงหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว จูชิงซิ่วไม่สนชีวิตของตัวเองอีกต่อไป

หากเฉินผิงหนีไปได้ เธอหวังว่าเขาจะนำม้วนคัมภีร์ลับของสำนักหมื่นดาบติดตัวไปด้วย

ท้ายที่สุดแล้ว เธอคงต้องพบกับจุดจบในไม่ช้า

“ซิงยี่ จูชิงซิ่วเสียสติไปแล้วเหรอ อย่างกับเธอกำลังฆ่าตัวตาย!”

ผู้ใช้วิชามารคนหนึ่งซึ่งตกใจอย่างเห็นได้ชัดพูดขึ้นในขณะที่มองดูจูชิงซิ่ว

“เธอรู้ว่ายังไงก็ต้องตายอยู่ดี อย่างน้อยถ้าตายก็ไม่ต้องทนถูกพวกเราข่มเหง”

“จับตาดูคัมภีร์ลับที่เธอถืออยู่ไว้ให้ดี ใครก็ตามที่ชิงมาได้จะต้องมอบให้ฉัน!”

หลังจากที่ซิงยี่พูดจบ เขาก็สะบัดดาบยาวและพุ่งเข้าหาจูชิงซิ่ว

จูชิงซิ่วตาเบิกกว้างมองเขา แต่เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านอีกต่อไป เธอได้แต่รอในขณะที่ผู้ใช้วิชามารพุ่งเข้าหาเธอ

ในขณะนั้น เฉินผิงเพิ่งจะจารึกอักขระศักดิ์สิทธิ์ตัวสุดท้ายเสร็จ เมื่อเขาตวัดเป็นครั้งสุดท้าย วงแหวนอาคมขนาดใหญ่ก็ทำงานทันที

ชิ้ง!

แสงสีทองนับหมื่นดวงระเบิดออกมาด้วยเสียงก้องกังวาน พลังวิญญาณมหาศาลของอาคมปะทุอย่างไม่อาจควบคุม เสียงคำรามของมันสะท้อนไปทุกทิศทาง ผู้ใช้วิชามารที่พุ่งเข้าใส่ถูกผลักลงไปในทะเลมรณะด้วยพลังมหาศาล

ภายใต้แสงสีทองเจิดจ้า เสาที่อยู่รอบๆ ก็หายวับกลายเป็นหมอกสีดำ ชั่วขณะนั้นทะเลมรณะซัดสาดอย่างรุนแรง สายน้ำพุ่งสูงขึ้นไปถึงหลายหมื่นฟุต

ผู้ใช้วิชามารหลายคนถูกพลังของอาคมโจมตีและลอยละลิ่วขึ้นไปบนท้องฟ้าจนหายวับไป

“นี่มันวงแหวนอาคมแบบไหนกัน? ทำไมถึงมีพลังมหาศาลขนาดนี้?”

ในขณะเดียวกัน สีหน้าของหนิงจื้อก็เปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาเห็นภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าจากกลางอากาศ

เขาไม่นึกเลยว่าเฉินผิงสามารถสร้างวงแหวนอาคมที่ทรงพลังขนาดนี้ที่ก้นทะเลได้ในเวลาอันสั้น

“งั้นขอดูพลังของแกหน่อย!”

เฟี้ยว!

ความเร็วของหอกขึ้นไปถึงขั้นสูงสุด จังหวะที่เฉินผิงเงยหน้า หอกก็มาถึงตัวเขาแล้ว

หอกนั้นราวกับทะลวงได้ทุกสิ่ง น้ำทะเลโดยรอบถูกผลักออกด้วยหอกที่พุ่งมาอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดอุโมงค์สุญญากาศ

“รีบไปสิ...”

เมื่อเห็นอย่างนั้น จูชิงซิ่วจึงเร่งเร้าให้เฉินผิงหนีไป เธอยืนกรานว่าเขาต้องทิ้งเธอไว้

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงไม่ปล่อยจูชิงซิ่ว เขารู้ว่านี่คือท่าโจมตีทุ่มสุดตัวของหนิงจื้อ เขาอยากเห็นว่าวงแหวนอาคมที่สร้างจากอักขระศักดิ์สิทธิ์ของเขาจะต้านการโจมตีของหนิงจื้อได้หรือไม่

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่ยอมไป จูชิงซิ่วจึงรวบรวมพละกำลังสุดท้ายของเธอ ดิ้นรนจนหลุดจากการอ้อมแขนของเฉินผิงและใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดผลักเขาไปด้านข้าง

ในขณะเดียวกันนั้น เลือดก็ทะลักออกมาจากร่างของเธอ เธอตั้งใจที่จะปกป้องเฉินผิงจากการโจมตีครั้งนี้

ตูม!

หอกระเบิดทันที ห่างจากร่างของจูชิงซิ่วเพียงสามเมตร