สำหรับผู้บำเพ็ญเพียรที่ใช้ดาบเหล่านั้น หลินเข่อติ้งไม่แม้แต่จะมองพวกเขาด้วยซ้ำ เธอรู้ว่าพวกเขาจะไม่ปริปาก พวกเขาคือนักรบเดนตายของเธอ ต่อให้หลินเข่อติ้งขอให้พวกเขาตาย พวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะทำตาม
เธอจึงไม่จำเป็นต้องเตือนให้พวกเขาสงบปาก
หลินเข่อติ้งเข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพพร้อมกับบอดขวา ในขณะที่บอดซ้ายได้แต่พาคนอื่นๆ ไปเฝ้าทางเข้าถ้ำ
แม้ว่าเขาจะรู้สึกหงุดหงิด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ถึงจะเป็นผู้ใช้วิชามาร เขาก็ยังรู้ดีว่าไม่ควรขัดคำสั่งผู้มีพระคุณ
ในขณะเดียวกันที่เมืองฉีเจีย ผู้อาวุโสเทียนพร้อมด้วยเทียนชาเข้าพบกับฉีหยวนคุนผู้เป็นเจ้าเมือง
เมื่อเผชิญหน้ากับตัวแทนจากสมาพันธ์ผนึกมาร ฉีหยวนคุนก็มีท่าทีนอบน้อม ท้ายที่สุดแล้ว เขาต้องการความช่วยเหลือจากสมาพันธ์หากต้องการล้างแค้นให้ลูกชาย
“นายท่านฉี ในเมื่อตระกูลฉีเข้าร่วมสมาพันธ์ผนึกมารแล้ว ตอนนี้เราก็ไม่ต่างจากตระกูลเดียวกัน ไม่จำเป็นต้องพูดอ้อมค้อมอีกต่อไป พาเราไปที่เมืองจูเจีย เราจะทำลายเมืองและจับกุมเฉินผิงเพื่อล้างแค้นให้ลูกชายของคุณ อย่างไรก็ตาม เพราะเร่งรีบเดินทางมาจึงอ่อนล้า พลังวิญญาณของเราหมดไปมาก เราต้องใช้เวลาพักหนึ่งฟื้นพลังของเรา” ผู้อาวุโสเทียนพูดกับฉีหยวนคุน
สิ่งที่ผู้อาวุโสเทียนสื่อนั้นชัดเจน เขาหวังว่าฉีหยวนคุนจะจัดหาทรัพยากรให้ ท้ายที่สุดแล้ว การฟื้นพลังไม่ใช่สิ่งที่ทำได้ด้วยคำพูด จำเป็นต้องใช้ทรัพยากร
ฉีหยวนคุนชะงักชั่วขณะ แต่เขาก็รีบตั้งสติและพูดว่า “ได้เลย ในเมื่ออุตส่าห์มาช่วยฉัน ฉันคงปล่อยให้พวกคุณอดอยากไม่ได้ ฉันจะสั่งให้ลูกน้องรวบรวมทรัพยากรของเมืองฉีเจียมาให้พวกคุณเดี๋ยวนี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแดนตะวันออกเป็นที่กันดาร ทรัพยากรย่อมไม่เพียงพอ หวังว่าพวกคุณจะไม่ขัดข้องกับเรื่องนี้”
“ไม่ขัดข้องอยู่แล้ว คุณวางใจได้ นายท่านฉี ไม่มีทางที่เราจะรู้สึกเช่นนั้น” ผู้อาวุโสเทียนดีใจมากที่ฉีหยวนคุนให้ความร่วมมือ
ทันใดนั้น ลมกระโชกแรงก็พัดผ่าน ตามด้วยร่างดำมืดที่ปรากฏขึ้นในห้องโถง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...