หนิงจื้อหยิบหม้อใบเล็กออกมาและโยนออกไป มันสร้างแรงดึงดูดอันทรงพลังอย่างรวดเร็วซึ่งดูดไฟของเฉินผิงเข้าไป
มังกรไฟสลายไปในทันทีเมื่อถูกหม้อกลืนกิน
เมื่อเห็นของวิเศษที่หนิงจื้อหยิบออกมา เฉินผิงก็ขมวดคิ้ว หรือนี่จะเป็นของวิเศษที่เอาไว้รับมือปราณอัคคี?
เมื่อไม่มีมังกรเพลิง จึงเหลือเพียงสายฟ้าและปราณดาบ ทำให้ผู้ใช้วิชามารสิบกว่าคนปัดป้องการโจมตีได้ง่ายขึ้นมาก
หนิงจื้อหยิบหม้อขึ้นมา แต่แทนที่จะโจมตีเฉินผิง เขากลับหรี่ตามองและกระโจนลงไปที่ก้นทะเล
การกระโจนลงไปในน้ำกะทันหันทำให้ทั้งเฉินผิงและผู้ใช้วิชามารชะงักไป
โดยเฉพาะเฉินผิงที่รู้สึกสับสน เขาไม่นึกว่าหนิงจื้อจะทิ้งโอกาสโจมตีและพุ่งลงไปในทะเล
ก่อนหน้านี้หนิงจื้อลอยอยู่เหนือน้ำ ในขณะที่เหล่าผู้ใช้วิชามารลงทะเล
ตอนนี้เมื่อทุกคนกลับขึ้นสู่ผิวน้ำ หนิงจื้อกลับมุ่งหน้าลงสู่ทะเลเพียงลำพัง
การเคลื่อนไหวที่เหนือความคาดหมายของเขาทำให้เฉินผิงสับสนชั่วขณะ
ขณะที่หนิงจื้อลงไปในทะเลมรณะ ปราณความมืดก็ห่อหุ้มเขา และเขาก็เร่งความเร็วลงไปที่พื้นทะเล
เขาตั้งใจจะหาคำตอบว่าเฉินผิงวางกับดักไว้ด้านล่างหรือไม่
เมื่อตอนนี้เฉินผิงกำลังสู้กับเหล่าผู้ใช้วิชามารอยู่ด้านบน หนิงจื้อจึงใช้โอกาสนี้สำรวจพื้นทะเล
เฉินผิงสลัดความสับสนและเตรียมจะตามหนิงจื้อไป
การที่หนิงจื้อดำลงไปแสดงว่าเขาคิดจะทำบางอย่าง
อย่างไรก็ตาม เหล่าผู้ใช้วิชามารไม่ยอมให้ทำอย่างนั้น พวกเขากลุ้มรุมเฉินผิงและขวางไม่ให้เขาไล่ตามไป
ในขณะเดียวกัน หนิงจื้อก็ไปถึงก้นทะเลและสำรวจภูเขาโดยรอบ ความรู้สึกหวาดกลัวกัดกินใจเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...